Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2007

Απόφαση της Πανελλαδικής Συνάντησης

1. Βρισκόμαστε σε μία περίοδο που εντείνεται η κυβερνητική επίθεση στην εκπαίδευση, επιδιώκοντας να περάσει ότι σταμάτησε το φοιτητικό κίνημα με τον μαζικό, ανυποχώρητο αγώνα του τα τελευταία 2 χρόνια. Γίνεται προσπάθεια είτε να εφαρμοστούν διατάξεις του νόμου πλαίσιο (βλ. συζήτηση για αιώνιους φοιτητές) είτε με όχημα την ευρωπαϊκή οδηγία για την εξίσωση των πτυχίων ΙΕΚ, ΚΕΚ, ΚΕΣ να περάσει από το παράθυρο η αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος και αυτά σε συνδυασμό με την προσπάθεια εφαρμογής των νόμων που πέρασε η κυβέρνηση Καραμανλή και ενάντια στους οποίους πάλεψε το φοιτητικό κίνημα (αξιολόγηση, πιστωτικές μονάδες κλπ.). Την εντεινόμενη αυτή επίθεση συμπληρώνει και η μείωση των δαπανών για την παιδεία στο 3,1% του ΑΕΠ που προβλέπει ο νέος προϋπολογισμός για το έτος 2008. Για την εκπαιδευτική συγκυρία το πανελλαδικό διήμερο των Αριστερών Σχημάτων υιοθετεί ανακοίνωση με τίτλο: «Για την αστική πολιτική στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και τις κεντρικές κυβερνητικές επιλογές» η οποία και απηχεί τη γενική και ειδική μας τοποθέτηση για την εκπαίδευση σήμερα.
2. Εντός 20 ημερών θα διαμορφωθεί, από τριμελής επιτροπή, το τελικό διεκδικητικό πλαίσιο και το πρόγραμμα πάλης των αριστερών σχημάτων το οποίο θα βασίζεται στο γενικό προσχέδιο που κατατέθηκε στο διήμερο και στις παρατηρήσεις και προσθήκες που έγιναν.
3. Επιμένουμε στην κατεύθυνση της ενότητας της αριστεράς, επιμένουμε στην ανάγκη δημιουργίας μετώπου εντός και εκτός των φοιτητικών χώρων ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό. Με βάση τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας και το ρόλο που καλείται να παίξει η αριστερά την επόμενη περίοδο για να δημιουργηθούν όροι για νέα ξεσπάσματα, αγώνες, αντιστάσεις απευθύνουμε ανακοίνωση – πρόσκληση συγκρότησης μετώπου προς όλη την αριστερά με τίτλο: «Να ενώσουμε ότι μπορεί να ενωθεί! Να δυναμώσουμε την αριστερά των αντιστάσεων!»

4. Επιμένουμε στη λειτουργία, στην ύπαρξη, στην προώθηση της «Αριστερής Ενότητας». Η Αριστερή Ενότητα είναι η μόνη πρωτοβουλία που διάβασε σωστά το φοιτητικό ξέσπασμα, είναι όμως ανάγκη τώρα να πάρει πρωτοβουλίες που θα ταράξουν τα νερά στους φοιτητικούς χώρους, που θα επαναφέρουν το ζήτημα του αγώνα και πως συνεχίζουμε. Θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να αποκτήσει πιο ζωντανές διαδικασίες, για να σταθεροποιήσει την λειτουργία της και τοπικά και πανελλαδικά, να συνεχίσει να αποτελεί ένα διαρκώς ανοιχτό πόλο της αριστεράς μέσα στου φοιτητικούς χώρους. Απευθύνουμε κείμενο με συγκεκριμένες προτάσεις με τίτλο: «Για την Αριστερή Ενότητα»
5. Δίνουμε ώθηση στην «από τα κάτω» λειτουργία και συγκρότηση των αριστερών σχημάτων στη γραμμή της ενότητας της αριστεράς για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος. Θέλουμε τα αριστερά σχήματα να συγκροτούνται και να λειτουργούν στη βάση πρωτοβουλιών και κινηματικών δράσεων στις σχολές.
6. Κάνουμε ένα αποφασιστικό βήμα στην οριζόντια διασύνδεση των σχημάτων πανελλαδικά. Το επόμενο διάσημα άμεσα θα δημιουργηθούν λίστες ενημέρωσης και συντονισμού μέσω του διαδικτύου και ήδη φτιάχνεται ένα forum στο site των αριστερών σχημάτων για την επικοινωνία και ανταλλαγή απόψεων και υλικών πανελλαδικά.
7. Η επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα και η επίθεση στη νεολαία με τις νέες εργασιακές σχέσεις, καθορίζει την ταυτότητας μας και προωθούμε τη σύνδεση με όλους τους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό. Τα αριστερά σχήματα να αποτελέσουν εκείνη τη δύναμη που θα προβάλλει τη σύνδεση του φοιτητικού κινήματος με το λαικό κίνημα και τους κοινωνικούς αγώνες και θα φέρνει την πραγματικότητα της εργασιακής προοπτικής των σημερινών φοιτητών μέσα στο φοιτητικό κίνημα. Εντείνουμε τη δράση μας για να αποτελεί το φοιτητικό κίνημα οργανικό στοιχείο των αγώνων που δίνει η κοινωνία απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό.
8. Το 13ο τεύχους του εντύπου των αριστερών σχημάτων θα εκδοθεί αμέσως μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων με όλα τα υλικά του διημέρου (εισηγήσεις από τις θεματικές, διάφορες κείμενα που κατατέθηκαν από πολλά σχήματα πανελλαδικά, αποφάσεις κλπ.).

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2007

Ανακοίνωση Αριστερών Σχημάτων Ηρακλείου

Για το πραξικόπημα του κύριου Παλλήκαρη και της Συγκλήτου…

Η απόφαση της Συγκλήτου να σταματήσει την εκπαιδευτική διαδικασία στο πανεπιστήμιο –με αφορμή τη διακοπή της συνεδρίασής της από εκατοντάδες φοιτητές που αρνούνται την είσοδο security στις σχολές- αποτελεί μια εξέλιξη που μας εξοργίζει αλλά δε μας εκπλήσσει. Δεν περιμέναμε τίποτα καλύτερο από αυτούς που εδώ και ενάμιση χρόνο στέκονται ενάντια στις φοιτητικές κινητοποιήσεις. Απ’ αυτούς που δηλώνουν ξεκάθαρα πως ο νόμος Πλαίσιο πρέπει να εφαρμοστεί, απ’ αυτούς που χτίζουν μέρα τη μέρα το πανεπιστήμιο της αγοράς, το πανεπιστήμιο της διαπλοκής, το πανεπιστήμιο των εντατικών ρυθμών και των πτυχίων χωρίς εργασιακό αντίκρισμα. Δεν περιμέναμε τίποτα καλύτερο απ’ αυτούς που έχουν κάθε συμφέρον να εφαρμόσουν το νόμο Πλαίσιο γιατί θα αναβαθμιστούν ως manager, γιατί θ’ ανοίξουν χρυσές δουλειές με εταιρείες κι επιχειρήσεις, τίποτα καλύτερο από τα τσιράκια του Υπουργείου Παιδείας.

Όλοι αυτοί δε μπορούν και δε θέλουν να χωνέψουν ότι το πανεπιστήμιο δεν είναι τσιφλίκι τους. Δεν μπορούν να καταλάβουν πως από δω και μπρος το φοιτητικό κίνημα θα επεμβαίνει στις αποφάσεις, θα έχει λόγο και ρόλο σε ό,τι συμβαίνει μέσα στο πανεπιστήμιο, θα καθορίζει εξελίξεις. Δεν μπορούν να καταλάβουν πως κανένα όργανο και καμιά Σύγκλητος δεν έχει τη νομιμοποίηση να διαλύει το πανεπιστήμιο, να σχεδιάζει και να υλοποιεί κόντρα στα συμφέροντά μας. Δεν μπορούν να καταλάβουν πως το πανεπιστήμιο δεν είναι τα μαθήματα, τα εργαστήρια κι οι εξετάσεις αλλά πρώτα απ’ όλα οι φοιτητές και οι ανάγκες μας.

Κάνουν μάθημα «δημοκρατίας» αυτοί που σιώπησαν –εάν δε χειροκρότησαν κιόλας- όταν οι χιλιάδες φοιτητές τους έτρωγαν δακρυγόνα και ξύλο από την αστυνομία. Αυτοί που θαμπώνονται από την τηλεοπτική «δημοκρατία» του Πρετεντέρη και του Λαμπράκη όταν μας έλεγαν αλήτες και ταραξίες. Αυτοί που θεωρούν «δημοκρατικό» κάποιοι δεκάδες βουλευτές να ψηφίζουν ένα νόμο που μας έβγαλε στους δρόμους για τόσους μήνες. Με τις γενικές μας συνελεύσεις –να η δημοκρατία μας- θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε και να παλεύουμε. Φασισμός είναι να μη θέλουν με τίποτα να αποδεχτούν τις αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων. Κι εμείς δεν κρυβόμαστε. Λέμε πως ο νόμος Πλαίσιο είναι νόμος του κράτους και λέμε πως θα κάνουμε τα πάντα για να τον καταργήσουμε. Γιατί όταν το μέλλον μας προδιαγράφεται ζοφερό, δε μας ενδιαφέρει τι είναι νόμιμο και τι παράνομο αλλά τι είναι δίκαιο και τι άδικο.

Είναι θλιβερό. Το μόνο που τους έχει μείνει για να διδάξουν είναι ο ανταγωνισμός. Θέλουν να μας βάλουν σε μεταξύ μας αντιπαράθεση. Σταματούν τα μαθήματα για να μας διασπάσουν. Μιλούν πάλι για μειοψηφίες που με τη στάση τους θα βάλουν το εξάμηνο σε κίνδυνο. Πέρσι μας έλεγαν πως με τις καταλήψεις δε βγαίνει η ύλη. Τώρα περνούν στην επίθεση. «Δε θα περιμένουμε να κλείσετε τις σχολές για να σας πούμε για χαμένα εξάμηνα, θα τις κλείσουμε εμείς για να σας εκβιάσουμε να κάτσετε ήσυχοι»! Σούπερ ιδέα! Μα δε θα τους περάσει. Το φοιτητικό κίνημα μάς δίδαξε πως από τη μια μεριά στέκεται η κυβέρνηση και ο νεοφιλελευθερισμός και από την άλλη η ενότητα των ανθρώπων που θίγονται. Από τη μια ο κατακερματισμός και οι ατομικές “λύσεις” που θέλουν να επιβάλλουν κι από την άλλη η ενότητα όλων όσων αγωνίζονται.

Τους προκαλούμε! Να συνεχίσουν να μας κόβουν στα μαθήματα για να μας φοβερίσουν, να χειροδικούν σε βάρος μας μπας και κάτσουμε στα αυγά μας, να μας μηνύσουν για «να τελειώνει το παραμύθι» με τους αγώνες και τις αντιστάσεις. Τους προκαλούμε να δείξουν σε όλη την κοινωνία που ιδρώνει για να σπουδάσει τα παιδιά της την ξεφτίλα και τον κατήφορο που έχουν πάρει κάποιοι «πανεπιστημιακοί δάσκαλοι». Τους προκαλούμε να βγουν και να φωνάξουν: ναι! είμαστε με το πανεπιστήμιο που θα μοιράζει κουρελόχαρτα, ναι! δε μας ενδιαφέρει εάν οι απόφοιτοι μας θα δουλεύουν με 600 ευρώ, ναι! το δημόσιο πανεπιστήμιο πέθανε, ναι! θέλουμε κι άλλες εταιρείες μέσα στις σχολές, ναι! η Παιδεία είναι για πούλημα, ναι! δεν αξίζει ν’ αγωνίζεσαι για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον, για μια ζωή με αξιοπρέπεια…

Βρισκόμαστε σε ένα νέο στάδιο. Ο νόμος Πλαίσιο προωθείται με διάφορους τρόπους σε όλες τις σχολές. Επιτροπές αξιολόγησης, «καθολική ψηφοφορία», εσωτερικοί κανονισμοί, διαγραφές φοιτητών. Μαζί με αυτά η ευρωπαϊκή οδηγία για τα ΙΕΚ-ΚΕΣ, πάντα στο πνεύμα της αναθεώρησης του άρθρου 16 και της ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης. Και πάνω απ’ όλα η διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης. Κάθε νόμος και ένα κομμάτι από το παζλ που λέγεται νεοφιλελεύθερη επίθεση. Κάθε νέα ρύθμιση κι ένα βήμα για την κοινωνία των μηδενικών δικαιωμάτων, την κοινωνία των πολλαπλών αποκλεισμών, την κοινωνία-ζούγκλα, την κοινωνία των φτωχών –υλικά και πνευματικά- ανθρώπων. Κι όσο καλά δεμένες είναι όλες αυτές οι αλλαγές, άλλο τόσο σύμφωνοι και αποφασισμένοι είναι αυτοί που τις προωθούν. Σε όλη την Ευρώπη ο νεοφιλελευθερισμός φουλάρει. Στην Ελλάδα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με τους κάθε φορά συμμάχους τους έχουν βαλθεί να τα διαλύσουν όλα. Έχουν στόχο, σχέδιο, τακτική. Μήπως έφτασε η ώρα να συγκροτήσουμε κι εμείς το δικό μας μπλοκ; Μήπως το φοιτητικό ξέσπασμα φανερώνει δυνατότητες κι ευκαιρίες;

Καλούμε όλες τις δυνάμεις της φοιτητικής αριστεράς αλλά και όλες τις συλλογικότητες, ομάδες και ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στο Ηράκλειο και αναφέρονται στο κίνημα να κάνουμε ένα τολμηρό βήμα. Να στήσουμε μια μόνιμη διαδικασία συζήτησης, συντονισμού και κοινής δράσης. Για να οργανώσουμε πιο συλλογικά τις μάχες που χρειάζονται, να παλέψουμε πιο συνειδητά ενάντια σ’ έναν εχθρό έξυπνο και αποτελεσματικό. Γιατί δε θέλουμε απλά να περιμένουμε το επόμενο ξέσπασμα, θέλουμε –πρέπει- να δουλέψουμε γι’ αυτό. Γιατί πιστεύουμε ότι μας αντιστοιχούν πολλά παραπάνω από ένα κοινό πλαίσιο σε μια συνέλευση ή μια κοινή αλυσίδα στο σπάσιμο μιας Συγκλήτου. Γιατί ο ρόλος μας είναι να προετοιμάσουμε μια πιο μαζική συνέλευση, μια πιο μαχητική κινητοποίηση. Για να πάρουν οι σύλλογοι αγωνιστικές αποφάσεις, για να ανασυγκροτηθεί το φοιτητικό κίνημα πρέπει να πασχίσουμε γι’ αυτό. Ο ρόλος μας είναι «να μας φοβάται ο αντίπαλος». Ο ρόλος μας είναι οι ιδέες και οι πρακτικές μας να πείθουν ολοένα και περισσότερο κόσμο. Και όλοι καταλαβαίνουμε ότι όσοι πιο πολλοί, όσο πιο οργανωμένοι, όσο πιο ριζοσπαστικοί, τόσο το καλύτερο…

Προτείνουμε, λοιπόν, κοινά σχήματα όπου υπάρχουν δυνάμεις με στόχο να κάνουμε το μπλοκάρισμα του νόμου Πλαισίου πρώτο θέμα στις σχολές. Τώρα που η κυβέρνηση δε νιώθει πια να απειλείται πρέπει να κάνουμε ξανά τον αγώνα καθημερινότητα όχι κάποιων αγωνιστών φοιτητών αλλά μιας -υπαρκτής-φοιτητικής πλειοψηφίας. Προτείνουμε μια ανοιχτή συνέλευση σχημάτων και συλλογικότητων. Σε τακτά χρονικά διαστήματα όπου θα συζητάμε (συμφωνώντας και διαφωνώντας…) για τις εξελίξεις μέσα κι έξω από το πανεπιστήμιο, θα ανταλλάσσουμε πληροφορίες και απόψεις, κυρίως θα διερευνούμε αν και πως μπορούμε να δράσουμε μαζί στους συλλόγους μας και στην πόλη, θα αποφασίζουμε για μικρές και μεγάλες πρωτοβουλίες (από μια κοινή προκήρυξη μέχρι μια κίνηση για το ασφαλιστικό). Έχουμε την πεποίθηση πως η πλούσια ατζέντα της κυβέρνησης αλλά και η ευνοϊκή στάση ενός μεγάλου κομματιού νέων προς την Αριστερά και το κίνημα, μάς αναγκάζει να ξανασκεφτούμε τη μεταξύ μας αντιπαλότητα, διάσπαση και τη λογική «ο καθένας μόνος του»…Να τολμήσουμε σύντροφοι!

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2007

Διήμερο των Αριστερών Σχημάτων, 8 & 9 Δεκέμβρη 2007, Παιδαγωγικό Αθήνας

Ζήσαμε δύο χρόνια μιας μεγάλης αναταραχής. Μια αναταραχή που εμπόδισε το «μεταρρυθμιστικό έργο» της κυβέρνησης Καραμανλή και εξανάγκασε το ΠΑΣΟΚ να μην ψηφίσει την αναθεώρηση του άρθρου 16. Το κίνημα αυτό έκανε τους αγώνες και τις εκρήξεις ξανά επίκαιρες και αποτελεσματικές. Έδειξε ότι η αναγκαία συνθήκη για να δώσουμε στο μέλλον νέες, νικηφόρες μάχες είναι ο μαζικός, ενωτικός και ανυποχώρητος αγώνας. Ανάγκασε όλη τη φοιτητική αριστερά να τοποθετηθεί γύρω από το θέμα της ενότητας, που πριν από λίγο καιρό αποτελούσε απαγορευμένη λέξη για αυτήν. Δημιούργησε τους όρους ώστε να οικοδομηθεί ένα μάχιμο πανεκπαιδευτικό κίνημα που θα κάνει την παιδεία, θέμα κεντρικής πολιτικής διάταξης, που θα δίνει πραγματικές και όχι εικονικές μάχες, που θα γίνεται επικίνδυνο για την αστική πολιτική, που θα δίνει ελπίδα στον κόσμο που αγωνίζεται.
Παρόλα αυτά η προκλητική κυβέρνηση Καραμανλή, θέλει να επιβάλλει τον νεοφιλελεύθερο μεσαίωνα παντού. Η κατεδάφιση του ασφαλιστικού, ο προϋπολογισμός της φτώχειας για την παιδεία, την υγεία και τις κοινωνικές δαπάνες, η εφαρμογή του νόμου πλαίσιο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, δείχνει τα σχέδιά της.
Στις 8 και 9 Δεκέμβρη φιλοδοξούμε να διοργανώσουμε μια συνάντηση όπου θα συναντηθεί ένα σημαντικό δυναμικό από το κίνημα της τελευταίας διετίας. Όπου θα συζητηθεί όλη η πείρα που βγήκε από τους αγώνες που δώσαμε, αλλά και το πώς οργανώνουμε τις νέες μάχες που έρχονται.
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ
Σάββατο 8/12 στις 12:00: Άνοιγμα Διημέρου
Σάββατο 8/12 στις 13:00: Τρεις παράλληλες θεματικές ενότητες:1. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και η πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή. Άξονες πάλης.2. Το φοιτητικό κίνημα και η φοιτητική αριστερά. Πρωτοβουλίες και προτάσεις.3. Η δομή, ο χαρακτήρας, η λειτουργία και η ταυτότητα των Αριστερών Σχημάτων.
Σάββατο 8/12 στις 18:30: Κεντρική εκδήλωση
Κυριακή 9/12 στις 12:00: Πανελλαδική Συνέλευση των Αριστερών Σχημάτων
8-9 Δεκέμβρη, Παιδαγωγικό, Ναυαρίνου και Χ.Τρικούπη

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007

ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ;

Απ’ ότι φαίνεται η κυβέρνηση της ΝΔ δεν εξαντλείται μόνο στην επίθεση στην δημόσια δωρεάν παιδεία. Το τελευταίο διάστημα έχει βάλει στο στόχαστρο το δικαίωμα της κοινωνικής ασφάλισης. Και όπως και για το άρθρο 16 και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, έτσι και γι’ αυτό το μεγάλο ζήτημα έχει επιστρατεύσει «σοφούς», «αναλυτές» και πάσης φύσεως παπαγαλάκια, για να πείσει ότι αν δεν γίνουν «μεταρρυθμίσεις», το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης θα καταρρεύσει!

Μέχρι τώρα, στα 35 χρόνια, βγαίνει κάποιος στη σύνταξη. Η κυβέρνηση θέλει να το αυξήσει στα 37 και πάμε για τα 40!

Με αλχημείες αλλάζουν τον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων. Η μείωση στις συντάξεις φτάνει ως και το 30%!

Αρκετοί κλάδοι (μηχανικοί, δικηγόροι, υγειονομικοί κ.α.) ξεχνάνε την σχετικά καλή ασφάλισή και περίθαλψή τους! Αν δεν τους αρέσει το ΙΚΑ, ας πάνε σε μια ιδιωτική ασφαλιστική…

Ο στόχος της κυβέρνησης είναι προφανής, όσο και αν κόπτονται να πείσουν για το ανάποδο. Είναι να αυξηθούν τα όρια συνταξιοδότησης και να δουλεύουμε όσο το δυνατόν περισσότερο και να παίρνουμε -όσο το δυνατόν για λιγότερο διάστημα- μικρότερη σύνταξη. Είναι να διαλυθεί το δημόσιο σύστημα περίθαλψης. Είναι να πληρώνεις στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες αν έχεις κάποιο πρόβλημα υγείας, αν δε θες να πεινάσεις όταν δε θα μπορείς πια να δουλεύεις.

Τα τεχνάσματα της κυβέρνησης δεν πρέπει να μας παραπλανήσουν. Διάλογο ζητούσαν και για να φτιάξουν ιδιωτικά πανεπιστήμια, το ίδιο κάνουν και τώρα. Για την «άσχημη κατάσταση» της δημόσιας εκπαίδευσης μιλούσαν και όταν ήθελαν να την αποτελειώσουν, το ίδιο κάνουν και τώρα που θέλουν να αποτελειώσουν το σύστημα της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης. Ότι δεν βάζουν λεφτά στα ΑΕΙ-ΤΕΙ λόγω κακοδιαχείρισης μας έλεγαν, το ίδιο λένε για τα ταμεία που οι ίδιοι έχουν ληστέψει! Συντεχνίες και μειοψηφίες μας έλεγαν, τα ίδια λένε για τους εργαζόμενους. Μένει να δούμε αν με το που βγουν στο δρόμο τους πουν ταραξίες…

Ακόμα δουλειά δε βρήκα. Για σύνταξη θα κοιτάω;

Η υπεράσπιση της κοινωνικής ασφάλισης δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους. Δεν είναι πρόβλημα των 50άρηδων. Όλες οι αλλαγές που γίνονται στην κοινωνία υπό τον τίτλο «μεταρρυθμίσεις» αφορούν κυρίως αυτούς που έρχονται, τη νέα γενιά, τους νέους εργαζόμενους, τους φοιτητές, τη γενιά των 500 και 700 ευρώ. Όλες οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, στην κατεύθυνση της ευελιξίας – δηλαδή της ανασφάλειας, αφορούν τους νέους! Η διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια αφορούν τις γενιές που έρχονται! Το αν σε κάποιο πρόβλημα υγείας θα έχουμε δημόσια και δωρεάν περίθαλψη δεν αφορά το τι θα κάνουμε σε 40 χρόνια!

Δεν είναι τυχαίο που έχουν πληθύνει οι έρευνες που μιλάνε για τους νέους/νέες που στα 30 δεν μπορούν να φύγουν από το σπίτι, που δεν μπορούν να σχεδιάσουν και να ονειρευτούν το μέλλον τους, που είναι μεταξύ ανεργίας και εργασίας με 700 ευρώ! Και οι αγώνες μας, πέρα από το ότι ζητούν την υπεράσπιση του άρθρου 16 και την κατάργηση του νόμου πλαίσιο, είναι και μια φωνή αγωνίας και οργής για αυτό το μέλλον. Η διάλυση του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης φέρνει πιο κοντά αυτό το μέλλον. Τελικά θα επιτρέψουμε να ζήσουμε χειρότερα από τους γονείς μας; Με λιγότερα δικαιώματα σε παιδεία, εργασία, ασφάλιση; Στο χέρι μας είναι!

Υπερασπιζόμαστε την δημόσια κοινωνική ασφάλιση! Κάτω τα χέρια σας από τα ταμεία – δώστε πίσω τα κλεμμένα!

Όχι στη μερική απασχόληση, μερικό μισθό, μερική ζωή, μερικά δικαιώματα. Σταθερή εργασία με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους. Να ζούμε με αξιοπρέπεια από έναν μισθό. Όλα τα εργασιακά μας δικαιώματα στο πτυχίο!

Να στείλουμε τον προκλητικό προϋπολογισμό στα σκουπίδια. Δώστε λεφτά για την παιδεία, την υγεία, την ασφάλιση! Να αυξηθούν δραστικά οι κοινωνικές δαπάνες!

Για ένα μέτωπο φοιτητών – εργαζόμενων – απασχολήσιμων ενάντια στις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στην παιδεία, την εργασία, την ασφάλιση!

Καλούμε σε γενικές συνελεύσεις των συλλόγων που θα πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις.

Στις 12 Δεκέμβρη που οι εργαζόμενοι θα απεργούν, οι φοιτητές να καταλάβουν τις σχολές!

Στις 12 Δεκέμβρη είμαστε στους δρόμους μαζί με τους εργαζόμενους!

Εμπρός στο Δρόμο που (Ξανα) Δείχνει η Γαλλία

Εδώ και βδομάδες το φοιτητικό κίνημα στη Γαλλία παλεύει ενάντια στον νόμο για την αυτοτέλεια των Πανεπιστημίων (LRU), που θέλει να τα μετατρέψει σε εταιρείες. Πρόκειται για την πανευρωπαϊκά γνωστή καραμέλα περί αυτοτέλειας και αυτονομίας των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, που καταργεί τις κρατικές χρηματοδοτήσεις στην ανώτατη εκπαίδευση, ώστε αυτή να στραφεί στις επενδύσεις των ιδιωτικών επιχειρηματικών ομίλων.

Με απεργίες και καταλήψεις, αλλά και μπλόκα στους δρόμους και στις γραμμές των τρένων, οι Γάλλοι φοιτητές, αντιμετωπίζουν την άγρια καταστολή των γαλλικών ΜΑΤ (CRS). Ταυτόχρονα όλη η Γαλλία παρέλυσε από την 10μερη απεργία εργαζομένων σε διαφορετικούς κλάδους, ενάντια στην ασφαλιστική αντι-μεταρρύθμιση. Ενώ και οι Γάλλοι μαθητές βγαίνουν στο δρόμο, μαζί με τα -πάνω από τα μισά- κατηλειμμένα Πανεπιστήμια.

Ανάμεσα στη Γαλλία και την Ελλάδα υπάρχουν πολλές σημαντικές ομοιότητες:

Ο Σαρκοζί είναι αποφασισμένος να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις. Δηλώνει ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσει και ότι οι αλλαγές που προτείνει θα εφαρμοστούν. Κατατεμαχίζει τους εργαζόμενους και κάνει εκστρατεία συκοφάντησης ενάντια σε όσους έχουν κατακτήσει περισσότερα δικαιώματα. Προβάλει την ισότητα σαν εξίσωση προς το χειρότερο και συμπίεση προς τα κάτω. Και θέλει να κάνει τους Γάλλους εργαζόμενους να δουλεύουν πάνω από 40 χρόνια. Θυμίζει κάτι από Ελλάδα.

Η υποψήφια του γαλλικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, Σεγκολέν Ρουαγιάλ, αντί να κάνει αντιπολίτευση, τάχθηκε υπέρ αυτής της «σημαντικής μεταρρύθμισης», θυμίζοντας κάτι από Ελλάδα.

Κάτι από Ελλάδα θυμίζει και η στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών που πολύ θα ήθελαν να καταλαγιάσει η οργή της νεολαίας και του εργαζόμενου κόσμου. Που παρακαλούν την κυβέρνηση να κάτσει στο τραπέζι του διαλόγου, που κάνουν διαγωνισμό σύνεσης και υπευθυνότητας, εκκλήσεων για ψυχραιμία, αντί να οργανώσουν και να υποστηρίξουν μια αποφασιστική μάχη. Ο Τιμπό, γραμματέας του «αριστερού» συνδικάτου CGT, βιάστηκε να κατέβει στο διάλογο χωρίς να προαπαιτήσει την απόσυρση της απαράδεκτης κυβερνητικής πρότασης. Τα συνδικάτα έκλεισαν τελικά την απεργία στις 21/11, ενώ μόλις μια μέρα πριν, συναντήθηκαν στο δρόμο εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, με φοιτητές και μαθητές.

Κάτι από Ελλάδα θυμίζει και ο πολιτικός προπηλακισμός που επιχειρούν τα ΜΜΕ. Οι καναλάρχες στηρίζουν αναφανδόν τον Σαρκοζί. Με αλλεπάλληλες στημένες δημοσκοπήσεις που δεν επιβεβαιώνονται. Με δηλώσεις εξοργισμένων οδηγών που δεν μπορούν να φτάσουν στη δουλειά τους λόγω της απεργίας. Με ανακοινώσεις που υποπολλαπλασίαζαν τα ποσοστά της απεργίας. Με ρεπορτάζ που διαλαλούν τα «ειδικά προνόμια» των «βολεμένων»…

Κάτι από Ελλάδα θυμίζει ο νόμος Πεκρές (η Βαλερί Πεκρές είναι η Μαριέττα της Γαλλίας): Ψηφίστηκε ντάλα καλοκαίρι, αρχές Αυγούστου, με κατεπείγουσα διαδικασία. Φέρνει αλλαγές στη διοικητική δομή (μείωση της εκπροσώπησης στη συνδιοίκηση), φέρνει αλλαγές στον τρόπο εγγραφής των φοιτητών (δυνατότητα διδάκτρων), φέρνει περιορισμό ή ιδιωτικοποίηση φοιτητικών δραστηριοτήτων (εισιτήρια, μεταφορές, ασφάλιση). Θεσμοθετείται η οικονομική απόσυρση του κράτους, καθώς πλήθος κρατικών αρμοδιοτήτων και υποχρεώσεων παραχωρείται στην αγορά.

Πραγματικά πολλές ομοιότητες…

Υπάρχει και μια σημαντική διαφορά:

Το βασικό σύνθημα είναι το “tous ensemble”: “Όλοι μαζί”.

Το σύνθημα που έφερε νίκες γιατί ένωσε τις διαφορετικές κοινωνικές ομάδες στον αγώνα ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Το σύνθημα που εξανάγκασε σε παραίτηση την κυβέρνηση Ζιπέ το 1995, όταν ο νυν υποστηρικτής του Σαρκοζί και πρώην πρωθυπουργός του Σιράκ, επιχείρησε μια παρόμοια κατάργηση εργατικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Το σύνθημα που απέτρεψε πολλές ιδιωτικοποιήσεις, σε όλη την Ευρώπη.

Είναι πρωτόγνωρη η ενότητα με την οποία φοιτητές και εργαζόμενοι με κοινές συγκεντρώσεις, πορείες, απεργίες, απαντούν στον νεοφιλελεύθερο χειμώνα του Σαρκοζί. Δείχνουν ότι η μάχη του CPE, αλλά και η πολιτική μάχη του Ευρωσυντάγματος αφήνουν παρακαταθήκη, όχι απλά μια μορφή πάλης, αλλά μια νικηφόρα και αποτελεσματική πολιτική των από κάτω.

Το “tous ensemble”, δυστυχώς, δεν θυμίζει Ελλάδα. Τουλάχιστον προς το παρόν.

Στα μέρη μας κυριαρχεί ο συντεχνιασμός, οι ιδιαιτερότητες, το πούλημα της νέας γενιάς από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, η δήθεν προάσπιση αποκλειστικά των «ώριμων» δικαιωμάτων, λες και εμείς είμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας που πρέπει να εξοντωθούν κοινωνικά και οικονομικά στα Άουσβιτς του νεοφιλελευθερισμού.

Αν όμως το “όλοι μαζί” δεν λέγεται από τη μεριά της όποιας πολιτικής και συνδικαλιστικής αντιπολίτευσης, ας ειπωθεί από την πραγματική κοινωνική αντιπολίτευση. Να δώσουμε το παρόν, όλοι οι νέοι άνθρωποι, εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, μαθητές στις μάχες για το ασφαλιστικό. Να επιμείνουμε ότι οι μάχες αυτές είναι ΚΑΙ δική μας υπόθεση. Είναι ΒΑΣΙΚΑ δική μας υπόθεση.

Η γενιά με τη μερική απασχόληση, το μερικό μισθό, τη μερική σύνταξη και τα καθόλου δικαιώματα να βγει στο προσκήνιο. Δεν είμαστε αναλώσιμο καύσιμο για τα υπερκέρδη των ολίγων και ισχυρών. Όλοι μαζί μπορούμε να τους σταματήσουμε. Να πάρουμε αποφάσεις στις Γενικές Συνελεύσεις. Να βγούμε στο δρόμο μαζί με τους εργαζόμενους.

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2007

Ανακοίνωση Αριστερών Σχημάτων για τον προϋπολογισμό και τις δαπάνες Παιδείας

ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Για πρώτη φορά οι δαπάνες για την εκπαίδευση πέφτουν κάτω από το 3%. Παραμένουν στάσιμες ή και μειωμένες εδώ και δέκα χρόνια, κάνοντας πράξη την πολιτική απαξίωσης της δημόσιας παιδείας. Ακόμη χειρότερα κάνοντας πράξη την έμμεση ή άμεση κρατική πριμοδότηση στην παραπαιδεία και την ιδιωτική εκπαίδευση.

Τα κονδύλια του τακτικού προϋπολογισμού για την παιδεία αυξάνονται σε απόλυτα νούμερα 485 εκατομμύρια ευρώ για το σύνολο των βαθμίδων της εκπαίδευσης, όταν οι αυξήσεις σε μισθούς και επιδόματα για τα σώματα ασφαλείας και τους δικαστικούς ξεπερνάνε τα 525 εκατομμύρια ευρώ. Προτεραιότητα λοιπόν να θωρακιστεί και να επιβραβευθεί το κράτος μπάτσων και εισαγγελέων. Προτεραιότητα επίσης να παραμένει η εκπαίδευση στην υποχρηματοδότηση και τον οικονομικό στραγγαλισμό. Έτσι θα ανοίξει κι άλλο ο δρόμος για το ιδιωτικό κεφάλαιο.

Η αύξηση που διαφημίζει ο κάθε Υπουργός αφορά την αύξηση στους μισθούς του προσωπικού (εκπαιδευτικοί, διοικητικοί) η οποία επίσης εδώ και δέκα (και παραπάνω) χρόνια είναι καθηλωμένη στο πέριξ του 3%, πολύ πιο κάτω από την πραγματική ακρίβεια.

Αν δει κανείς αναλυτικά τον φετινό προϋπολογισμό, οι αυξήσεις για μέριμνα, συγγράμματα, κτίρια, δηλαδή για τη στήριξη του φοιτητή και των υποδομών είναι πολύ μικρή σε σχέση με την κατάσταση αποσύνθεσης που υπάρχει αλλά και πιο μικρή από πέρυσι. Πριν δέκα χρόνια δίνονταν περίπου τα ίδια λεφτά με 90 τμήματα λιγότερα, και περίπου τους μισούς φοιτητές από σήμερα. Και αυτή η κατάσταση απαξίωσης βοά από παντού. Τα συγγράμματα λείπουν, οι εστίες ξεχαρβαλώνονται, τα αμφιθέατρα δεν χωράνε το σύνολο των φοιτητών, οι συμβασιούχοι καθηγητές είναι απλήρωτοι.

Δίνονται όμως γενναιόδωρες αυξήσεις σε μηχανισμούς προώθησης της αναδιάρθρωσης και της ιδιωτικοποίησης. Μόνο για φέτος δίνεται 20% αύξηση στην Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας (τον επίσημο μηχανισμό αξιολόγησης των ΑΕΙ και ΤΕΙ) σε συνέχεια από παρόμοια αύξηση από πέρυσι.

Στα ΤΕΙ

Από 376.129.639 σε 409.576.000. Αύξηση 8% και 34 εκατομμύρια ευρώ

Από αυτά τα 25.000.000 πάνε σε αυξήσεις μισθών σε καθηγητές. Το γνωστό 3% που παίρνουν όλοι οι εργαζόμενοι που με βάση την ακρίβεια είναι στην ουσία μείωση.

Τα υπόλοιπα 9.000.000 πάνε σε «επιχορήγηση» στα ΤΕΙ. Σε αυτά, μια πιο προσεκτική ματιά δείχνει ότι ενώ σε επιχορηγήσεις για νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου δίνεται το 1.150.000 (από 40.470.000 σε 41.620.000) , στη σπουδαστική μέριμνα δίνεται αύξηση από 25.850.000 σε 26.650.000 (αύξηση 800.000). Τη στιγμή που, ειδικά στα ΤΕΙ, η μαύρη τρύπα της υποχρηματοδότησης εδώ και χρόνια έχει φέρει διάλυση σε συγγράμματα, εστίες, σίτιση, στέγαση κοκ.

Συμπερασματικά, ειδικά για τα ΤΕΙ είναι χοντρή κοροϊδία η αύξηση της επιχορήγησης κατά 9.000.000. Αύξηση επί της ουσίας πολύ μικρότερη από 4%, όταν λείπουν εργαστήρια, συγγράμματα, όταν υπάρχουν σχολές όπου ο σπουδαστής δεν μπορεί να δηλώσει μάθημα γιατί «δε χωράει», όταν έχει γίνει καθεστώς να ζητάνε οι καθηγητές από τους σπουδαστές να κατεβάσουν από το internet τις σημειώσεις και να τις βγάλουν φωτοτυπίες.

Στα ΑΕΙ

Από 1.036.344.127 σε 1.078.544.000. Αύξηση 42 εκατομμύρια ευρώ και 4%!!!

Τα 33.000.000 της αύξησης είναι πάει στις αμοιβές πανεπιστημιακών και διοικητικού προσωπικού, το γνωστό 3% που επί της ουσίας είναι μείωση.

Στα συγγράμματα είναι πολύ αποκαλυπτικοί. Δίνουν 950.000 αύξηση (της τάξης του 5%). Από 39.900.000 σε 40.850.000. Πέρυσι η αύξηση ήταν κατά 2.300.000, δηλαδή σχεδόν τριπλάσια από τη φετινή. Ακόμη και πέρυσι όμως σε πολλές σχολές έτρεχαν οι φοιτητές να βγάλουν σημειώσεις. Προφανώς και ετοιμάζουν το έδαφος για την υποδοχή του προεδρικού διατάγματος που θα εφαρμόσει το νόμο πλαίσιο για τη διανομή των συγγραμμάτων. Πως θα γίνει αυτό; Σε μια σχολή που θέλεις πχ 42 μαθήματα να πάρεις πτυχίο, δικαιούσαι 42 δωρεάν βιβλία, ενώ κανείς φοιτητής δε δηλώνει μόνο 42 στα πλαίσια μιας σχετικής ελευθερίας που υπάρχει ακόμα στα προγράμματα σπουδών (δηλώνω ένα μάθημα, αν δεν το περάσω, δηλώνω άλλο κοκ). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι όλοι οι φοιτητές μετά το 3ο-4ο έτος, ότι βιβλίο παίρνουν θα το πληρώνουν…

Παρόμοια με τα συγγράμματα είναι και η κατάσταση για προμήθειες, εργαστήρια, γενικές δαπάνες.

Η υπόλοιπη αύξηση πάει όπως στα ΤΕΙ και κάπως χειρότερα. Και για τη φοιτητική μέριμνα από 28.600.000 σε 29.850.000

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2007

Ανακοίνωση Αριστερών Σχημάτων για την εξεγερση του Νοέμβρη

ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ΝΑ ΕΞΕΓΕΙΡΕΣΑΙ

34 χρόνια μετά, αυτό το σύνθημα, τρομάζει ακόμη την εξουσία, τα επιτελεία, τα κατεστημένα, και εμπνέει τους αγώνες μας

Είναι επίκαιρες οι εξεγέρσεις;

Αν πιστέψουμε τους επίσημους λόγους κυβερνήσεων, κομμάτων, επωνύμων και γνωστικών, έχουν περάσει οι εποχές των αγώνων. Είμαστε στις εποχές της υπευθυνότητας, του βολέματος, της «σύνεσης». Την εξέγερση του Νοέμβρη πρέπει να την τιμάμε στα λόγια. Με πανηγυρικούς στα σχολεία, με δηλώσεις πολιτικών, άντε και με κάποιο ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση. Στην πράξη όμως πρέπει να την ξεχάσουμε. Να υποταχθούμε στις δυσκολίες της ζωής. Να αναγνωρίσουμε ότι οι αγώνες είναι ουτοπία. Να αποδεχτούμε ότι το να πετύχουμε πράγματα με τη μαζική μας συμμετοχή είναι ανέφικτο.

Τη μέρα του Πολυτεχνείου, μέχρι και ο πρωθυπουργός θα κάνει δήλωση.

Θα πει για τη δημοκρατία που έχει κατοχυρωθεί πια στον τόπο μας, για τα βήματα προόδου που έχουν γίνει για «όοοολους τους Έλληνες και όοοολες τις Ελληνίδες» και θα βάλει θεατρικά, το χέρι στην καρδιά του. Θα μας πει όμως και ότι χρειάζονται μεγάλες αλλαγές και υπάρχουν πολλά να γίνουν ακόμα. Θα ζητήσει μάλιστα συναίνεση στις μεγάλες τομές και μεταρρυθμίσεις που θέλει να κάνει η κυβέρνησή του.

Οι φοιτητές που εξεγέρθηκαν το 1973 για την εξουσία, ήταν ανεύθυνοι, τυχοδιώκτες, αλήτες. Οι φοιτητές και οι μαθητές που αγωνίζονται σήμερα, -κατά τον κ.Καραμανλή- είναι ταραξίες, εξτρεμιστές, μειοψηφίες. Υπάρχει κάποια ομοιότητα;

«Είμαστε στην εποχή που η δημοκρατία δεν κινδυνεύει», λένε…

Είμαστε όμως και στην εποχή που ο εισαγγελέας του Άρειου Πάγου συνιστά στην αστυνομία να παρακολουθεί με κάμερες τις διαδηλώσεις, σαν να μην έχει περάσει ούτε μια μέρα από τη χούντα.

«Είμαστε στην εποχή που το βιοτικό επίπεδο έχει ανέβει», λένε…

Είμαστε όμως και στην εποχή που η εργασία δεν είναι κοινωνικό δικαίωμα, αλλά ευκαιρία, που ο εργαζόμενος έχει γίνει απασχολήσιμος, που ειδικά ο νέος εργαζόμενος δουλεύει σαν να είναι σε γαλέρα.

«Είμαστε στην εποχή που η παιδεία χρειάζεται αλλαγές σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον», λένε…

Είμαστε όμως και στην εποχή που η παιδεία γίνεται εμπόρευμα, που ιδροκοπάνε να φτιάξουν ιδιωτικά Πανεπιστήμια και όταν ο αγώνας μας τους σταματά, από την πίσω πόρτα αναγνωρίζουν τα ιδιωτικά κολέγια.

«Είμαστε στην εποχή που χρειάζεται συναίνεση και ομοφωνία στα κρίσιμα ζητήματα», λένε…

Ξεχνάνε ότι η εξέγερση του Πολυτεχνείου, αλλά και κάθε εξέγερση δεν γίνεται από όλους, από όλα τα κόμματα, από όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Ξεχνάνε ότι το Πολυτεχνείο, η δεξιά το χτύπησε, αλλά ακόμη και η επίσημη αριστερά κατήγγειλε τους «προβοκάτορες» που ξεκίνησαν την Κατάληψη και έβαλαν αντιχουντικά συνθήματα.

«Πέρασαν οι αγνές εποχές των αγώνων και των οραμάτων», λένε…

Ναι, αλλά οι ίδιοι που το λένε, πρωτοστάτησαν για να γίνουν κατεστημένο, να γίνουν υπουργοί, βουλευτές, γιάπηδες και επιχειρηματίες που μια φορά κι έναν καιρό ήτανε αριστεροί… Οι ίδιοι που το λένε εξαργύρωσαν τους αγώνες που δεκάδες χιλιάδες φοιτητές και εργαζόμενοι έδωσαν, σε καρέκλες, χρήμα και εξουσία.

«Σήμερα τα πράγματα, έχουν αλλάξει, ο Νοέμβρης δικαιώθηκε» λένε…

Μας κρύβουν ότι λίγα πράγματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο, πολλά έχουν αλλάξει προς το χειρότερο. Μας κρύβουν ότι είμαστε η πρώτη γενιά που είναι σίγουρο ότι θα ζήσει χειρότερα, φτωχότερα, πιο ανασφαλής από την προηγούμενη. Μας κρύβουν ότι τα αιτήματα για ψωμί, παιδεία, ελευθερία, εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, είναι αδικαίωτα. Αλλά είναι και αναγκαία. Για αυτό, παρόλο που τότε ήμασταν αγέννητοι, τον Νοέμβρη του 73 τον νιώθουμε μαζί μας, κοντά μας, δίπλα μας σε κάθε σημερινό αγώνα.

«Τότε είχαμε χούντα, για αυτό εξεγερθήκαμε. Σήμερα είμαστε καλά, καθίστε κι εσείς καλά», λένε…

Σήμερα έχουμε καταστολή και μπάτσους να μας κυνηγάνε. Έχουμε δικαστές και εισαγγελείς να μας απειλούν. Έχουμε επιχειρηματίες να τα κονομάνε σε βάρος μας. Έχουμε παιδεία που δεν είναι δημόσια, δεν είναι δωρεάν και μάλλον, δεν είναι παιδεία. Έχουμε παρόν που μοιάζει ασφυκτικό και μέλλον που είναι σκοτεινό. Έχουμε οικονομία που μας κάνει φτωχότερους. Έχουμε πολιτισμό για τα σκουπίδια. Έχουμε φασίστες να κάνουν κατάληψη στις τηλεοράσεις.

Σήμερα έχουμε ακόμη περισσότερους λόγους να εξεγερθούμε. Όλοι στην πορεία του Πολυτεχνείου.

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2007

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ ΒΟΛΟΥ

Αρχιστέλεχος της ΚΝΕ: «Θα σε σκοτώσω»… για ένα πανό!

ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΩΝ ΤΡΑΜΠΟΥΚΩΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΙΑΝΕΙ!

Η ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΘΑ ΔΥΝΑΜΩΣΕΙ!!!

Το μεσημέρι της Τρίτης και με αφορμή ένα… πανό που ήθελε η ΚΝΕ να κολλήσει πάνω από το τραπέζι των Αριστερών Σχημάτων, στο κτίριο Παπαστράτος του Πανεπιστημίου Βόλου, ζήσαμε για άλλη μια φορά το που μπορεί να οδηγήσει η λύσσα που έχει η δύναμη αυτή απέναντι στην υπόλοιπη αριστερά.

Δέκα περίπου πρωτοπαλίκαρα της ΚΝΕ με πρωτεργάτες την καθοδήγηση Βόλου, επιτέθηκαν και χτύπησαν μέλη των Αριστερών Σχημάτων και της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας γιατί… τους έκαναν παρατήρηση για ένα πανό που έβαλαν στο χώρο των Αριστερών Σχημάτων. Πολλά φασιστοειδή της ακροδεξιάς θα ζήλευαν το μίσος με το οποίο επιτέθηκαν, χτυπούσαν, έσκιζαν αφίσες και έσπαγαν ταμπλό μιας αριστερής δύναμης. Τη λύσσα με την οποία απειλούσαν «θα σε σκοτώσω», «θα σου γαμήσω τη μάνα», «για να υπάρχεις θα έρχεσαι και θα με ρωτάς» κοκ…

Είναι κατανοητός ο εκνευρισμός της ΚΝΕ. Γιατί τα Αριστερά Σχήματα δυναμώνουν και παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο φοιτητικό κίνημα του Βόλου. Γιατί η ενωτική αριστερά γίνεται όλο και πιο παρεμβατική, μαζική, ριζοσπαστική και σπάει το «μονοπώλιο» του ΚΚΕ ότι τάχα μου είναι η μόνη δύναμη που αντιπαλεύει το σύστημα (που δεν το αντιπαλεύει δηλαδή…). Γιατί τέλος, σε αυτήν την κατάντια οδηγεί αυτή η αδιέξοδη λογική του εμφύλιου μέσα στην αριστερά, η λογική ότι μεγαλύτερος εχθρός από το δικομματισμό… είναι η υπόλοιπη αριστερά!

Ειδικά όσοι αναφερόμαστε στην επαναστατική αριστερά, έχουμε ξαναζήσει αυτόν τον κατήφορο… όταν η ΚΝΕ χαρακτήριζε τραμπούκους τους πρώτους καταληψίες στο Πολυτεχνείο ακριβώς 34 χρόνια πριν, όταν χτυπούσε, μερικά χρόνια αργότερα (κατάληψη Χημείου ’80) φοιτητικές καταλήψεις επειδή πρωτοστατούσαν άλλες δυνάμεις και η ΚΝΕ διαφωνούσε, όταν όταν…

Θα επιμείνουμε ενωτικά. Και ακόμα πιο αριστερά. Όχι για τους τραμπούκους της ΚΝΕ, αλλά γιατί έτσι μόνο αντιμετωπίζεται η επίθεση του νεοφιλελευθερισμού και του δικομματισμού. Θα επιμείνουμε σε μια άλλη σχέση και σε έναν άλλο πολιτικό πολιτισμό μεταξύ των αριστερών δυνάμεων.

Θα είμαστε οι τελευταίοι που θα σηκώσουμε χέρι. Και θα είμαστε οι πρώτοι που αν ξανασηκωθεί χέρι… θα το κατεβάσουμε! Κι αν η ΚΝΕ επιδιώξει «πόλεμο συμμοριών» θα πάρουν την απάντηση όλου του φοιτητικού κινήματος στο Βόλο που γυρίζει την πλάτη σε αυτές τις λογικές!

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2007

Ανακοίνωση Αριστερών Σχημάτων

Το ΥΠΕΠΘ απέκτησε φίλο… τους Πρυτάνεις!

-----------------------------------------------------------------------------------------

Και αυτοί θα μας βρουν μπροστά τους!

Το μικρό Πανεπιστήμιο της Καλαμάτας επέλεξαν πρυτάνεις και υπουργός παιδείας για να συμφωνήσουν στην επιτάχυνση της επίθεσης στη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση. Και είναι λογικό ότι επέλεξαν μικρό και απομακρυσμένο Πανεπιστήμιο, γιατί ήξεραν ότι θα συζητήσουν για το πως θα ιδιωτικοποιήσουν παραπέρα την τριτοβάθμια εκπαίδευση και ότι θα έβρισκαν μαζικά τους φοιτητές απέναντί τους.

Τι συμφώνησαν στις 3 Δεκέμβρη ο νέος Υπουργός και οι Πρυτάνεις;

· Να προχωρήσουν αποφασιστικά στην εφαρμογή του νέου νόμου πλαίσιο. Με ιδιαίτερη επιμονή ενάντια στους «αιώνιους» φοιτητές και με μεγάλη όρεξη για τα τετραετή προγράμματα που θα καθορίζουν τη χρηματοδότηση κάθε σχολής ή, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, για να ανοίξουν την πόρτα στις εταιρίες και στα δίδακτρα.

· Για τα οικονομικά και τις υποδομές. Παλιότερα η σύνοδος των πρυτάνεων συνήθιζε, έστω για τα μάτια του κόσμου, να ζητάει αύξηση της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων. Αυτή τη φορά όμως, σαν κοινοί έμποροι, εκστασιάστηκαν όταν άκουσαν τον υπουργό να λέει ότι δεν χρειάζεται χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά να φτιάξουμε υποδομές μέσω των ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα). Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο κ. Κόκκαλης θα μας φτιάξει εργαστήριο (με χρηματοδότηση 50%), αλλά θα το χρησιμοποιεί όταν θέλει αυτός, θα το νοικιάζει, διαθέτει, εκμεταλλεύεται αυτός για 30 χρόνια, με το αζημίωτο και βέβαια… αντίο άσυλο!!! Αυτό είναι το Δημόσιο Πανεπιστήμιο που ονειρεύονται οι Πρυτάνεις; Ξέφραγο αμπέλι για τις εταιρίες και τους φοιτητές για πελάτες;

· Συμφώνησαν επίσης να προωθηθούν το νομοσχέδιο για την Έρευνα και το νομοσχέδιο για τα Μεταπτυχιακά. Και εδώ ξεπούλημα και πάρτι για τις εταιρίες (Έρευνα) και εμπόρευμα προς πώληση για τους φοιτητές (δίδακτρα στα Μεταπτυχιακά).

· Για κερασάκι άφησαν την εναρμόνιση της Ελλάδας με την ευρωπαϊκή οδηγία για τα ΚΕΣ και τα κολέγια. Όσοι περίμεναν ότι, έστω από συντεχνιασμό, οι πρυτάνεις θα ψέλλιζαν κάτι διαφορετικό μάλλον θα ξαφνιάστηκαν. Οι πρυτάνεις πλειοδότησαν σε μπουρδολογία περί εγγυήσεων για ποιότητα αυτών των «μαγαζιών» αλλά επί της ουσίας έδωσαν τη συναίνεσή τους για να νομιμοποιηθούν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια από το παράθυρο. Έτσι μια μέρα μετά, ο υπουργός «διέρρευσε» μέσω του κυβερνητικού «ελεύθερου τύπου» ότι:

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΘΑ ΚΑΤΑΤΕΘΕΙ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΕΙ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΟΔΗΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΚΕΣ!!!

Το υπουργείο παιδείας, με αιχμή τη σύνοδο των Πρυτάνεων (ένα άτυπο και αυθαίρετο όργανο) οικοδομεί το προφίλ του διαλόγου και της συναίνεσης για να επιταχύνει την αναδιάρθρωση και ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ήδη η ΠΟΣΔΕΠ (το θεσμοθετημένο και εκλεγμένο συνδικαλιστικό όργανο των μελών ΔΕΠ) απαίτησε να κλείσουν τα μαγαζιά της υποβάθμισης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και απαιτεί αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για τη στήριξη του Δημόσιου Πανεπιστημίου!

Είναι σωστό το αίτημα να κλείσουν τα «πανεπιστήμια» αυτά που στεγάζονται σε πολυκατοικίες, που έχουν δίδακτρα, που για πανεπιστημιακούς δασκάλους έχουν… μεταπτυχιακούς φοιτητές, που δεν έχουν συγγράμματα, που παρέχουν άχρηστες πληροφορίες μιας χρήσης! Είναι σωστό σαν αίτημα όχι μόνο για τους φοιτητές και τους σπουδαστές των δημοσίων ΑΕΙ και ΤΕΙ. Είναι σωστό και για τους χιλιάδες σπουδαστές αυτών των εκπαιδευτηρίων που αφού πρώτα τους έκοψαν από τη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση με τη βάση του 10, έρχονται τώρα και δήθεν κόπτονται για «τα δικαιώματά τους»! Μάλλον για το δικό τους δικαίωμα να τους αρμέγουν με δίδακτρα κόπτονται. Και χρησιμοποιούν την αγωνία αυτών των σπουδαστών για να υποβαθμίσουν συνολικά την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην «ποιότητα» αυτών των εκπαιδευτηρίων!

Το φοιτητικό κίνημα έχει μάθει να ξεπερνάει τους τεχνητούς διαχωρισμούς. Ας μην ελπίζουν Στυλιανίδης, πρυτάνεις και σύνδεσμος ελληνικών κολεγίων ότι θα περάσουν οι διαχωρισμοί που προωθούν στη νεολαία. Ενωμένοι, μαζικά και αποφασιστικά συνεχίζουμε τον αγώνα για το δικαίωμα στη μόρφωση:

Ø Μαζικός πανεκπαιδευτικός αγώνας για τη στήριξη της δημόσιας εκπαίδευσης, για το 5% για την παιδεία!

Ø Να κλείσουν ΚΕΣ, ιδιωτικά κολέγια κλπ – κανένα προεδρικό διάταγμα που να ενσωματώνει την κοινοτική οδηγία 36/2005 στο εθνικό δίκαιο!

Ø Η εκπαίδευση δεν είναι εμπόρευμα – είναι δικαίωμα για όλους – ελεύθερη πρόσβαση στην δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση!

Ø Ο νόμος πλαίσιο δεν θα περάσει! Ενάντια σε ΥΠΕΠΘ – πρυτάνεις, με μαζικούς αγώνες θα καταργηθεί!

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2007

Πλαίσιο Αριστερών Σχημάτων 30/10

ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΟΥΜΕ, ΟΣΟ ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΟΥΝ

Τις τελευταίες εβδομάδες έχει ανοίξει μια συζήτηση, με αφορμή της μαθητικές καταλήψεις, συνολικά γύρω απ’ το ζήτημα της εκπαίδευσης. Προβλήματα σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, που για χρόνια έκρυβαν οι κυβερνώντες, έρχονται στο προσκήνιο. Σχολεία που στάζουν με την παραμικρή βροχή, καθηγητές που δεν υπάρχουν, βιβλία που ακόμα έρχονται, ΑΕΙ και ΤΕΙ που δεν έχουν τα στοιχειώδη για να λειτουργήσουν, κτιριακά προβλήματα σε διάφορες σχολές είναι μόνο μερικά απ’ αυτά σε συνδυασμό με την κίνηση της κυβέρνησης να δώσει μηδενικές αυξήσεις στις δαπάνες για την παιδεία.

Δώστε λεφτά για την παιδεία…

Παρά τις παλαιότερες προεκλογικές δεσμεύσεις, παρά τις μεγάλες κουβέντες και τα παχιά λόγια για αύξηση των δημοσίων δαπανών για την παιδεία, το σχέδιο του προϋπολογισμού προβλέπει την μείωση από 3,41% του ΑΕΠ σε 3,09%. Το θέμα δεν είναι απλά υλικοτεχνικό, είναι ο αποφασιστικός μοχλός πίεσης για να εναρμονιστεί η εκπαίδευση με τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και με τους νόμους της αγοράς, για να εφαρμοστούν τα 4ετή επιχειρησιακά προγράμματα μεταξύ ιδρυμάτων και κράτους, για να προωθηθεί η αξιολόγηση και γενικά η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.

Το αίτημα «δώστε το 5% του ΑΕΠ για την παιδεία» είναι το μείζον ζήτημα αυτή τη στιγμή. Πρώτον, γιατί μπορεί να ενώσει όλους τους κλάδους της εκπαίδευσης ενάντια στην κυβερνητική πολιτική. Μπορεί να μας ενώσει με τους μαθητές, τους δασκάλους, τους καθηγητές. Μπορεί να αποτελέσει το κοινό αίτημα όλων και αφετηρία για έναν νέο πανεκπαιδευτικό ξεσηκωμό. Δεύτερον, είναι το πλέον αντικυβερνητικό αίτημα για μια κυβέρνηση (όπως και αυτές του ΠΑΣΟΚ πιο πριν) σκόπιμα υποχρηματοδοτεί την εκπαίδευση για να την ιδιωτικοποιήσει αργότερα. Είναι ένα αίτημα που πιέζει την κυβέρνηση και χτυπάει τον πυρήνα της κυβερνητικής πολιτικής.

Αλλαγή τακτικής από την κυβέρνηση…

Η κυβέρνηση Καραμανλή με νέο υπουργό Παιδείας, τον Ευριπίδη Στυλιανίδη, προσπαθεί να βγάλει ένα πρόσωπο πιο ελαστικό και να διατηρήσει ένα ήπιο κλίμα όσον αφορά το νόμο πλαίσιο αποφεύγοντας να ακολουθήσει μία τακτική κατά μέτωπο σύγκρουσης (ίσως επειδή έχει και στα χαρτιά της το ασφαλιστικό). Ήδη ο νέος υπουργός προχώρησε σε συναντήσεις με εκπαιδευτικούς φορείς, πρυτάνεις και προέδρους ΤΕΙ και δήλωσε πως ο νέος νόμος πλαίσιο θα εφαρμοστεί με ελαστικότητα, θα επανεξεταστούν κάποιες μη εφαρμόσιμες διατάξεις του, όπως επίσης και θα ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν οι παρατηρήσεις σχετικά με ορισμένα σημεία του. Παράλληλα όμως στα ΤΕΙ της Λάρισας και της Θεσσαλονίκης στάλθηκαν ειδοποιήσεις στους «αιώνιους φοιτητές». Σε διάφορες σχολές οι νέοι οδηγοί σπουδών δεν προβλέπουν επί πτυχίω εξεταστικές, πάντα στο πνεύμα του νέου νόμου, (π.χ. Γιάννενα, ΠΑΜΑΚ, μαθηματικό Αθήνας κ.α.) ενώ και στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης στην προσπάθεια εύρεσης πόρων (όπως αναφέρει και ο νόμος πλαίσιο) προωθείται η μίσθωση αιθουσών διδασκαλίας στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.

Πάρτε πίσω το νόμο πλαίσιο…

Ο νόμος πλαίσιο αποτελεί το επιστέγασμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής στην εκπαίδευση. Επιβάλλει την εντατικοποίηση στις σπουδές μας, περιορίζει τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, οραματίζεται ένα πανεπιστήμιο αποστειρωμένο, χωρίς ίχνος πολιτικής, συλλογικής διεκδίκησης, σπρώχνει τα ιδρύματα στην εύρεση πόρων από τους ιδιώτες για την λειτουργία τους και ουσιαστικά μας προετοιμάζει για τον αυριανό μας ρόλο. Του ευέλικτου, απασχολίσημου, πειθήνιου, χειραγωγίσιμου, χαμηλά αμειβόμενου εργατικού δυναμικού που θα αποτελεί την καύσιμη ύλη του συστήματος. Προβλέπει την εισαγωγή managers στα ιδρύματα, το περιορισμό του ασύλου, την πληρωμή των συγγραμμάτων, την διαγραφή των «αιωνίων» φοιτητών και τα 4ετή επιχειρησιακά προγράμματα που θα υπογράφουν τα ιδρύματα με το κράτος για να έχουν την ανάλογη χρηματοδότηση. Σε όλα αυτά αντέδρασε πέρσι σύσσωμη η πανεπιστημιακή κοινότητα και καταδίκασε την όποια προσπάθεια εφαρμογής τους. Σ’ αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε και φέτος. Θα μπλοκάρουμε τον νόμο πλαίσιο, όπου πάει να εφαρμοστεί. Να μην περάσει ο διαχωρισμός σε παλιούς και νέους φοιτητές, σε «αιώνιους» και μη. Προετοιμαζόμαστε και προετοιμάζουμε ένα νέο μεγάλο ξέσπασμα στην εκπαίδευση, ένα κίνημα που θα επιβάλλει την απόσυρση του νόμου. Για να εξακολουθεί η κυβέρνηση να μας φοβάται.

Αναθεώρηση του άρθρου 16 απ’ το παράθυρο…

Στις 2 Οκτώβρη η Ευρωπαϊκή Ένωση έκρινε ότι η Ελλάδα παραβιάζει το κοινοτικό δίκαιο με την μη αναγνώριση ως ισοτίμων, των διπλωμάτων των ιδιωτικών Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΕΚ), των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ) και των Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ), με τα πτυχία των δημοσίων ΑΕΙ και ΤΕΙ και έδωσε διορία μέχρι τις 20 Οκτωβρίου, αλλιώς θα προχωρήσει στην επιβολή προστίμων και κυρώσεων στο ελληνικό κράτος. Συγκεκριμένα, η εξίσωση των πτυχίων των ΚΕΣ, ΚΕΚ, ΙΕΚ με αυτά των ΑΕΙ και ΤΕΙ αποτελεί συμπληρωματικό κομμάτι των 14 αντιεκπαιδευτικών νόμων που ήδη ψηφίστηκαν και έχει να κάνει με την εναρμόνιση της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με το «εκπαιδευτικό» σύστημα που θέλουν να επιβάλουν οι ευρωπαίοι υπουργοί, όπως αυτό εκφράστηκε από τις συνθήκες της Μπολόνια, της Πράγας, του Βερολίνου κτλ. Δεν τους νοιάζει καθόλου ότι το άρθρο 16 του συντάγματος, που δεν αναθεωρήθηκε (χάρη στο μαζικό κίνημα υπεράσπισης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης) παρά τις λυσσαλέες προσπάθειες τους, απαγορεύει την ίδρυση ανωτάτων σχολών από ιδιώτες και με πρόσχημα την Ε.Ε. πάνε να το καταργήσουν από την πίσω πόρτα.

Η επίθεση είναι συνολική…

Όλες οι παραπάνω αλλαγές στη παιδεία εντάσσονται σε ένα συνολικό σχέδιο επίθεσης στη νεολαία. Ένα σχέδιο που συναντάται με διάφορες μορφές. Ο αποκλεισμός από την παιδεία είναι μία από αυτές, η διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης που προωθείται με σχέδιο νόμου στη βουλή χτυπάει και αφορά άμεσα τους νέους εργαζόμενους. Αυτούς που θα πληρώσουν τα κλεμμένα απ’ τα ταμεία, αυτούς που θα δουλεύουν ευέλικτα χωρίς σταθερές αποδοχές και που μάλλον δεν θα πάρουν σύνταξη ποτέ. Τέλος η καταστολή που εφαρμόζεται σε κάθε προσπάθεια αντίδρασης της νεολαίας δείχνει τις διαθέσεις των από πάνω. Το ζήσαμε πέρσι στις 8/3 όταν η αστυνομία ξυλοκοπούσε και συλλάμβανε στο σωρό συμφοιτητές μας, το ζούμε και τώρα όταν οι συμφοιτητές μας στο Βόλο που πήγαν να διαμαρτυρηθούν για την ιδιωτικοποίηση της παιδείας αντιμετωπίστηκαν με πρωτοφανή αγριότητα από ΜΑΤ και ΟΠΚΕ. Η απάντηση της νεολαίας θα δοθεί στους δρόμους μαζί με το λαό και τους εργαζόμενους.

Στο δρόμο του μαζικού, μαχητικού, ενωτικού, ανυποχώρητου αγώνα…

Παλεύουμε για την ενότητα του φοιτητικού κινήματος. Επιμένουμε στο τρίπτυχο συντονισμός, ενότητα, αγώνας. Όχι σε διαφορετικές πορείες, διαφορετικά συντονιστικά. Η ενότητα μας είναι η δύναμη μας. Βαδίζουμε στο δρόμο του Μάη-Ιούνη 2006 και του Γενάρη-Μάρτη 2007 για τις νέες μεγάλες μάχες που έρχονται. Μαζί με μαθητές, καθηγητές, να φτιάξουμε το «μέτωπο του 5%», να μην αφήσουμε την κυβέρνηση να καταθέσει τον προϋπολογισμό που επιταχύνει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση! Δεν θα αφήσουμε τις μαθητικές καταλήψεις μόνες τους. Θα σταθούμε δίπλα τους με κοινές διαδηλώσεις, καταλήψεις, με ένα κοινό, μεγάλο κύμα αντιπαράθεσης στην πολιτική του Υπουργείου.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

Να μην περάσει ο προϋπολογισμός της διάλυσης της δημόσιας παιδείας. 5% για την παιδεία τώρα. Χρηματοδότηση για τη δωρεάν εκπαίδευση αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό. Θέλουμε λεφτά για εστίες, σίτιση, συγκοινωνίες, για τις ανάγκες του φοιτητή, του μαθητή, για να σταματήσει η αφαίμαξη του λαού.

Να καταργηθεί εδώ και τώρα ο αντιδραστικός κυβερνητικός νόμος πλαίσιο – όχι στη διαγραφή των φοιτητών, την κατάργηση του ασύλου, το χτύπημα του φοιτητικού συνδικαλισμού, τους managers και τα επιχειρησιακά προγράμματα, την κάρτα συγγραμμάτων, τη λειτουργία των σχολών με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16 του συντάγματος – κανένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο, καμία αναγνώριση τέτοιων ιδρυμάτων. Καμία συνταγματική κατοχύρωση της διαδικασίας της Μπολόνια μέσω της δήθεν διασφάλιση ποιότητας των ΑΕΙ. Καμία νομιμοποίηση των «κολλεγίων» μέσω της ευρωπαϊκής οδηγίας.

Να καταργηθούν οι νόμοι των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ για Συμπλήρωμα Διπλώματος, Διεθνές Πανεπιστήμιο, Αξιολόγηση-κατηγοριοποίηση, κατάταξη και ανάλογη χρηματοδότηση των ΑΕΙ-ΤΕΙ, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:

Δημόσια δωρεάν εκπαίδευση για όλους και σε όλες τις βαθμίδες. Όχι στην πολυδιάσπαση και τον κατακερματισμό της σπουδάζουσας νεολαίας.

Ένα πτυχίο ανά αντικείμενο σπουδών. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά! Ενιαία πτυχία, χωρίς κατατμήσεις, διασπάσεις και εξειδικεύσεις. Ισχυρά επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Όλα τα δικαιώματα στο πτυχίο. Όχι στους 2 κύκλους προπτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια.

Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους μόνιμη και σταθερή. Δραστική μείωση των ωρών εργασίας με ταυτόχρονη αύξηση των αποδοχών – κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας.

Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών. Όχι στην εντατικοποίηση των σπουδών.

Κάτω τα χέρια από το άσυλο. Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και συνδικαλιστικών ελευθεριών. Κάτω η κρατική καταστολή. Να διαλυθούν τώρα ΜΑΤ και ΟΠΚΕ.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:

Συμμετοχή στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Πέμπτη 1/11 στο Θόλο

Κάλεσμα σε ΟΛΟΥΣ τους συλλόγους για πραγματικό συντονισμό μετά τη διαδήλωση.

Το συντονιστικό να καλέσει σε κοινή συνέντευξη τύπου και εκδήλωση τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες και τα μαθητικά όργανα

Μαζική παράσταση στην επόμενη συνεδρίαση της συγκλήτου – απαιτούμε δέσμευση ότι δεν θα προωθηθεί καμία ρύθμιση του ν/π, της αξιολόγησης κλπ

Κατάληψη της πρυτανείας 1-2/11, ημέρες που γίνεται η σύνοδος των πρυτάνεων στη Καλαμάτα

Δημιουργία επιτροπής αγώνα για την προώθηση των αποφάσεων

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2007

Ανακοίνωση Αριστερών Σχημάτων Ηρακλείου

Η τρομοκρατία δεν θα περάσει!

Τις τελευταίες μέρες στην Ιατρική, η καθηγητική αυθαιρεσία έπιασε πάτο. Στο μάθημα της Παθοφυσιολογίας Β, δύο φοιτητές που είχαν κοπεί με 4 ζήτησαν να δουν τα γραπτά τους. Στο γραφείο του κυρίου Κουρούμαλη, διαπίστωσαν ότι ενώ είχαν βαθμολογηθεί με 7 και 5, κόπηκαν γιατί στις κόλλες τους οι επιτηρητές είχαν σημειώσει: «Απαράδεκτη συμπεριφορά προς επιτηρητή». Κι αυτό δίχως να έχουν προειδοποιηθεί ούτε μια φορά μέσα στο αμφιθέατρο.

Αυτό το περιστατικό, δυστυχώς, αποτελεί μονάχα ένα επεισόδιο από ένα σίριαλ που εκτυλίσσεται το τελευταίο χρόνο μπροστά στα μάτια μας. Θύτες σε αυτήν την ιστορία είναι αρκετοί καθηγητές που αυθαιρετούν είτε μέσα στα μαθήματα, είτε στις κλινικές, είτε στην αξιολόγηση των γραπτών μας. Η αλητεία τους, συγκεκριμένα, έφτασε στο αποκορύφωμα με τα μαζικά κοψίματα στην εξεταστική του καλοκαιριού και του Σεπτέμβρη (Χειρουργική Α), στην επιτήρηση της Γυναικολογίας από τον Μάραντο, στην τρομοκρατία του κυρίου Μπούμπα στο πέμπτο έτος για το θέμα του κύκλου.

Θύματα στην πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι φοιτητές που βλέπουν τους κόπους τους να πηγαίνουν στράφι. Εντελώς τυχαία τις περισσότερες φορές, οι φοιτητές είναι μέλη των Αριστερών Σχημάτων, της ΕΑΑΚ αλλά και οποιοσδήποτε φοιτητής δεν έχει επιλέξει το δρόμο της ρουφιανιάς και των θεμάτων και παλεύει με αξιοπρέπεια να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του.

Να καταργηθεί ο νόμος πλαίσιο που τους δίνει πάτημα να αυθαιρετούν

Αυτήν την περίοδο σε όλο το Πανεπιστήμιο Κρήτης αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, εντείνεται η κατάφωρη παραβίαση στοιχειωδών φοιτητικών δικαιωμάτων. Στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης οι τεταρτοετείς φοιτητές υποχρεώθηκαν να υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση ότι μέσα στα επόμενα 5 χρόνια θα έχουν τελειώσει τις σπουδές τους…

Στο Harvard της Μεσογείου, σύμφωνα με δήλωση της Πρυτανείας, το βασικό πρόβλημα των προπτυχιακών σπουδών είναι η αντιγραφή στα αμφιθέατρα. Δεν είναι ούτε τα ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα των αποφοίτων, ούτε τα κονέ με συγκεκριμένα λαμόγια-φοιτητές που παίρνουν νύχτα τα πτυχία τους. Και όλα αυτά σε ένα πανεπιστήμιο που στην αξιολόγηση καταλαμβάνει όπως λένε οι ίδιοι μία από τις υψηλότερες θέσεις πανελλαδικά.

Το πνεύμα του νέου νόμου πλαίσιο περνάει και στην σχολή μας. Διαμορφώνουν ένα πανεπιστήμιο ξένο από αγώνες, συλλογικές διεκδικήσεις και μαχητικές κινητοποιήσεις όπως καταλήψεις. Αυτό γίνεται με την κατάργηση του ασύλου, με την εντατικοποίηση των σπουδών με την ποινικοποίηση των αγώνων μας. Στόχος τους; Να διαφυλάξουν την εύρυθμη λειτουργία του «κολλεγίου» τους. Να πατάξουν οτιδήποτε μπορεί να μειώσει τα κέρδη των «φίλων» τους, των ιδιωτικών επιχειρήσεων, δηλαδή, που χρηματοδοτούν την έρευνα τους.

Από εδώ και στο εξής θα μας βρουν μπροστά τους

Πιστεύουμε ότι έχει φθάσει η στιγμή να κυνηγήσουμε αυτά που δικαιούμαστε. Σήμερα, με τον καθηγητή κ. Κουρούμαλη που έκοψε φοιτητές επειδή «είχαν απαράδεκτη συμπεριφορά», αύριο με οποιονδήποτε άλλον καθηγητή τολμήσει να αδικήσει συναδέλφους μας που επέλεξαν να μην υποταχθούν στο πνεύμα του νέου νόμου, που επέλεξαν να μην υποταχθούν στα κονέ με τους μεγαλοκαθηγητές.

Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Μπορούμε να αλλάξουμε τους συσχετισμούς. Και αυτό θα γίνει όταν πάψουμε να θεωρούμε δεδομένη την αδικία ή λογικό το να διαβάζουμε ένα μήνα και να παίρνουμε 3. Η κατάσταση πρέπει να αλλάξει και θα αλλάξει, αρκεί να διεκδικήσουμε μαζικά και συλλογικά το δίκιο μας και όχι ο καθένας μόνος του.

Από σήμερα Παρασκευή 19/10 ξεκινάμε ένα διάλογο με τους καθηγητές μας που έπρεπε να έχει γίνει από καιρό. Το μήνυμα μας θέλουμε να φθάσει σε κάθε αμφιθέατρο, σε κάθε εργαστήριο, σε κάθε κλινική:

Αφού δεν έμαθαν να μας σέβονται, να μάθουν να μας φοβούνται.

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2007

Η τρομοκρατία δεν μας σταματά στον δρόμο του αγώνα βαδίζουμε ξανά

Την Παρασκευή 18/10 φοιτητές και πολίτες του Βόλου παρευρέθηκαν έξω από το κτίριο Σπίρερ, όπου πραγματοποιούταν εκδήλωση υποδοχής πρωτοετών, την οποία είχαν καλέσει ο πρύτανης και ο δήμαρχος. Ο κόσμος είχε συγκεντρωθεί για να διαμαρτυρηθεί με φυλλάδια και συνθήματα για την παραχώρηση πανεπιστημιακού χώρου στον Δήμο με σκοπό την εμπορική του εκμετάλλευση.
Η απάντηση που δόθηκε λίγο αργότερα από την αστυνομία, αποτέλεσε ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς όλους μας, ότι <<είναι άδικο να αγωνίζεσαι>>. Με απόλυτη χυδαιότητα, τα όργανα της <<τάξης>> (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ασφάλεια) εξύβρισαν και ξυλοφόρτωσαν το πλήθος, με αποτέλεσμα 3 συμφοιτητές μας να μεταφερθούν εσπευσμένα στο νοσοκομείο, ενώ είχαμε και μία προσαγωγή.
Το περιστατικό αυτό είναι πρωτόγνωρο για τα δεδομένα του Βόλου και δείχνει ότι πρόθεση της κυβέρνησης και όσων τάζονται στο πλευρό της, είναι να αποτρέψει τα οποιαδήποτε κινήματα, τις οποιεσδήποτε φωνές διαμαρτυρίας, και είναι διατεθειμένοι (κυβέρνηση, πρυτάνεις, δήμαρχοι) να χρησιμοποιήσουν όλα τους τα μέσα για να το πετύχουν.
Εμείς οφείλουμε να σταθούμε απέναντι στα σχέδια όλων αυτών που θέλουν να οικειοποιηθούν τις εκτάσεις του πανεπιστημίου (κυβέρνηση, δήμος, οικοπεδοφάγοι) με σκοπό να φτιάξουν εμπορικά κέντρα και πάρκινγκ, και να προασπίσουμε τον χώρο μας.
Είναι μείζων ζήτημα για την πανεπιστημιακή κοινότητα αλλά και για όλη την κοινωνία, να βγει στους δρόμους και να βροντοφωνάξει απέναντι σε αυτούς που την φιμώνουν, και της αφαιρούν το δικαίωμα ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΑΝΗΚΟΥΝ. Όσο η κατάσταση εκτροχιάζεται από μέρους τους, οφείλουμε να είμαστε πιο δυνατοί και πιο ενεργοί.

Θα αντέξουμε ένα λεπτό παραπάνω από αυτούς

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑ
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΞΑΝΑ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 22-10 ΣΤΙΣ 14:30 ΣΤΟ ΘΟΛΟ

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2007

Καλεσμα ΑΡ.ΕΝ. Βόλου για πανελλαδικό διήμερο της ΑΡ.ΕΝ

Η Αριστερή Ενότητα παρά τους λίγους μήνες ΄΄ζωής΄΄ της, έχει πετύχει να αναδειχθεί σε μία από τις κυριότερες δυνάμεις που αντιστάθηκαν στην πολιτική των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ Ε.Ε μέσα στα αμφιθέατρα.

Παρότι δημιουργήθηκε το διήμερο 10-11 Μάρτη στο ΜΑΧ, η λογική με την οποία ήθελε να παρέμβει και να δράσει, είναι αυτή που κυριάρχησε μέσα στο φοιτητικό κίνημα όλο το προηγούμενο διάστημα, το ενδυνάμωσε, το μαζικοποίησε και τελικά το έκανε νικηφόρο ( μέσω ενωτικών πλαισίων της Αριστερά σε όλες τις σχολές, κοινές πορείες είτε στην Αθήνα είτε στην επαρχεία, λειτουργία πανελλαδικού συντονιστικού αλλά και ανά πόλεις…).

Το εγχείρημά μας κρίθηκε επιτυχημένο, και μέσα από τις φοιτητικές εκλογές και μέσα από τα αμφιθέατρα. Οφείλουμε να αγωνιστούμε προς την κατεύθυνση αυτή, και αυτό θα επιτευχθεί μόνο μέσω της διεύρυνσης του μετώπου μέσα στις σχολές.

Αντιλαμβανόμαστε σαν αναγκαία τη συνέχιση του πανελλαδικού συντονισμού της Αριστερής Ενότητας με σκοπό από την μία να απαντήσουμε στα νέα δεδομένα(βλέπε πάγωμα του νόμου πλαισίου, αναγνώριση από Ε.Ε των ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ), και από την άλλη να διευρύνουμε το μέτωπο ,να πείσουμε και άλλες αριστερές συλλογικότητες και αγωνιστές να συμμετέχουν στην Αρ.Εν.

Έτσι, προτείνουμε την πραγματοποίηση ενός νέου πανελλαδικού διημέρου, το οποίο να γίνει μέσα στο 2007 ακριβώς προκειμένου να υπηρετηθούν οι δύο πιο πάνω στόχοι.


ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΒΟΛΟΥ


Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2007

ΓΙΑΤΙ ΦΥΓΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Το πώς γίνονται οι γενικές συνελεύσεις και το πώς παίρνονται οι αποφάσεις είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα το οποίο πρέπει απασχολεί τον κάθε ένα που θέλει να κατεβάσει ένα πλαίσιο.

Συνελεύσεις με 50 άτομα που θα παίρνουν απόφαση για μια αγωνιστική κινητοποίηση ή και για άλλα σημαντικά ζητήματα, ουσιαστικά αποτελεί κίνημα εικονικής πραγματικότητας που δεν απειλεί κανέναν, που το μόνο που πετυχαίνει είναι να δίνει τη δυνατότητα σε παρατάξεις να εμφανίζουν ότι με τα πλαίσια τους έχουν πάρει 50-100 γενικές συνελεύσεις ,που πολλές φορές οι σύλλογοι αποφασίζουν έτσι κινήσεις και αιτήματα που η μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών μιας σχολής π.χ δεν συμφωνεί ή δεν τον συγκινούν και έτσι καταλήγουμε π.χ σε πορείες που τις έχουν ψηφίσει 10 σύλλογοι και 20 εργατικά σωματεία να είναι 50 άτομα σύνολο.

Το φοιτητικό κίνημα τη προηγούμενη περίοδο μόνο έτσι δεν συγκροτήθηκε.

Κάθε εβδομάδα κάναμε γενική συνέλευση προκειμένου να επαναψηφίσουμε πλαίσια, προκειμένου έτσι να έχουμε διαρκώς τη συμφωνία των φοιτητών της σχολής

(να θυμίσουμε πως στην αρχή του φοιτητικού κινήματος υπήρχε η άποψη από άλλους να πάρουμε μια συνέλευση με κατάληψη π.χ για ένα μήνα) .Σε γενικές συνελεύσεις που δεν είχαν κόσμο ουκ ολίγες φορές επιλέξαμε να αναβληθούν προκειμένου να πάνε σε άλλες μέρες οπότε και θα ερχόταν περισσότερος κόσμος .Ή ακόμη πασχίσαμε κατά τη διάρκεια του φοιτητικού κινήματος να γίνονται άπειρες εκδηλώσεις-συζητήσεις προκειμένου οι φοιτητές να ξέρουν για το τι παλέυουν………..

Όλα αυτά και ακόμη περισσότερα ήταν που χαρακτήρισαν τα Αριστερά Σχήματα τη προηγούμενη περίοδο, και αν θέλετε αυτή η επιμονή μας ήταν που οδήγησε το φοιτητικό σύλλογο μας να έχει τη μεγαλύτερη συμμετοχή από πολλούς άλλους συλλόγους πανελλαδικά και τοπικά στο φοιτητικό κίνημα.

Θυμόμαστε που κατέβαιναν σε διαδήλωση στην Αθήνα 70-80 φοιτητές του ΜΗΥΤΔ και άλλοι τόσοι από όλο το πανεπιστήμιο, θυμόμαστε που κατέβαιναν 150 και παραπάνω φοιτητές του τμήματος μας στις τοπικές πορείες.

Ή ακόμη περισσότερο το ότι αυτός ο σύλλογος δεν << απογοητεύτηκε>>δεν <<κώλωσε>> όταν το καλοκαίρι του 2006 οι καθηγητές του τμήματος επιχείρησαν να μας τιμωρήσουν για τις καταλήψεις και μας αφαίρεσαν μια εξεταστική , αλλά ξαναβγήκε στο δρόμο του αγώνα .

ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΨΗΦΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΥΟΝ ΤΟ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΙ ΨΗΦΙΖΕΙ, ΤΟ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΑΖΙΚΗ ΑΠΟΔΟΧΗ Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ.

Ακριβώς αυτή τη λογική υπερασπίζουμε και έτσι θέλουμε να παίρνονται οι αποφάσεις .Και ακριβώς για αυτό το λόγο αποχωρήσαμε από τη γενική συνέλευση προχθές το βράδυ .

ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΠΡΑΞΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗΣ ΣΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΑΜΑΖΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΗΥΤΔ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΙΣ 9 ΟΚΤΩΒΡΗ

  1. Τα δύο τελευταία χρόνια ολόκληρη η φοιτητική κοινότητα βρίσκεται σε αναβρασμό προκειμένου να υπερασπιστεί το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης , να αποτρέψει την παραπέρα απαξίωση των πτυχίων μας, την παραπέρα ισοπέδωση των επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων μας, την ισοπέδωση των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων. Όλα αυτά ουσιαστικά απειλήθηκαν και απειλούνται από την Κυβέρνηση της Ν.Δ δίχως να βρίσκει αντιπολίτευση το ΠΑΣΟΚ και έχοντας τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
  2. Συγκεκριμένα 2 σημεία αποτέλεσαν τις κεντρικές αιχμές του φοιτητικού κινήματος:Η μη αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος ,το οποίο κατοχυρώνει συνταγματικά το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της Παιδείας μας, και η αρχικά μη κατάθεση και αφού κατατέθηκε απόσυρση του νόμου πλαισίου ,ο οποίος χοντρικά επιχειρεί να διαλύσει το άσυλο, να επιβάλλει διαγραφές, να επιβάλλει από τη πίσω πόρτα παραπέρα χτύπημα της δημόσιας και δωρεάν παιδείας….
  3. Ο αγώνας μας τους οδήγησε να μη προχωρήσουν στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και μαζί με αυτό και ολόκληρου του συντάγματος(εδώ να πούμε πως δεν αναθεωρήθηκε ούτε τα άρθρα 24,117 τα οποία ουσιαστικά θα έδιναν το ok σε διάφορους εργολάβους να χτίζουν ανεξέλεγχτα καμένες δασικές εκτάσεις) .

Κατάφεραν όμως στις 8 ΜΑΡΤΗ 2007 να ψηφίσουν το νόμο πλαίσιο, σε μία μέρα που η καταστολή και τα χημικά που δεχτήκαμε δεν είχαν τελειωμό, σε μία μέρα που υπήρξαν δεκάδες συλλήψεις αγωνιστών με την κατηγορία ότι βρέθηκαν σε διαδήλωση(διατάραξη κοινής ειρήνης) σε μία μέρα που ακόμη και φοιτητές του ΜΗΥΤΔ ξυλοκοπήθηκαν άγρια από την αστυνομία.

  1. Φέτος ,μετά από την συρρίκνωση των δυνάμεων του δικομματισμού και την άνοδο της Αριστεράς (ειδικά στη ΝΕΟΛΑΙΑ), την μη επανεκλογή καν της παλιάς υπουργού παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου, και τη θέληση της κυβέρνησης να ανοίξει το θέμα του ασφαλιστικού ,οπότε μία επίθεση σε ασφαλιστικό και παιδεία πιθανό να οδηγούσε σε τεράστια κοινωνική έκρηξη , επιλέγουν να παγώσουν το νόμο πλαίσιο.
  2. Αρκετά πανεπιστήμια όμως έχουν ήδη μπει σε εφαρμογή διατάξεων του νόμου-πλαισίου π.χ το πανεπιστήμιο και το τμήμα μας ζήτησαν σε όποιο φοιτητή έχει ξεπεράσει τα κανονικά έτη σπουδών (5 σε μας) να δηλώσουν με αίτηση το αν επιθυμούν να παραμείνουν φοιτητές. Στη σύγκλητος που έγινε τέλος Σεπτεμβρίου ειπώθηκε πως το θέμα θα εξεταστεί στην επόμενη σύγκλητο που θα γίνει τέλος Οκτωβρίου.
  3. Είναι ζήτημα λοιπόν για το φοιτητικό κίνημα να συνεχίσει τώρα τον αγώνα του και να πετύχει την απόσυρση του νόμου πλαισίου και παράλληλα να μπλοκάρει με μαζικές παραστάσεις διαμαρτυρίας έξω από συγκλήτους και γενικές συνελεύσεις τμημάτων την εφαρμογή των όποιων διατάξεων. Όπως ακριβώς κερδίσαμε πέρσι την εξεταστική.
  4. Κατά όλη τη διάρκεια του φοιτητικού κινήματος ,όλοι εμείς που παλεύαμε απέναντι στη κυβέρνηση συναντούσαμε και άλλους απέναντι μας. Ειδικά στα Δίκτυα πιο παλιά η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ (στην αρχή και η ΠΚΣ αλλά μετά ήρθε μαζί μας) ήταν αυτές που κατά όλη τη διάρκεια του φοιτητικού κινήματος κατέβαζαν τα πλαίσια ενάντια στη κατάληψη και στη συμμετοχή στο φοιτητικό κίνημα. Πέρσι τέτοιο καιρό προτού ξεκινήσει ο δεύτερος γύρος των καταλήψεων δίναμε μάχη απέναντι στη τότε ΠΑΣΠ προκειμένου να συνεχίσουμε τον αγώνα. Τελικά η γενική συνέλευση του συλλόγου μας επέλεξε και πάλι να ξαναμπεί στο δεύτερο γύρω(κόντρα σε ΔΑΠ,ΠΑΣΠ ) και να πετύχει τη μη αναθεώρηση του συντάγματος και την κατοχύρωση των εξεταστικών. Θυμόμαστε ιδιαίτερα τη συνέλευση μετά την 8 μάρτη που οι τότε ΠΑΣΠ(η ΔΑΠ σταμάτησε να κατεβάζει πλαίσια) κατέβασε πλαίσιο μη συνέχισης των κινητοποιήσεων λαμβάνοντας ξεκάθαρα έτσι τη μεριά της κυβέρνησης και των ΜΑΤ, ενώ εμείς κατεβάσαμε μαζί με άλλες αριστερές παρατάξεις πλαίσιο συνέχισης της κατάληψης και των κινητοποιήσεων με επιπλέον αίτημα την άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων αγωνιστών της 8ης Μάρτη.(κάτι που το πετύχαμε)
  5. Έπειτα λίγο πριν τις φοιτητικές εκλογές τα ίδια άτομα πάνω κάτω που ήταν στη ΠΑΣΠ μαζί με άλλους που κατά όλη τη διάρκεια του φοιτητικού κινήματος ήταν απέναντι του (είτε στην αρχή μαζί του αλλά μετά απέναντι του) συγκρότησαν τη ΦΑΚ προκείμενου να μη βγει πρώτη δύναμη η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Δεν κατέβηκε ακόμη και η ΔΑΠ προκειμένου να τους στηρίξει. Το αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών ναι μεν έβγαλε πρώτη δύναμη τη ΦΑΚ ,αλλά στο σύνολο οι αριστερές παρατάξεις της σχολής είχαν τεράστια απήχηση ,KAI με πολλά άκυρα ψηφοδέλτια που έγραφαν πως όλη η Αριστερά θα έπρεπε να ήταν ενωμένη , δείχνοντας έτσι πως οι φοιτητές των δικτύων κατά πλειοψηφία ήταν με το φοιτητικό κίνημα.
  6. Στη προχθεσινή γενική συνέλευση η ΦΑΚ είπε ουσιαστικά πως δεν έχει να πει τίποτα για το πώς θα κινηθούμε απέναντι στο νόμο πλαίσιο ,κρατώντας τη συνεπή στάση της απέναντι στο φοιτητικό κίνημα και υπηρετώντας για ακόμη μια φορά παρ’ότι <<ανεξάρτητη>> τη κυβερνητική πολιτική.
  7. Εμείς σαν Αριστερά Σχήματα επιχειρήσαμε αρχικά ,χωρίς αυτό να έγινε με το καλύτερο τρόπο , να εξηγήσουμε στο κόσμο το τι να κάνουμε από εδώ και πέρα, έπειτα και αφού η συνέλευση μειώθηκε στο μισό (είχαν μείνει το πολύ 50 άτομα) δηλώσαμε πως δεν πρέπει να συνεχιστεί και στο βαθμό που δεν έγινε αυτό αποχωρήσαμε.
  8. Στο παρελθόν ουκ ολίγες φορές έχουμε πράξει κάτι αντίστοιχο και αυτό γιατί δεν θέλουμε να ξεφτιλίζεται η διαδικασία της γενικής συνέλευσης ,50 άτομα σε σχολή 600 δεν μπορούν να παίρνουν απόφαση, (αντίθετα όλες οι υπόλοιπες παρατάξεις επέλεξαν να μείνουν).Δηλώνουμε πως δεν μας ενδιαφέρει να παίρνουν απόφαση 50 άτομα (την ίδια στιγμή που εμείς προτείναμε τα θέματα και καλέσαμε τη συνέλευση)για να αποφασιστούν σημαντικά ζητήματα, κάτι τέτοιο ξεφτιλίζει τη διαδικασία της συνέλευσης. Δηλώνουμε πως η επόμενη συνέλευση θα προσπαθήσουμε να γίνει με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε και να είναι σε ώρα που να μπορεί ο κόσμος να έρθει π.χ μεσημέρι μετά από μάθημα και να είναι καλύτερα οργανωμένη έτσι ώστε να μπορεί ο καθένας να τη παρακολουθήσει.

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2007

ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ



Τα τελευταία 2 χρόνια ζήσαμε στον χώρο της Παιδείας ένα μεγαλειώδες πανεκπαιδευτικό κίνημα, το οποίο σήκωσε το ανάστημά του και αντιτάχθηκε στα σχέδια του κεφαλαίου. Οι αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης της ΝΔ με την συμπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, εξυπηρετώντας τις επιταγές της ΕΕ, στόχο είχαν να διαλύσουν τον δημόσιο χαρακτήρα του Πανεπιστημίου, να πλήξουν τα επαγγελματικά μας δικαιώματα και να γιγαντώσουν τις ταξικές διαφορές. Όμως βρήκαν απέναντί τους τις εκατοντάδες φοιτητικές και μαθητικές καταλήψεις, τις απεργίες των καθηγητών και τις μαζικότατες εκπαιδευτικές πορείες σε Αθήνα και επαρχία. Οι γενικές συνελεύσεις των φοιτητών έσφιζαν από κόσμο και το κίνημα απέκτησε δυναμική, σύμφωνα με την λαϊκή απαίτηση για συσπείρωση γύρω από τα ενωτικά πλαίσια της φοιτητικής αριστεράς. Η ΔΑΠ μάταια προσπαθούσε να πάει κόντρα στο ποτάμι, και χρησιμοποιώντας τραμπούκικες μεθόδους ήθελε να χτυπήσει το κίνημα. Προσπάθησε να αποπροσανατολίσει τον κόσμο, αλλά απέτυχε οικτρά. Η ΠΑΣΠ από την άλλη, διαφοροποιώντας την στάση της από πόλη σε πόλη, είχε μοναδικό στόχο να κερδίσει κόσμο με την δήθεν αγωνιστικότητά της, στην ουσία όμως ήταν σύμφωνη με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Οι τακτικές του δικομματισμού τόσο μέσα στα αμφιθέατρα, όσο και έξω από αυτά, ακόμη και με την υπέρμετρη βοήθεια των ΜΑΤ σε οποιαδήποτε κινητοποίηση, δεν κατάφεραν να αποτρέψουν το μπλοκάρισμα της συνταγματικής αναθεώρησης, και στην ματαίωση των σχεδίων για κατάργηση του Δημόσιου και Δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας. Η νεολαία πλέον είναι σε εγρήγορση. Δεν πρέπει να τους επιτρέψουμε να κλέψουν αυτά που μας ανήκουν. Οι πρόσφατες πυρκαγιές είναι τρανή απόδειξη ότι σταδιακά διαλύουν τον κρατικό μηχανισμό, ενώ ακόμη πιο προκλητική και ξεδιάντροπη είναι η σύναψη συμφωνιών και παραχωρήσεων των δασικών περιοχών σε ιδιώτες και δήμους για εμπορική εκμετάλλευση. Ασύμμετρες απειλές είναι οι κυβερνήσεις τους, με τις πολιτικές τους όλα αυτά τα χρόνια. Η Παιδεία, το περιβάλλον, η εργασία, η υγεία, η ασφάλεια δέχονται τις επιθέσεις τους. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε! Πρέπει να συνεχίσουμε να στεκόμαστε απέναντί τους! Εμείς τους αποδείξαμε ότι δεν είμαστε η γενιά του ατομικισμού και του συμβιβασμού, αλλά η γενιά του αγώνα και των κινημάτων. Είμαστε η γενιά του άρθρου 16! Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε η ενότητα της αριστεράς απέναντι σε έναν κοινό αντίπαλο. Αυτή ήταν που έκανε την φοιτητική αριστερά περισσότερο αποτελεσματική, που οδήγησε μια μεγάλη μερίδα φοιτητών να την εμπιστευτούν και την μετέτρεψε σε βασικό κορμό του ξεσπάσματος της προηγούμενης περιόδου. Ο αγώνας των φοιτητών απέναντι στο άρθρο 16 και η ιδέα για την ενότητα της αριστεράς απέναντι σε ένα κοινό στόχο, οδήγησε στην δημιουργία μιας νέας συλλογικότητας στο πανεπιστήμιο, της αριστερής ενότητας. Αυτή αποτελεί μια συνεργασία αριστερών παρατάξεων, δυνάμεων και ανένταχτων φοιτητών από όλη την Ελλάδα. Σκοπός της είναι να εκφράσει την γενιά του άρθρου 16 στις σχολές και να βοηθήσει στην υπεράσπιση της εκπαίδευσης ως δημόσιου κοινωνικού αγαθού και στους μελλοντικούς αγώνες που θα δοθούν, καλώντας όλα τα κομμάτια της αριστεράς που σήμερα δεν συμμετέχουν στην ευρύτερη δυνατή ενότητα. Καλούμε τον κάθε νέο και νέα που γίνεται μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας, να αγωνιστεί, να απαιτήσει και να νικήσει!

ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Το τοπίο στις σχολές πριν τη ψήφιση του νόμου –πλαισίου προφανώς και δεν ήταν
ειδυλλιακό ,αλλά απαριθμούσε μία σειρά από τομές στη κατεύθυνση των νεοφιλελεύθερων απαιτήσεων της Ε.Ε και του κεφαλαίου στη παιδεία :δίδακτρα σε μεταπτυχιακά, τμήματα δίχως επαγγελματικά δικαιώματα, τεράστιες ελλείψεις σε ζητήματα σίτισης-στέγασης κ.α. Την ίδια στιγμή όμως η πραγματικότητα που φέρνει στο πανεπιστήμιο ο νέος νόμος βρίσκεται με δεκάδες περισσότερα βήματα πιο κοντά στις επιδιώξεις της αγοράς και πιο μακριά από τις ανάγκες μας.
Πιο συγκεκριμένα ,όπως ο νόμος ορίζει:
Ø Αποστολή των ΑΕΙ: Απαλείφεται ο όρος <<Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου>> για τα ΑΕΙ που υπήρχε στο νόμο πλαίσιο του 1982 ,προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος για ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων.
Επιπλέον η φράση «να συντείνουν στη διαμόρφωση υπευθύνων ανθρώπων με επιστημονική, κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική συνείδηση και να παρέχουν τα απαραίτητα εφόδια που θα εξασφαλίζουν την άρτια κατάρτισή τους για επιστημονική και επαγγελματική σταδιοδρομία» αντικαθίσταται με << με επιστημονική, επαγγελματική και πολιτιστική επάρκεια>> δείχνοντας έτσι τη στροφή του ΑΕΙ σε ένα χώρο αποστειρωμένο από τη πολιτική και σε ένα ίδρυμα που προετοιμάζει τον απόφοιτο να ενταχθεί στη παραγωγή όχι με <<άρτια κατάρτισή για επιστημονική και επαγγελματική σταδιοδρομία>> αλλά μόνο με <<επάρκεια>> πάνω στο αντικείμενο.

Ø Άσυλο:Πλέον η έννοια του ασύλου χάνει την ισχύ και τον ιστορικό της ρόλο αφού γίνεται σχεδόν ανέκδοτο .<< Το ακαδημαϊκό άσυλο αναγνωρίζεται για … τη μάθηση και την εργασία όλων ανεξαιρέτως των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας των Α.Ε.Ι., και των εργαζομένων σε αυτά, έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει.>> .Άρα σε περίπτωση που κάποιος φοιτητικός σύλλογος προχωρήσει σε καταλήψεις προκειμένου να απαιτήσει τα δικαιώματα του θα θίγεται το δικαίωμα στην <<εργασία>> των καθηγητών και του διοικητικού προσωπικού και έτσι θα άρεται το άσυλο.<< Το ακαδημαϊκό άσυλο καλύπτει όλους τους χώρους του Α.Ε.Ι. στους οποίους γίνεται εκπαίδευση και έρευνα. Οι χώροι αυτοί καθορίζονται με απόφαση και ευθύνη της Συγκλήτου για τα Πανεπιστήμια και της Συνέλευσης για τα Τ.Ε.Ι..>>Άρα πλέον καταργείται και οριστικά το άσυλο στη ταράτσα, στο προάυλιο, στη λέσχη, στο κυλικείο, στην Εστία, στις τουαλέτες, στους διαδρόμους ……και παραμένει στην αίθουσα Σ. Καλό ε;;
To Πρυτανικό Συμβούλιο γίνεται το αρμόδιο όργανο στη θέση της τριμελούς επιτροπής ασύλου που όριζε ο νόμος 1268 ως το όργανο που θα αποφασίζει για την άρση του ασύλου και μάλιστα με απλή πλειοψηφία και όχι ομοφωνία όπως ορίζονταν παλιότερα.
Ø Τετραετή αναπτυξιακά προγράμματα,manager,χρηματοδότηση:
Κάθε ΑΕΙ υποχρεούται να <<συντάσσει τετραετές ακαδημαϊκό-αναπτυξιακό πρόγραμμα >> που θα κινείται στη κατεύθυνση της συνθήκης Μπολώνια, Πράγα …. <<ιδιαίτερα με τις εξελίξεις και τις προοπτικές στον ακαδημαϊκό χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης>>βλέπε 2 κύκλους σπουδών ,αξιολόγηση ...που θα περιγράφει συγκεκριμένα τον τρόπο εύρεσης χρημάτων πέρα από τον κρατικό προϋπολογισμό <<Στον προγραμματισμό της χρηματοδότησης από άλλες πηγές, εκτός του κρατικού προϋπολογισμού>> οι οποίες θα μπορούν να είναι δίδακτρα σε μεταπτυχιακά ,ή ακόμη και προπτυχιακά όπως δήλωσε ο αγαπητός της Γιαννάκου Πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Κ.Μπαγιάτης.
Επίσης ,<< λαμβάνεται υπόψη, ιδίως, η συμμόρφωση προς τα αποτελέσματα της διαδικασίας αξιολόγησης, σύμφωνα με τον ν. 3374/2005 >> δηλαδή πλέον συνδέεται με το πιο άμεσο τρόπο η αξιολόγηση-κατηγοριοποίηση των τμημάτων-φοιτητών με τη κρατική χρηματοδότηση.
Σε περίπτωση που κάποιο ΑΕΙ δεν συμμορφωθεί με τα παραπάνω θα υπάρχουν κυρώσεις:
<<Εάν, με ευθύνη του Α.Ε.Ι., δεν υπάρξει τετραετές ακαδημαϊκό-αναπτυξιακό πρόγραμμα, αναστέλλεται κάθε κρατική χρηματοδότηση προς το ΑΕ.Ι.>>
<<Τα Α.Ε.Ι. επιχορηγούνται από το Κράτος για την εκπλήρωση της αποστολής τους με βάση γενικές αρχές που καθορίζονται σε συνεργασία μεταξύ Κράτους και ιδρυμάτων, λαμβανομένων υπόψη και των τετραετών ακαδημαϊκών-αναπτυξιακών προγραμμάτων τους και των συναφθεισών προγραμματικών συμφωνιών.>>Δηλαδή χρηματοδόηση υπό όρους
ή ακόμη θα μεταφέρονται από << Α.Ε.Ι. σε Α.Ε.Ι., πόροι που έχουν συμπεριληφθεί στο τετραετές ακαδημαϊκό-αναπτυξιακό πρόγραμμα τους, εφόσον παρουσιάζονται καθυστερήσεις στην εφαρμογή των προγραμμάτων αυτών>>.
Αν δεν μπουν δίδακτρα ,εταιρείες στις σχολές… θα αφαιρούνται χρήματα από το συγκεκριμένο ΑΕΙ και θα πάνε σε άλλο που συμπεριφέρεται <<καλύτερα>>.
Και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει και ο manager << Γραμματέας του Ιδρύματος για την καλύτερη εξυπηρέτηση του έργου των οργάνων και τον αποτελεσματικότερο συντονισμό και διεύθυνση του έργου των οικονομικών και διοικητικών υπηρεσιών του Α.Ε.Ι.. >> όπως και σε κάθε επιχείρηση ,ο οποίος επιπλέον θα είναι και ο τοποτηρητής του υπουργείου στις σχολές με την <<χωρίς ψήφο συμμετοχή του στη Σύγκλητο και το Πρυτανικό Συμβούλιο >> <<Τη μέριμνα για την εκτέλεση των αποφάσεων των συλλογικών οργάνων του Α.Ε.Ι. και την τήρηση του εσωτερικού κανονισμού του.>> και σε περίπτωση μη υλοποίησης π.χ του συγκεκριμένου τετραετούς συμφώνου θα ενημερώνεται το υπουργείο για να λειτουργήσει αναλόγως.
Ø ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ:
<<ύστερα από γνώμη του Ε.Σ.Υ.Π., εντός έξι μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, καταρτίζεται πρότυπος Γενικός Εσωτερικός Κανονισμός λειτουργίας των Α.Ε.Ι.>> , εάν κάποιο Α.Ε.Ι. δεν τον τηρήσει ή δεν καταρτίσει οικείο Εσωτερικό Κανονισμό, απαγορεύεται η έκδοση κάθε διοικητικής πράξης για προκήρυξη θέσεων μελών Δ.Ε.Π., διορισμό κάθε είδους προσωπικού ή άλλες κανονιστικές πράξεις ή αποφάσεις ζωτικού ενδιαφέροντος που αφορούν το συγκεκριμένο Α.Ε.Ι.>>.
Μεταξύ άλλων ορίζει <<τις προϋποθέσεις της δυνατότητας συμμετοχής των φοιτητών σε όλες τις εξεταστικές περιόδους.>> και επιπλέον <<κάθε εξάμηνο διαρκεί τουλάχιστον δεκατρείς (13) πλήρεις εβδομάδες διδασκαλίας>> αντί 10 η 11 που ήταν μέχρι σήμερα. Άρα λοιπόν αλυσίδες , ν+ , υπερεντατικοποίηση και αν κάποιο ΑΕΙ αρνηθεί αναστέλλεται η λειτουργία του.
Ø Συγγράμματα, Υποτροφίες, Φοιτητική Μέριμνα:Πλέον ορίζεται <<προμήθεια αριθμού συγγραμμάτων ίσου με τον αριθμό των υποχρεωτικών και επιλεγόμενων μαθημάτων που απαιτούνται για την λήψη του πτυχίου.>> Δηλαδή μόνο 1 δωρεάν σύγγραμμα ανά μάθημα την ίδια στιγμή που σε πολλά μαθήματα χρειάζονται περισσότερα.
Αντί καλύτερης φοιτητικής μέριμνας εισάγονται οι <<ανταποδοτικές υποτροφίες>>βλέπε μαύρη εργασία στις σχολές, ή <<άτοκα εκπαιδευτικά δάνεια από πιστωτικά ιδρύματα της χώρας(σ.σ ΤΡΑΠΕΖΕΣ) που επιθυμούν, εφόσον έχουν εξεταστεί με επιτυχία σε όλα τα υποχρεωτικά μαθήματα του προηγούμενου εξαμήνου από το εξάμηνο στο οποίο φοιτούν και δεν έχουν υπερβεί τον ανώτατο χρόνο σπουδών. >>.βλέπε εισχώρηση του τραπεζικού κεφαλαίου στην Παιδεία όταν ο μισός λαός τρέχει στην αποπληρωμή των δανείων.
Ø Παρέμβαση του Κράτους ακόμη και στην λειτουργία των φοιτητικών συλλόγων αφού επιτρέπεται να υπάρχει <<νόμιμος φοιτητικός σύλλογος κάθε τμήματος>> και όχι κάθε σχολής βλέπε Πολυτεχνείο Κρήτης κ.α ή ακόμη περισσότερο οι φοιτητικοί σύλλογοι θα ορίζονται ως <<νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου>> με δυνατότητα π.χ μηνύσεων προς τους φοιτητικούς συλλόγους ή τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου κ.τ.λ.
Create your own banner at mybannermaker.com!
Καντε copy τον html κωδικα γιανα μεταφερετε το banner!