Πανελλαδική Συνάντηση Συλλόγων ΔΕΠ

Ψήφισμα
κατά της προσπάθειας ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης

Αθήνα, 30/4/2011

Λίγες μέρες μετά την τελευταία επίθεση της κας
Διαμαντοπούλου στο ελληνικό πανεπιστήμιο με
χυδαίους χαρακτηρισμούς, απόλυτα συμβατούς με
το πολιτικό ύφος και ήθος της, και την εγκύκλιο
του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για παρέμβαση
των αστυνομικών αρχών και αυτόφωρες συλλήψεις
σε περιπτώσεις κατάληψης πανεπιστημίων, η
πανεπιστημιακή κοινότητα γίνεται μάρτυρας μιας
νέας προσπάθειας τρομοκράτησης όσων μάχονται
μέσα από ανοιχτές και δημοκρατικές διαδικασίες
για ένα δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό πανεπιστήμιο.

Μετά τις κλήσεις σε προκαταρκτική εξέταση του
Προέδρου και των μελών του ΕΣΔΕΠ, του Προέδρου
του ΔΣ του Συλλόγου Διοικητικών Υπαλλήλων και
φοιτητών συγκεκριμένων παρατάξεων στο ΑΠΘ,
επίσης συναδέλφου και φοιτητών στο Πολυτεχνείο
Κρήτης, κλήθηκε από την Εισαγγελία, στο πλαίσιο
αυτεπάγγελτης κλήσης σε προκαταρκτική εξέταση,
ο Πρόεδρος του Ενιαίου Συλλόγου Διδασκόντων του
Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ως  δυνάμει
κατηγορούμενος για παράβαση του άρθρου 183 του
Ποινικού Κώδικα (/Όποιος με οποιονδήποτε τρόπο
προκαλεί ή διεγείρει δημόσια σε απείθεια κατά
των νόμων ή των διαταγμάτων ή εναντίον άλλων
νόμιμων διαταγών της αρχής τιμωρείται με
φυλάκιση μέχρι τριών ετών/). Αφορμή για αυτό
αποτέλεσε η ανακοίνωση της παράταξης «ΚΙΠΑΝ»
στις 14/2/2012, η οποία δημοσίευσε ηλεκτρονικό
μήνυμα ενημέρωσης του Προέδρου του Ενιαίου
Συλλόγου Διδασκόντων του Πανεπιστημίου
Θεσσαλίας προς συναδέλφους (με τα προσωπικά
στοιχεία αποστολέα και παραληπτών),
«διανθισμένο» με σενάρια συνωμοσίας για δήθεν
ύπαρξη και δράση οργανωμένων βίαιων μειοψηφιών.
Η κλήση σε απολογία, μάλιστα, είχε, ως στοιχείο,
έγγραφο που αναφέρονταν σε εκπροσώπους του
Συλλόγου μελών ΔΕΠ στο Πανεπιστήμιο των
Ιωαννίνων. Φαίνεται ότι βρισκόσαστε μπροστά στο
ξεδίπλωμα μιας ενιαίας επίθεσης σε όλους τους πανεπιστημιακούς χώρους.

Η λυσσαλέα και με κάθε «πρόσφορο» μέσο επίθεση
δηλώνει το φόβο τους ότι ο Ν. 4009/2011 δεν μπορεί να
εφαρμοστεί. Είναι πλέον εμφανές ότι ο συνεχής,
συνεπής, μαζικός και δημοκρατικός αγώνας για την
κατάργηση ενός αντισυνταγματικού, κοινωνικά
άδικου και εκπαιδευτικά καταστροφικού νόμου
οδηγεί με σταθερά βήματα στην ανατροπή του. Η
προσπάθεια ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής
δράσης και η καλλιέργεια κλίματος εκφοβισμού
μέσα στην προεκλογική περίοδο κάθε άλλο παρά
έκπληξη προκαλεί. Στο πρόσωπο των διωκόμενων
συναδέλφων επιχειρείται να τρομοκρατηθεί το
σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας που
αγωνίζεται για την ανατροπή του Ν. 4009/2011. Θα
πρέπει να γίνει σαφές προς όλες τις κατευθύνσεις
πως οι διώξεις αυτές όχι μόνο δεν πτοούν το
πανεπιστημιακό κίνημα, αλλά το ενδυναμώνουν.
Κάθε διωκόμενος συνάδελφος, εργαζόμενος,
φοιτητής θα έχει τη συμπαράσταση όλων των
αγωνιζόμενων δυνάμεων της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Ως Πανελλαδική Συνάντηση Συλλόγων Μελών ΔΕΠ:

·                  Δίνουμε έναν ανοιχτό και μαζικό
αγώνα, στη βάση των αποφάσεων της συντριπτικής
πλειονότητας των Συλλόγων της πανεπιστημιακής
κοινότητας, για την έμπρακτη υπεράσπιση του
δημόσιου, δωρεάν και δημοκρατικού πανεπιστημίου στην υπηρεσία της κοινωνίας.

·                  Συνεχίζουμε τις κινητοποιήσεις μας
μέχρι την ανατροπή του αντισυνταγματικού,
σύμφωνα και με τις επισημάνσεις της
Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής, Ν. 4009/2011. Η
προσπάθεια αυτή δεν αποτελεί δικαίωμα αλλά
υποχρέωση της πανεπιστημιακής κοινότητας που απορρέει από το Άρθρο 120 του Συντάγματος.

·                  Δηλώνουμε την αμέριστη στήριξή μας
στα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας (μέλη
ΔΕΠ, εργαζόμενους, φοιτητές) που διώκονται, 
επειδή αγωνίζονται  κατά του Ν. 4009/2011, και
απαιτούμε να σταματήσει αμέσως η «βιομηχανία»
εισαγγελικών κλήσεων εναντίον των μελών της
ακαδημαϊκής κοινότητας, οι οποίες επιχειρούν να
ποινικοποιήσουν το αναφαίρετο δικαίωμα της συνδικαλιστικής δράσης.

ΨΗΦΙΣΜΑ 2ης ΠΑΜΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΜΕΛΩΝ ΔΕΠ, ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΤΟΥ Ε.Μ.Π.

      Η ελληνική κοινωνία βιώνει τα τελευταία δύο χρόνια μια διαρκώς εντεινόμενη επίθεση, η οποία δεν είναι μόνο απόρροια της οικονομικής κρίσης αλλά κυρίως αποτέλεσμα συνειδητής πολιτικής επιλογής, με ενορχηστρωτές την Τρόικα τους άλλους δανειστές της χώρας και εκτελεστή την «ελληνική» τρόικα που συγκυβερνά. Στο βωμό του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος για τη δήθεν σωτηρία της χώρας θυσιάζονται κυριολεκτικά χιλιάδες συνάνθρωποί μας, ξεπουλιέται η δημόσια περιουσία και υποθηκεύεται το μέλλον πολλών γενεών. Βάρβαρες περικοπές μισθών, μαζικές απολύσεις εργαζομένων, άδικα φορολογικά χαράτσια, κατάργηση ασφαλιστικών-συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων προβάλλονται ως αναγκαία μέτρα, για να δικαιολογήσουν μια κοινωνικά άδικη και αδιέξοδη πολιτική, η οποία οδηγεί το συντριπτικό μέρος της ελληνικής κοινωνίας στη χρεοκοπία.

      Μέρος της πολιτικής αυτής είναι και η κατεδάφιση της Δημόσιας και Δωρεάν Ανώτατης Εκπαίδευσης μέσω της δραστικής μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης που καθιστά αδύνατη τη λειτουργία των Ιδρυμάτων, των εξαντλητικών περικοπών στους μισθούς των εργαζομένων και σύντομα και των πανεπιστημιακών δασκάλων, του γενικευμένου κλίματος εργασιακής ανασφάλειας για το σύνολο των εργαζομένων με τις επικείμενες συγχωνεύσεις - καταργήσεις Σχολών και Ιδρυμάτων για να επιτευχθεί ο διατυπωμένος στόχος της μείωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης κατά 30%. Η αρχή έγινε ήδη με την εφεδρεία διοικητικών υπαλλήλων του Ε.Μ.Π., αδιαφορώντας για το γεγονός ότι η αποδυνάμωση της διοικητικής λειτουργίας των ΑΕΙ συνιστά πλήγμα για την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται και ο Ν. 4009/2011, γι’ αυτό και επιχειρείται, μέσω απειλών και εκβιασμών, η όσο το δυνατόν πιο γρήγορη εφαρμογή του, με απαρχή την εκλογή των Συμβουλίων Διοίκησης.

      Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, η 2η Παμπολυτεχνειακή Συνάντηση μελών ΔΕΠ, εργαζομένων και φοιτητών του Ε.Μ.Π. κατέληξε στα ακόλουθα:

• Επιβεβαιώνει την κατηγορηματική της αντίθεση στο ανάλγητο μέτρο της εφεδρείας – απόλυσης των εργαζομένων και ζητά την κατάργηση του σχετικού νόμου και την ακύρωση όλων των εφεδρειών. Καλεί την Κυβέρνηση να μην προβεί σε καμία εφεδρεία - απόλυση συμβασιούχου ή άλλου εργαζόμενου και την Πρυτανεία του Ε.Μ.Π. να μην υπογράψει καμία σχετική διαπιστωτική πράξη.

• Επιβεβαιώνει την αντίθεση της Πολυτεχνειακής κοινότητας στο Ν. 4009/2011 και σε αυτή την κατεύθυνση:

o Καλεί εκ νέου τα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής να σεβαστούν τις αποφάσεις των συλλογικών οργάνων του Ε.Μ.Π. και να παραιτηθούν, αποδεικνύοντας με αυτή την πράξη το ακαδημαϊκό και δημοκρατικό τους ήθος.

o Δηλώνει προς πάσα κατεύθυνση ότι η Πολυτεχνειακή κοινότητα θα αγωνιστεί για τη ματαίωση των εκλογών του Συμβουλίου, όχι μόνο διότι συνιστούν θεσμική εκτροπή αλλά επειδή αποτελούν το πρώτο βήμα για τις συγχωνεύσεις – καταργήσεις – απολύσεις διδακτικού και διοικητικού προσωπικού, για τη διάλυση των σπουδών και των επαγγελματικών δικαιωμάτων και για την κατάργηση, τελικά, της συνταγματικά κατοχυρωμένης υποχρέωσης του Κράτους για δωρεάν Παιδεία.

o Αποφασίζει να παρευρεθεί και να διαδηλώσει την αντίθεσή της σε όποιο Πανεπιστήμιο προγραμματίζονται εκλογές για την ανάδειξη εσωτερικών μελών

Συμβουλίων. Με τα μέχρι σήμερα δεδομένα το πρώτο είναι το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (31/1).

• Καταγγέλλει τη δραματική μείωση των προϋπολογισμών των πανεπιστημίων που οδηγούν σε υποβάθμιση της ποιότητας των σπουδών και απαιτεί την κάλυψη των πραγματικών λειτουργικών και εκπαιδευτικών αναγκών τους. Η παιδεία δεν πρέπει να πληρώσει μια κρίση που δημιούργησαν οι λίγοι που «μαζί τα τρώγανε» τόσα χρόνια.

• Καλεί, το προσεχές διάστημα, σε κοινές δράσεις μελών ΔΕΠ, εργαζομένων και φοιτητών και εκστρατεία ενημέρωσης της ελληνικής κοινωνίας για την επιχειρούμενη κατεδάφιση του ελληνικού πανεπιστημίου μέσω των εφεδρειών – απολύσεων μέσω του νέου νόμου, των δραματικών μισθολογικών περικοπών και του οικονομικού στραγγαλισμού των Ιδρυμάτων. Συγκεκριμένα:

o Συμμετέχει στο προγραμματιζόμενο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Πέμπτη 26/1, καλώντας τους Συλλόγους να υιοθετήσουν αντίστοιχες αποφάσεις.

o Προγραμματίζει εκδήλωση διαμαρτυρίας για την επόμενη εβδομάδα στο ΥΠΔΒΜΘ και την επίδοση ψηφίσματος για όλα τα ζητήματα που ταλανίζουν την πανεπιστημιακή κοινότητα.

o Καλεί όλα τα Ιδρύματα σε από κοινού συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Συμβούλιο της Επικρατείας, την Παρασκευή 3/2/2012, ημέρα κατά την οποία εκδικάζεται η προσφυγή των Πανεπιστημίων για τις αντισυνταγματικές διατάξεις του Ν. 4009/2011.

o Συμμετέχει σε αντίστοιχες διασυλλογικές πρωτοβουλίες άλλων Ιδρυμάτων με στόχο τον καλύτερο συντονισμό δράσεων όλων των Πανεπιστημίων.

o Ξεκινά εκστρατεία ενημέρωσης της ελληνικής κοινωνίας για τη δεινή κατάσταση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με κάθε πρόσφορο μέσο και εκδηλώσεις στα συγκροτήματα Πατησίων και Ζωγράφου. Ο αγώνας για την ανατροπή του Ν. 4009/2011, της αντιεκπαιδευτικής και αντιλαϊκής επίθεσης δεν προκύπτει από τα μικροπολιτικά ή άλλα συμφέροντα ατόμων ή ομάδων εντός και εκτός των πανεπιστημίων, αλλά πατάει στις πραγματικές ανάγκες εργαζομένων, φοιτητών και διδασκόντων, καθώς και ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας.

• Αποφασίζει τη δημιουργία Ταμείου Αλληλεγγύης για την ενίσχυση των απολυμένων συναδέλφων αλλά και όλων των μελών της Πολυτεχνειακής κοινότητας που βιώνουν έναν οικονομικό Γολγοθά. Κανένας δεν πρέπει να αισθάνεται μόνος! Το πρώτο βήμα για την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής σε όλα τα επίπεδα, που οδηγεί μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, είναι το σπάσιμο του κλίματος του φόβου που επιχειρούν να δημιουργήσουν Κυβέρνηση, Τρόικα και πιστωτές.

• Εκφράζει την αλληλεγγύη της Πολυτεχνειακής Κοινότητας στους εργαζόμενους της Ελληνικής Χαλυβουργίας και του τηλεοπτικού σταθμού ALTER, καθώς και στους εργαζόμενους που βρίσκονται όλο αυτό το διάστημα σε πολυήμερες κινητοποιήσεις σε δεκάδες τόπους δουλειάς.

• Αποφασίζει τη συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα για την προάσπιση του Δημόσιου Πανεπιστημίου και καλεί όσους επιθυμούν να συμμετάσχουν.

      Τα μέλη ΔΕΠ, οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές του Ιδρύματος, θα βρίσκονται σε εγρήγορση για να υλοποιήσουν από κοινού συγκεκριμένες πρωτοβουλίες στο προσεχές διάστημα.

Πρωτοβουλια εναντια στην εκλογη Συμβουλιου

Αγαπητά μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας του ΠΘ που αντιδρούμε στο νέο θεσμικό πλαίσιο των πανεπιστημίων,

 

την Πέμπτη 12/1/2012 και ώρα 8μμ, καλείται στο Βόλο, στο παραλιακό συγκρότημα Παπαστράτος, ανοικτή συνέλευση φοιτητών, εργαζομένων και διδασκόντων με θέμα τον συντονισμό των δράσεων αναφορικά με τις εκλογές για ανάδειξη εσωτερικών μελών Συμβουλίου, που όπως ανακοινώθηκε από την εφορευτική επιτροπή προγραμματίζεται να πραγματοποιηθούν στο ΠΘ την Τρίτη 31/1/2012.

 

Για την ομάδα πρωτοβουλίας 

Τάκης Πολίτης

Επικ. Καθηγητής ΠΤΔΕ ΠΘ

Προταση-πλαισιο για τις Γ.Σ. ενοψει Πολυτεχνειου

38 χρόνια μετά,

Κάτω η χούντα!

Κάτω από την ασφυκτική πίεση που άσκησε ο ελληνικός λαός με τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις του, πυροδοτήθηκαν ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις ιστορικής σημασίας. Η εκπληκτική συμμετοχή στην απεργία της 19-20/10 και το μεγαλειώδες «ΌΧΙ» στην κατοχή, από τον λαό που γέμισε τους δρόμους είναι αυτά που στην ουσία δρομολόγησαν την πτώση της κυβέρνηση Παπανδρέου και γελοιοποίησαν το σάπιο πολιτικό σύστημα. Δημοψήφισμα και εκλογές ακυρώθηκαν. Οι Μέρκελ και Σαρκοζί ωμά και απροκάλυπτα υπέδειξαν την πορεία και το ερώτημα για τον ελληνικό λαό.

Ενάντια στη παράνομη κυβέρνηση και τη μαύρη συμμαχία

 που θέλει να ερημώσει την χώρα.

Πίσω από το εκβιαστικό δίλημμα «Ευρώ ή καταστροφή» συντελέστηκε ένα εσωτερικό πραξικόπημα. Το «κόμμα της Ευρώπης»  (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΔΗΣΥ) , του οποίου πρώτη πρόβα ήταν η ψήφιση του νομοσχεδίου για την παιδεία, ενωμένο κάτω από τον εκλεκτό της τρόικας και των ευρωπαικών τραπεζών Λουκά Παπαδήμο, συγκρότησε κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας». Πρωταρχικός στόχος αυτής της αντιδημοκρατικής και πλήρους απονομιμοποιημένης κυβέρνησης είναι ένας. Η εξασφάλιση της 6^ης δόσης και η ψήφιση της δανειακής σύμβασης, πάσει θυσία. Αποτέλεσμα θα είναι η ερήμωση της χώρας. Αλυσόδεμα στον μηχανισμό του χρέους, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, εξαφάνιση των εργασιακών δικαιωμάτων, διάλυση υγείας και παιδείας, και εν γένει φτωχοποίηση του ελληνικού λαού είναι το πρόγραμμα που επιβάλλεται από τις Βρυξέλλες και με χαρά θα υλοποιήσουν οι ντόπιοι συνεργάτες τους.

Το μέλλον που σχεδιάζεται για την νεολαία αυτής της χώρας είναι εξίσου δυσοίωνο, αν όχι χειρότερο. Το πανεπιστήμιο και η παιδεία εν γένει, βάλλονται με ανεπανάληπτη λύσσα. Σε μία χώρα διαλυμένη, προφανώς είναι ανύπαρκτες οι δυνατότητες μόρφωσης και δουλειάς με αξιοπρέπεια. Στην πραγματικότητα αφαιρείται το ίδιο το δικαίωμα στην γνώση και μαζί του καταδικάζεται και το μέλλον του τόπου. Η προοπτική για μετανάστευση φαντάζει ολοένα και πιο δελεαστική.

Ο λαικός ξεσηκωμός, δρόμος για μια άλλη πορεία.

Υπάρχει όμως και άλλος δρόμος, πέρα από την διάλυση και την χρεωκοπία. Τον κατέδειξε ο λαικός παράγοντας και η εμφάνιση του ως καταλύτης των εξελίξεων. Βρίσκεται στον αγώνα για πολιτική, οικονομική και κοινωνική διέξοδο της χώρας. Εαν αυτή την στιγμή το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, ενωθεί και συγκροτήσει ένα πλατύ πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο  για να φύγουν όλοι αυτοί που λυμαίνονται το μέλλον της χώρας, υπάρχει ελπίδα. Το κίνημα των πλατειών, οι ανεπανάληπτης μαζικότητας απεργίες, το λαικό ξέσπασμα της 28 Οκτωβρίου, όλα είναι ενδείξεις οτι σήμερα είναι εφικτός ένας μεγάλος λαικός ξεσηκωμός. Ένας ξεσηκωμός που θα έρθει να σαρώσει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και να διώξει τρόικα και κυβέρνηση. Έτσι μπορεί να υπάρξει μια μεγάλη πολιτική αλλαγή προς όφελος του λαού και της νεολαίας.

17 Νοεμβρη 2011, Ανεξαρτησία-Ελευθερία-Δημοκρατία-Αλληλεγγύη

38 χρόνια μετά η φετινή 17 Νοέμβρη μπορεί να σηματοδοτήσει κάτι διαφορετικό. Τότε το φοιτητικό κίνημα αποτέλεσε την πρωτοπορία στον αντιδικατορικό αγώνα. Στο Πολυτεχνείο συγκροτήθηκε μια πλατιά ενότητα των κομματιών της κοινωνίας γύρω από το τρίπτυχο «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία». Αναγεννήθηκαν αξίες, απαγορευμένες από την χούντα, όπως η αλληλεγγύη και η δημοκρατία. Συγκροτήθηκε η αντίσταση στον ιμπεριαλισμό και την εξάρτηση. Το αποκορύφωμα αυτών των διεργασιών εκφράστηκε στους φοιτητικούς χώρους από όπου ξεκίνησε η παλλαϊκή εξέγερση του '73 με το κάλεσμα του πρώτου συντονιστικού της κατάληψης του Πολυτεχνείου σε πολιτικό αγώνα για την πτώση της χούντας.

Σήμερα η ανάγκη να ρίξουμε την νέα χούντα είναι ολοένα και πιο επιτακτική. Οι φοιτητές και η νεολαία μπορούν και πρέπει να παίξουν έναν διαφορετικό ρόλο. Χτισμένο και πάλι μέσα από την δημοκρατία, την ελευθερία και την αλληλεγγύη. Η φετινή 17 Νοέμβρη μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την πρώτη απάντηση στα σχέδια της νέας πραξικοπηματικής, αντισυνταγματικής κυβέρνησης. Μια βροντερή εναντίωση του ελληνικού λαού στην νέα σύμβαση και την διάλυση του μέλλοντός του.

Υπάρχει άλλος δρόμος και βρίσκεται στα χέρια μας

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

·                 Κάτω η παράνομη και αντισυνταγματική κυβέρνηση Παπαδήμου-«εθνικής σωτηρίας».

·                 Να φύγει το σάπιο πολιτικό σύστημα

·                 Έξω η τρόικα από την χώρα.

·                 Πραγματική δημοκρατία τώρα!

·                 Όχι στην Νέα Δανειακή Σύμβαση.

·                 Όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Όχι στην ιδιωτικοποίηση παιδείας,υγείας, ΔΕΗ, ΟΤΕ κλπ.

·                 Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία για όλους.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

·                 Κατάληψη από Τρίτη 15/11 μέχρι και Πέμπτη 17/11.

·                 Παλλαική πορεία την Πέμπτη 17/11 στις 17:00, από την Πλ Ελευθερίας.

·                 Συμμετοχή και στήριξη στις δράσεις των εργαζομένων του ΠΘ.

·                 Μετατροπή του Θόλου, σε κέντρο αγώνα για την επέτειο του Πολυτεχνείου.

·                 Συντονισμό με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια στην εκπαίδευση και την κοινωνία.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΦΣ ΒΟΛΟΥ 29/9/2011

Μετά από 5 εβδομάδες το φοιτητικό κίνημα βρίσκεται ακόμα εδώ, στο αγώνα για δημόσια και δωρεάν παιδεία αλλά και για να ανατραπεί αυτή η κυβέρνηση και η πολιτική της . Ενάντια στην προπαγάνδα ΜΜΕ και κυβέρνησης , ενάντια στην διάχυτη τρομοκρατία. Με χιλιάδες φοιτητές να δίνουν το παρόν στις άμεσα δημοκρατικές  διαδικασίες των συλλόγων και στις δυναμικές κινητοποιήσεις. Μαζί με τους μαθητές που μαζικά καταλαμβάνουν τα σχολεία τους, με πάνω από 600 καταλήψεις. Στο πλευρό του δοκιμαζόμενου  λαού και των πολύμορφων αγώνων του.

ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ...

Εδώ και 1,5 χρόνο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, του μνημονίου και της τρόικας, στο βωμό του ξεπεράσματος της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου, έχει υποχρεώσει την ελληνική κοινωνία σε ελεύθερη πτώση. Ένα ενισχυμένο αντιδραστικό μέτωπο από τις  μνημονιακές δυνάμεις (ΠΑΣΟΚ ,ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ), όπως φάνηκε και από την ευρεία συναίνεση στην ψήφιση του νόμου-πλαίσιο,  έχει συνειδητά επιλέξει  την πορεία του λαού και της χώρας προς το βαθύ πολιτικό αδιέξοδο και  την  πλήρη οικονομική και κοινωνική κατάρρευση.

Κυβέρνηση και τρόικα έχουν συνειδητά επιλέξει να διαλύσουν το κοινωνικό κράτος καταργώντας την δημόσια παιδεία, την υγεία και όλα τα κοινωνικά αγαθά. Τσακίζουν τα δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα( άγρια μείωση μισθών, εφεδρεία, καταστολή). Προχωρούν με ζήλο στην εκποίηση του δημόσιου πλούτου, ξεπουλώντας στρατηγικούς δημόσιους πυλώνες της ελληνικής κοινωνίας(βλ. ΔΕΗ, ΟΣΕ κα). Έχουν επιλέξει την εισαγωγή των εργαζομένων και της νεολαίας σε ένα φαύλο κύκλο φτώχιας, ανεργίας, εξαθλίωσης.

ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Είναι εμφανές οτι στα πλαίσια του μνημονίου, της κυβέρνησης και της ΕΕ που επιβάλλουν στη χώρα όλα τα παραπάνω, η δημόσια παιδεία και η εκπαιδευτική πολιτική πρέπει να είναι εναρμονισμένη με αυτές τις επιλογές. Η κυβέρνηση αφού φρόντισε να το υποβαθμίσει και να το απαξιώσει έρχεται να δώσει το τελειωτικό χτύπημα με το νέο νόμο-πλαίσιο στο  μαζικό πανεπιστήμιο της μεταπολίτευσης  που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.

Η αντιμετώπιση της κρίσης στο πεδίο της εκπαίδευσης είναι ανάγκη και ευκαιρία για το κεφάλαιο.

Ανάγκη καθώς περικόπτει «άχρηστα» έξοδα, όπως η χρηματοδότηση του πανεπιστημίου από το κράτος, τα δωρεάν συγγράμματα που καταργούνται, η δωρεάν σίτιση και στέγαση των φοιτητών. Είναι ανάγκη επιβεβλημένη από το μνημόνιο η απαλλαγή του κράτους από την αποκλειστική ευθύνη του να χρηματοδοτεί την δημόσια παιδεία.

Ευκαιρία να αυξήσει τα περιθώρια κερδοφορίας του από το πανεπιστήμιο, επιβάλλοντας ένα πανεπιστήμιο που δεν θα προωθεί τη γνώση και την έρευνα, αλλά θα αποτελεί στρατηγικό σύμμαχο στις βάρβαρες επιλογές του κεφαλαίου. Ο νέος νόμος αποτελεί ευκαιρία για το κεφάλαιο καθώς του δίνεται η δυνατότητα να προσαρμόσει πλήρως τον αυριανό εργαζόμενο, στις ανάγκες τις αγοράς.

Η εποχή της οικονομικής κρίσης έχει ανάγκη από ημιμαθείς εξειδικευμένους εργαζομένους χωρίς επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, εργαζομένους με γνώσεις που θα έχουν ημερομηνία λήξης, γι αυτό έχει ανάγκη από ιδρύματα τα οποία θα υπηρετούν αυτό τον σκοπό. Σύμφωνα με το νέο νόμο επιβάλλονται οι 2 κύκλοι προπτυχιακών σπουδών 3 και 2 χρόνων αντίστοιχα, και οι πιστωτικές μονάδες σύμφωνα με τη συνθήκη της Μπολόνια. Πρόκειται για την κατάτμηση των ενιαίων προγραμμάτων σπουδών και την αποδιάρθρωση των γνωστικών αντικειμένων σύμφωνα με τις επιταγές των επιχειρήσεων. Γιαυτό επιχειρείται και η διάλυση των τμημάτων και οι συγχωνεύσεις αυτών σε σχολές με πολλαπλές κατευθύνσεις. Ο φοιτητής υποχρεούται να τρέχει σε ένα ατέρμονο κυνήγι πιστωτικών μονάδων  από παντού (κολλέγια, ΚΕΣ, ΙΕΚ κ.α.), διαρκώς θα επανακαταρτίζεται  και στο τέλος δε θα του παρέχει καμία γνωστική επάρκεια επί του αντικειμένου του, αλλά μία πρόσκαιρη πιστοποίηση της ικανότητάς του να εργάζεται πάνω σε ένα πολύ συγκεκριμένο αντικείμενο.

Το πανεπιστήμιο μετατρέπεται, σε ένα νέο πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο, μιλάμε λοιπόν για πανεπιστήμια που θα λειτουργούν σαν επιχειρήσεις ιδρύοντας Ν.Π. ιδιωτικού δικαίου. Τα ιδρύματα θα διοικούνται από 15μελές Συμβούλιο Διοίκησης με πλήρη οικονομικό και ακαδημαϊκό έλεγχο, που θα συγκροτείται με 8 μέλη που θα είναι καθηγητές, ενώ τα υπόλοιπα 7 θα είναι «κοινωνικοί» φορείς (επιχειρηματίες, εκπρόσωποι εταιριών, επιφανή στελέχη των «αγορών» κ.ά.). Αυτό θα εμπορεύεται τη γνώση και την έρευνα και θα διαχειρίζεται τους πόρους. Παράλληλα με τη υποχρηματοδότηση τα πανεπιστήμια θα αξιολογούνται με βάση τη προσέλκυση πόρων από την αγορά ενώ ιδιώτες θα έχουν το δικαίωμα να χρηματοδοτούν μαθήματα και να καθορίζουν αυτοί την παρεχόμενη γνώση, ενώ ταυτόχρονα θα βγάζουν κέρδος εκμεταλλευόμενοι την άμισθη εργασία φοιτητών, μεταπτυχιακών κ.α.  Ένα πανεπιστήμιο που χάνει το μαζικό χαρακτήρα του καθώς εντείνονται σε αυτό οι ταξικοί φραγμοί (διαγραφές φοιτητών, μετακύληση του κόστους φοίτησης στους φοιτητες, δίδακτρα).

Για να σφραγιστεί αυτή η μεταρρύθμιση αυταρχικοποιείται η ίδια η λειτουργία των ιδρυμάτων. Στο νέο πανεπιστήμιο επιχείρηση δε χωράνε δημοκρατικές διαδικασίες. Για αυτό και η κατάργηση του ασύλου. Το άσυλο δεν είναι μόνο ένα άσυλο ιδεών, όπως πολύ έντεχνα αναφέρεται στο νέο νομοσχέδιο. Το πανεπιστημιακό άσυλο είναι από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του φοιτητικού και λαϊκού κινήματος, μέσα από αγώνες που δόθηκαν με αίμα. Ανέκαθεν αποτελούσε χώρο αντίστασης όπου πολιτικές και κινηματικές διεργασίες διαμόρφωναν το έδαφος για τη διεξαγωγή γενικών συνελεύσεων, την ανάδειξη σημαντικών αποφάσεων και την ελεύθερη δράση και κινητοποίηση των φοιτητών.

ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΡΙΞΟΥΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΕΕ-ΔΝΤ

Η διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα του Μνημονίου συνιστά την ολοκληρωτική υποθήκευση του μέλλοντος μιας γενιάς που οδηγείται στην αμάθεια και την ανεργία. Είμαστε η νεολαία που της στερείται το δικαίωμα να σπουδάσει, να δουλέψει, να ζήσει με αξιοπρέπεια. Το σύνθημα που φώναζε ο κόσμος που γέμισε τις πλατείες της χώρας το τελευταίο διάστημα ήταν ξεκάθαρο: ”Δεν φεύγουμε αν δεν φύγετε!”. Όσο το μέλλον μας ορίζεται από την ήδη χρεοκοπημένη πολιτική του Μνημονίου και όσους την εφαρμόζουν δεν υπάρχει διέξοδος άλλη από την κατάρρευση. Υπάρχει όμως και άλλος δρόμος που χαράσσεται από τη μαχητική πάλη των εργαζομένων και της νεολαίας που αναδεικνύουν την αναγκαιότητα ο λαός να εξεγερθεί για να ανατρέψει την πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Το φοιτητικό κίνημα μπορεί να αποτελέσει οργανικό κομμάτι ενός ευρύτερου λαϊκού ξεσηκωμού στο έδαφος μιας κοινωνίας που βράζει, να θέσει την αναγκαιότητα του συντονισμού στην βάση των συμφερόντων του κόσμου της σύχρονης εργασίας, να συγκροτηθούν τα όργανα που θα βοηθήσουν το κίνημα να επιβάλλει τις διεκδικήσεις μας, θα ανατρέψουν την κυβέρνηση και οποιοδήποτε διαχειριστή και θα απαιτήσουν άμεση, πραγματική δημοκρατία. Δεν χρωστάμε στις τράπεζες και στους τοκογλύφους, δεν πουλάμε την παιδεία και τη ζωή μας, δεν πληρώνουμε για τα χαράτσια και δεν αναγνωρίζουμε το χρέος ως χρέος των εργαζομένων και της νεολαίας, ερχόμαστε σε ρήξη με τους ενορχηστρωτές της επίθεσης, την κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ. Το μέλλον της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που ετοιμάζουν δεν μας χωρά!

Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να συνδεθεί με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια της εκπαίδευσης, με τους μαθητές που μαζικά κλείνουν τα σχολεία τους, τους καθηγητές που απεργούν και το σύνολο των εργαζομένων στην εκπαίδευση. Παλεύουμε για τη συγκρότηση ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου που θα παλέψει κόντρα στη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Η μάχη που θα δώσουμε δεν είναι απλά για το δημόσιο πανεπιστήμιο, καλούμαστε να παλέψουμε για το δικαίωμα μας στην μόρφωση, την εργασία αλλά και την αξιοπρεπή ζωή. Το φοιτητικό κίνημα να αποτελέσει κομμάτι του κόσμου που αγωνίζεται στα κινήματα ανυπακοής ενάντια στους κεφαλικούς φόρους και στα χαράτσια, τους εργαζόμενους που καταλαμβάνουν τα υπουργεία, τις ΔΕΚΟ που απεργούν, τον κόσμο των πλατειών. Στον αγώνα για να ανατραπούν κυβέρνηση και τρόικα. Στην επόμενη περίοδο που θα ενταθούν οι κοινωνικές διεργασίες το φοιτητικό κίνημα θα πρωτοστατήσει σε κάθε μάχη που θα προκύψει. Μαζί με τους εργαζόμενους, κόντρα στην ξεπουλημένη ηγεσία  των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.  Δίχως να κάνουμε βήμα πίσω από τους δίκαιους αγώνες μας και στηρίζοντας μέχρι τέλους τις μορφές πάλης(καταλήψεις, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, συντονισμός, πολύμορφες δράσεις) που επιλέγουμε, θα νικήσουμε.

Αυτόν τον αγώνα είτε θα τον κερδίσουμε όλοι μαζί ή θα τον χάσει ο καθένας μόνος του!

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

• Κάτω η κυβέρνηση, το μνημόνιο, η πολιτική ΕΕ-ΔΝΤ-Κεφαλαίου και κάθε επίδοξος διαχειριστής. Έξω η τρόικα από  την χώρα.

• Ανατροπή του νόμου-πλαίσιο Διαμαντοπούλου και όλων των αντι-εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων

•  Πραγματική δημοκρατία τώρα!

•  Όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Όχι στην ιδιωτικοποίηση παιδείας,υγείας, ΔΕΗ, ΟΤΕ κλπ.

• Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία για όλους. Δημόσια και δωρεάν σίτιση-στέγαση-μετακίνηση-συγγράμματα.

• Κάτω το «σύμφωνο πρώτης απασχόλησης» για την νεολαία που μας αναγκάζει να ζούμε με 592 ευρώ.

• Ενιαία πτυχία με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα-Το πτυχίο η μόνη προϋπόθεση για να βρούμε δουλειά.

• Καμία κατάργηση του ασύλου- Το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό.

• Εργαζόμενοι και νέοι να μην φορτωθούν το βάρος της αποπληρωμής του χρέους.

• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Απαγόρευση απολύσεων.

• Μαζικές προσλήψεις σε σχολεία και πανεπιστήμια.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

• Συνέχιση των καταλήψεων για την επόμενη βδομάδα. Πολύμορφες δράσεις για άνοιγμα στη κοινωνία.

• Διενέργεια Γενικών Συνελεύσεων σε όλα τα τμήματα του Π.Θ.

• Συμετοχή στην απεργία της Τετάρτης 5/10 με φοιτητική προσυγκέντρωση στον Θόλο.

• Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Πέμπτη 6/10 17:00.

• Διενέργια και δημοκρατική συγκρότηση του Συντονιστικού Γενικών Συνελέυσεων στη βάση των αποφάσεων των φοιτητικών συλλόγων.

• Συντονισμό με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια στην εκπαίδευση και την κοινωνία.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΤΩΝ ΦΣ ΒΟΛΟΥ

Ομόφωνη ανακοίνωση του ΔΣ του ΕΣΔ ΠΘ για την μη υποβολή της διαπιστωτικής πράξης

Για την μη υποβολή της διαπιστωτικής πράξης

Την Τετάρτη 21/9 εξέπνευσε η προθεσμία
υπογραφής και υποβολής από πλευράς
Πρυτάνεων των διαπιστωτικών πράξεων
συγκρότησης των εφορευτικών επιτροπών που
-σύμφωνα με τον πρόσφατα ψηφισθέντα Ν.4009/2011-
προβλέπεται να οργανώσουν την εκλογή των
εσωτερικών μελών των Συμβουλίων των
Ιδρυμάτων. Από τους 19 Πρυτάνεις των
Πανεπιστημίων της χώρας οι 15 αρνήθηκαν να
εκδώσουν διαπιστωτική πράξη (μεταξύ των
οποίων και ο Πρύτανης του Π.Θ.), άλλοι 2 δεν
μπόρεσαν να βρουν 5 πρόθυμα μέλη (πρώην
Πρυτάνεις/Αντιπρυτάνεις και Καθηγητές) για
να στελεχώσουν την επιτροπή και τέλος μόνο 2
Πρυτάνεις την εξέδωσαν. Το αποτέλεσμα αυτό
έχει ιδιαίτερο, και  όχι μόνον, συμβολικό
βάρος. Αποτελεί ένα πρώτο βήμα
απονομιμοποίησης ενός νόμου που
υποθηκεύει το δημοκρατικό, δημόσιο,
αυτοδιοικούμενο Πανεπιστήμιο, βρίσκεται
σε πλήρη αναντιστοιχία με τις αλλαγές που
απαιτούνται για την αναβάθμισή του, έχει
προκαλέσει την έντονη αντίδραση της
συντριπτικής πλειονότητας της
πανεπιστημιακής κοινότητας σε όλα τα
Ιδρύματα της χώρας, και -εκτός των άλλων-
εμπεριέχει και πληθώρα αντισυνταγματικών
διατάξεων, όπως πρώτη έχει επισημάνει η
Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής, και στη
συνέχεια πλείστοι συνταγματολόγοι.

Το Δ.Σ. του Ενιαίου Συλλόγου Διδασκόντων του
Πανεπιστημίου Θεσσαλίας χαιρετίζει την
απόφαση του Πρύτανη του Π.Θ. να μην προβεί
στην διαπιστωτική πράξη για τη συγκρότηση
εφορευτικής επιτροπής. Η απόφαση αυτή
συνάδει με τις σχετικές με το Ν.4009/2011 θέσεις
και αποφάσεις που έχουν λάβει τόσο η
Σύγκλητος του Πανεπιστημίου μας, όσο και
πλείστες Γ.Σ. Τμημάτων, ο Ενιαίος Σύλλογος
Διδασκόντων, οι άλλοι Σύλλογοι Εργαζομένων
και όλοι οι Φοιτητικοί Σύλλογοι του ΠΘ. Η
απόφαση είναι συνεπής ως προς τις
προηγούμενες αποφάσεις της Συνόδου των
Πρυτάνεων, επιβεβαιώνεται δε και από την
ομόφωνη τελευταία απόφαση στις 23/9, στην
οποία η επιχειρούμενη διοικητική
παρέμβαση και κατάλυση του αυτοδιοίκητου
του Πανεπιστημίου χαρακτηρίζεται –πολύ
σωστά- ως θεσμική εκτροπή. Τέλος, η απόφαση
αυτή αποτυπώνει την έμπρακτη έκφραση
αντίθεσης, όπως αυτή εκδηλώθηκε μέχρι
σήμερα, με τις πολύμορφες κινητοποιήσεις
φοιτητών, διδασκόντων και εργαζομένων στο
ΠΘ.









ΕΝΙΑΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ


Για το Δ.Σ. του Συλλόγου

Ο Πρόεδρος
Βύρων Κοτζαμάνης

Ο Γραμματέας
Τάκης Πολίτης


Βόλος, 26/9/2011

Κάλεσμα Αγώνα

Νέοι και νέες, εργαζόμενοι και εργαζόμενες έλληνες και ξένοι.

Το πιο βαθύ σκοτάδι καλύπτει ολόκληρη την κοινωνία. Μια πρωτοφανής επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις εκατοντάδων χρόνων, στην εργασία, στην παιδεία, στην υγεία, σε όλα τα δημόσια αγαθά, ένας νέος μεσαίωνας επιβάλλεται από την σιδερένια μπότα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, τις διεθνείς μαφίες της Ε.Ε. και του ΔΝΤ και τους συμμάχους τους ΝΔ και ΛΑΟΣ.

Τα αδέρφια μας στα σχολεία όλης της χώρας- όσα η κυβέρνηση δεν έκλεισε με τις συγχωνεύσεις μέσα στο καλοκαίρι-ξεκινούν την χρονιά χωρίς βιβλία με τεράστιες ελλείψεις σε καθηγητές.

Οι γονείς μας ζουν καθημερινά με τον φόβο της απόλυσης τόσο στον ιδιωτικό αλλά και στον δημόσιο τομέα, μετά τις τρομαχτικές μειώσεις στους μισθούς και τα συνεχή χαράτσια αδυνατούν να ανταποκριθούν σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις,  με τα χρέη στις τράπεζες να αυξάνονται δραματικά.

Οι φίλοι μας  μένουν στην ανεργία για χρόνια ενώ οι πιο τυχεροί βρίσκουν περιστασιακές δουλειές με 500 ευρώ το μήνα. Τη νεολαία και ολόκληρη την εργατική τάξη θέλουν να την κάνουν να δουλεύει περιστασιακά για 492 ευρώ, ανασφάλιστη και ελαστική. Θέλουν κάθε οικογένεια με έναν εργαζόμενο.

Νέοι και νέες, εργαζόμενοι και εργαζόμενες έλληνες και ξένοι

Προγραμμα καταληψεων ΦΣ Βολου

Απόφαση ΔΣ Μηχανικών Η/Υ, Τηλεπικοινωνιών και Δικτύων για τους απολυμενους φυλακες

Με ευθύνη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ τώρα αλλά και της Νέας Δημοκρατίας παλαιότερα, καθώς και με την ανοχή πρυτάνεων και διοικήσεων νοσοκομείων, το καθεστώς των εργολαβιών που επέβαλαν στα
δημόσια ιδρύματα και υπηρεσίες, διαλύει εργασιακά δικαιώματα, κατακλέβει τους εργάτες και το δημόσιο χρήμα και οδηγεί στην ανεργία τους εργαζόμενους.

Σε εμπόρευμα στα χέρια μεγαλοεργολάβων μετατρέπονται μια σειρά εργαζόμενοι στα Πανεπιστήμια όπως και στα Νοσοκομεία, σαν αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας με την ανοχή πρυτανικών αρχών και διοικήσεων Νοσοκομείων.Το σύνολο των υπηρεσιών φύλαξης, καθαριότητας και τεχνικών εργασιών του Πανεπιστημίου έχει παραδοθεί σε εργολαβικές εταιρίες, που λειτουργούν ασύδοτα, αφού πέρα από το νόμιμο κέρδος που αποκομίζουν από τις συμβάσεις που υπογράφουν με το πανεπιστημιακό ίδρυμα, φροντίζουν να ξεζουμίζουν και τους εργαζόμενους, με μισθούς πείνας και εργασιακή υπερεκμετάλλευση.Το καθεστώς αυτό των εργολαβιών, αποτελεί εδώ και χρόνια τον πολιορκητικό κριό για την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων και των Νοσοκομείων. Παράλληλα, δείχνει το δρόμο για την ανεργία σε πολλούς εργαζόμενους καθώς επίσης και για την παραπέρα ελλαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στον δημόσιο τομέα, αφού οι εργαζόμενοι αποτελούν στην ουσία έρμαια των μεγαλοεργολάβων, χωρίς εργασιακά δικαιώματα και με μισθούς πείνας, που για την πλειοψηφία των εργαζομένων δεν ξεπερνούν τα 550 ευρώ το μήνα.Έτσι φτάσαμε σήμερα, συνάδελφοί μας φύλακες του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας να χάνουν την δουλειά τους αφού οι αντεργατικές συμβάσεις που υπογράφουν οι εργολάβοι με τα Πανεπιστήμια, δίνουν το δικαίωμα στους εργολάβους να φέρνουν άλλους ακόμα πιο φτηνούς για εκμετάλλευση εργαζόμενους. Έτσι συμβαίνει μια σειρά εργαζομένων επί χρόνιαστο Πανεπιστήμιο να οδηγούνται στην ανεργία.Ακόμα, διατηρώντας τους υπαλλήλους σε συνθήκες ομηρίας, οι εργοδότες αφήνουν, πολλές φορές, απλήρωτους για μήνες τους εργαζόμενους.

Η προώθηση της κυβερνητικής πολιτικής που θέλει τους εργαζόμενους αναλώσιμο φτηνό εργατικό δυναμικό και τους ιδιώτες να θησαυρίζουν από τα δημόσια κονδύλια, χαρίζει κάθε χρόνο τεράστια ποσά στους εργολάβους, για να καλύψει πάγιες και μόνιμες ανάγκες του Πανεπιστημίου. *Συνολικά με τα ποσά που δαπανώνται ετησίως για τις εργολαβίες, υπολογίζεται ότι τα πανεπιστήμια θα μπορούσαν να απασχολούν σε μόνιμες θέσεις πολλούς περισσότερους εργαζόμενους με μόνιμη και σταθερή εργασία και με αποδοχές κατά πολύ μεγαλύτερες απ’ αυτές που παίρνουν αυτοί που δουλεύουν σήμερα υπό το καθεστώς των εργολάβων με μισθούς πείνας. *


Η υποχρηματοδότηση των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό και η απροθυμία της πρυτανείας να αντιμετωπίσει το ζήτημα, συντηρούν τον παρασιτικό ρόλο των εργολάβων,
οδηγούν σε απολύσεις και διατηρούν τους συμβασιούχους σε κατάσταση ομηρίας.Η πολιτική αυτή που μας την παρουσιάζουν σαν αναγκαία για να σωθεί η χώρα από την καπιταλιστική κρίση, είναι αναγκαία μόνο για το κεφάλαιο και αποτελεί ταφόπλακα στο λεγόμενο κοινωνικό κράτος, στην δημόσια και δωρεάν
παιδεία, υγεία και στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματά μας.Δισεκατομμύρια από τον ιδρώτα του εργαζόμενου λαού, κατευθύνονται με διάφορους τρόπους στις τράπεζες και άλλες μερίδες του κεφαλαίου για την λεγόμενη ανάπτυξη που οδηγεί τους εργαζόμενους στα όρια της μαζικής εξαθλίωσης.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλη επιλογή από τον δρόμο του αγώνα κόντρα στην βάρβαρη αυτή
πολιτική και στους γαλαζοπράσινους εκφραστές της, που προωθούν την ημιαπασχόληση και την
ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο, εξασφαλίζοντας παράλληλα στους ιδιώτες φιλέτα από τη δημόσια περιουσία.
*Είναι χρέος όλων μας η έμπρακτη αλληλεγγύη και
συμπαράσταση στον αγώνα των συναδέλφων μας φυλάκων. Μια αλληλεγγύη που εκφράζεται όχι απο ηθικίστικη σκοπιά αλλά λόγω του οτι αναγνωρίζουμε οτι τα αίτια της κατάστασης αυτής είναι ίδια με τα αίτια των προβλημάτων των φοιτητών (κόστος σπουδών, ν. Νόμος Πλαίσιο κλπ). Η αλληλεγγύη μας εκφράζεται μέσα από την κοινή δράση εργαζόμενων – αγροτών – μικρών ΕΒΕ – φοιτητών, ενάντια στην πολιτική που εξηπυρετεί την ύπαρξη και την κερδοφορία του κεφαλαίου.


*Έξω, τώρα, οι εργολάβοι από τα Πανεπιστήμια! Καμία ανοχή στις εργολαβίες, και, γενικότερα,
στις ιδιωτικοποιήσεις οποιασδήποτε μορφής στην ανώτατη εκπαίδευση. Οι εργαζόμενοι μαζί με τους φοιτητές να απειθαρχήσουν σε οποιαδήποτε μορφή ιδιωτικοποίησης και να διεκδικήσουν μόνιμη και
σταθερή εργασία με πλήρη εργασιακά κι ασφαλιστικά δικαιώματα.

*Να καταργηθούν όλες οι εργολαβίες σ’ όλα τα δημόσια ιδρύματα και υπηρεσίες και να περάσουν οι εργαζόμενοι στο προσωπικό των ιδρυμάτων.

*Αποφασίζουμε κατάληψη-στήριξη, του κτιρίου του Θόλου μέχρι την διεξαγωγή - και κατα την διάρκεια αυτής -  Γενικής Συνέλευσης την Τετάρτη 4/5/2011, στις 18:00 ή την διεξαγωγή ΔΣ την ίδια μέρα και ώρα.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΚΝΕ

(Μια αναγκαία συζήτηση για τον προσανατολισμό του φοιτητικού κινήματος που αρχίζει με ανάποδο τρόπο)

Το τελευταίο διάστημα οι δυνάμεις της ΚΝΕ στις σχολές δοκιμάζουν ένα βηματισμό, γύρω από τη δημιουργία
του φοιτητικού …Π.Α.ΜΕ. (Μ.Α.Σ.) και τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών σε διαφορετικές ημερομηνίες σε
κάθε σύλλογο. Θεωρώντας ότι ανοίγει με εγκληματικό τρόπο η συζήτηση για τον προσανατολισμό του
φοιτητικού κινήματος, έχουμε να κάνουμε ορισμένες παρατηρήσεις:

1. Εδώ και ένα χρόνο, ο ελληνικός λαός έχει παραδοθεί από την κυβέρνηση στη θηλιά του μνημονίου.
Η χειροτέρευση των συνθηκών διαβίωσης, η εκχώρηση των όποιων κυριαρχικών δικαιωμάτων της
χώρας, η πλήρης παράδοση στις ορέξεις της τρόικα, των Βρυξελλών, του ΔΝΤ και του αμερικάνικου
και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, μαζί με την αντιδημοκρατική εκτροπή και τη μετατροπή της βουλής
σε απλό πρωτοκολλητή ξενόφερτων οδηγιών, συνιστούν μια νέα καθεστωτική φάση για την Ελλάδα.
Σε αυτή τη νέα καθεστωτική φάση, καθήκον για την αριστερά, είναι η απλή επιβίωσή της; Για την
ΚΝΕ, η ακόμη μεγαλύτερη περιχαράκωσή της; Η οικοδόμηση σχημάτων γύρω από τον εαυτό της και
το ΚΚΕ; Για εμάς, καθήκον είναι η έμπρακτη αμφισβήτηση των μονόδρομων που προβάλλονται από
το σάπιο σύστημά τους και τα υπαλληλικά ΜΜΕ, η ανάδειξη ενός άλλου δρόμου, αυτού της
πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής διεξόδου. Μαζί με το λαό και τη νεολαία, όχι με ένα τάχα…
πρωτοπόρο τμήμα της. Αυτό προϋποθέτει την καθημερινή αναμέτρηση με τον αρνητικό συσχετισμό,
που εδραίωσαν χρόνια τώρα οι παρατάξεις του δικομματισμού, τη συγκέντρωση δύναμης γύρω από
συγκεκριμένες, επικίνδυνες για το σύστημα αιχμές και όχι τη γενική ζύμωση για τη «λαϊκή εξουσία -
λαϊκή οικονομία», μετά από 10-20 χρόνια μνημονίου...

2. Εδώ και ένα χρόνο, ένα υπαρκτό ρεύμα αμφισβήτησης μέσα στην ελληνική κοινωνία, που
στοχοποιεί το πολιτικό σύστημα συνολικά, που διαλέγει νέες και δυναμικές μορφές πάλης, ραγίζει το
κλίμα συναίνεσης και σιωπής που τόσο λυσσαλέα προσπαθεί να επιβάλλει η κυβέρνηση. Το
παράδειγμα της Κερατέας, τα αλλεπάλληλα γιουχαΐσματα στο πολιτικό προσωπικό που ρήμαξε και
κατάκλεψε τον τόπο επί δεκαετίες, οι μεγάλες απεργίες σε μαζικότητα, ένταση και επιμονή,
αποδεικνύουν μια ορατή στροφή στο κοινωνικό επίπεδο. Πού καλούμε να ακουμπήσει πολιτικά αυτό
το κοινωνικό υποκείμενο, ώστε η επόμενη μέρα για το μνημονιακό μπλοκ να μην κυλήσει γραμμικά;
Στο Π.Α.ΜΕ. των ξεχωριστών πορειών; Στο ΚΚΕ των εκλογικών αναμετρήσεων και των συμμαχιών με τον εαυτό του; Ή σε ένα πλατύ πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο ενάντια στην εξαθλίωση και την
κατοχή, ενάντια στο χρεωκοπημένο σύστημά τους; Το ΚΚΕ μιας άλλης –ένδοξης- εποχής και μιας
άλλης ηγεσίας, επέλεξε το δεύτερο και έθεσε τις δυνάμεις του στην υπηρεσία αυτής της υπόθεσης...
3. Εδώ και ένα χρόνο, «το σπουδαστικό – φοιτητικό κίνημα είναι πολύ πίσω από τις σημερινές
ανάγκες», όπως σωστά διαπιστώνετε. Το πρόβλημά του όμως είναι κύρια πολιτικό. Όσες φορές αυτό
μπήκε στην πρώτη γραμμή του λαϊκού κινήματος, δεν ήταν επειδή λειτουργούσε ή όχι η Ε.Φ.Ε.Ε.,
επειδή ήταν εκφυλισμένα ή δημοκρατικά τα Δ.Σ., ούτε επειδή εξεγέρθηκαν οι φοιτητές εναντίον τους.
Το έκανε επειδή είχε τον πολιτικό προσανατολισμό να το κάνει. Αυτό μάθαμε από το Νοέμβρη του ’73
μέχρι και το κίνημα ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16. Πού μπλοκάρει σήμερα η διάθεση του
κόσμου να αγωνιστεί; Στα Δ.Σ. που πολεμούν τους φοιτητές; Στη διάλυση της Ε.Φ.Ε.Ε.; Ή στην
ανικανότητα της πολυδιασπασμένης αριστεράς να κερδίσει ξανά την αξιοπιστία της και να ορίσει
έναν αντιμνημονιακό, αντικυβερνητικό, αντιιμπεριαλιστικό, αντικαπιταλιστικό πολιτικό
προσανατολισμό; Το σύστημα δε φοβάται τους συλλόγους που θα πάρουν αποφάσεις… υπέρ του
ΚΚΕ! Φοβάται όσους θα χτίσουν μια αντικυβερνητική, αντιμνημονιακή, αντισυστημική πλειοψηφία,
με μαζικές διαδικασίες και ενιαία έκφραση. Και προϋπόθεση για αυτό είναι η κεντρική πολιτική
αντιπαράθεση με το πολιτικό σύστημα και τους εκφραστές του στις σχολές, τη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ. Η
αλλαγή του τρόπου διεξαγωγής των φοιτητικών εκλογών και ο κατακερματισμός ανά σύλλογο, δεν
βοηθάει το φοιτητικό κίνημα, αφαιρεί ακόμα ένα στοιχείο (από τα λίγα που έχουν απομείνει) από την
πανελλαδική και με ενιαίο τρόπο συγκρότησή του. Αντίθετα, τι θα μπορούσε να καταγράψει μια
πλατιά λίστα υποψηφίων σε αντικυβερνητική, αντιμνημονιακή πλατφόρμα που θα έδινε σήμα
αλλαγής της τελματωμένης κατάστασης στους φοιτητικούς χώρους; Θα το τολμήσουμε;

4. Εδώ και ένα χρόνο, ένα σύνθημα έπρεπε να καθοδηγεί τη σκέψη και τη δράση της αριστεράς: Να
πέσει η κυβέρνηση – να ανατραπεί το μνημόνιο! Γιατί όποιος δεν το βλέπει και μιλά για τη «διάλυση,
τον εκφυλισμό και την ανυπαρξία οργάνων που έχουν επιβάλει οι δυνάμεις της υποταγής»,
αδιαφορεί για το μεγαλύτερο πολιτικό θέμα της χώρας. Γιατί το να πέσει η κυβέρνηση και να φύγουν
τρόικα-μνημόνιο, θα ήταν μια σπουδαία κατάκτηση για το λαϊκό κίνημα. Θα ήταν επιβεβαίωση της
δύναμης του λαού να γκρεμίζει σχεδιασμούς και κυβερνήσεις, κάτι που μας θύμισαν πρόσφατα οι
αραβικές εξεγέρσεις. Γιατί το να πέσει η κυβέρνηση, θα εμπόδιζε ή έστω θα καθυστερούσε την
απρόσκοπτη εφαρμογή των επιδιώξεων της άρχουσας τάξης και θα κλυδώνιζε ολόκληρο το
ευρωενωσιακό, ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα. Γιατί η ανατροπή –εδώ και τώρα- του μνημονίου, είναι
όρος αναγκαίος για να ικανοποιηθεί οποιοδήποτε αίτημα του λαού και της νεολαίας. Όσο η αριστερά
εξαντλείται σε τσιτάτα ή περιφέρεται γύρω από την εφαρμογή του μνημονίου αποκλειστικά στην
εκπαίδευση, το φοιτητικό κίνημα θα παραμένει χωρίς προοπτική. Ας πάρουμε, συναγωνιστές της
ΚΝΕ, μια πλατιά ενωτική πρωτοβουλία γύρω από αυτές τις δυο-τρεις βασικές αιχμές, κι εκεί να
μετρήσουμε και την πορεία του φοιτητικού κινήματος προς την οργανωτική ανασυγκρότησή του.

5. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι ανάγκη να οριστούμε με βάση την πραγματικότητα και την
ανάγκη ανατροπής της. Να πασχίσουμε για τη δημιουργία ενός μετώπου στις σχολές ενάντια στο
ΔΝΤ, την ΕΕ, την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Για μια πολιτική και κοινωνική διέξοδο της χώρας, του λαού,
της νεολαίας. Να επαναφέρουμε τον πολιτικό αγώνα στις σχολές, στοχοποιώντας τώρα την
κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα, ξεφεύγοντας από τα κίτρινα όρια του φοιτητικού συνδικαλισμού.
Ενός μετώπου, που θα ορίσει όργανα και διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος με πραγματικό
νόημα. Που θα θέσει αντίπαλο το σάπιο πολιτικό σύστημα και όποιον επίδοξο διαχειριστή του. Που
θα μπει μπροστάρης ενός μεγάλου λαϊκού ξεσηκωμού σαν απαραίτητο όρο για μια πολιτική αλλαγή
που θα αλλάξει συνειδήσεις μαζικά και θα απελευθερώσει δυνάμεις στην κατεύθυνση οικοδόμησης
του νέου κόσμου, του σοσιαλισμού.

Οργανωσεις Σπουδαζουσας