Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Δελτίο Τύπου του Πανελλαδικού Συντονιστικού


1. Καταγγέλλουμε τη μετατροπή της Τροχαίας Αυτοκινητοδρόμων και γενικά των αστυνομικών οργάνων σε ιδιωτική παρα-αστυνομία των μεγαλοεργολάβων. Πληθαίνουν οι περιπτώσεις (π.χ. στην Ολυμπία Οδό) καταπάτησης κάθε έννοιας νομιμότητας, αφού αστυνομικά όργανα επιβάλλουν πρόστιμα και αφαιρούν πινακίδες και άδειες ακόμη και οδηγών που ΔΕΝ αρνούνται να καταβάλλουν το αντίτιμο των διοδίων, αλλά δηλώνουν αδυναμία πληρωμής – πρόστιμα έχουν επιβληθεί ακόμη και σε οδηγούς που ζήτησαν να πληρώσουν με πιστωτική κάρτα! Στηρίζουμε έμπρακτα τους συμπολίτες μας που έχουν υποβάλει μηνύσεις κατά των παρανομούντων αστυνομικών οργάνων και υπαλλήλων των εταιριών. Η «δικαιολογία» που προβάλλουν προφορικά τα αστυνομικά όργανα (ότι δηλαδή «αναγκάζονται» να παρανομούν επειδή οι εταιρίες πληρώνουν τα έξοδα των οχημάτων της Τροχαίας Αυτοκινητοδρόμων!) αποτελεί πρωτοφανή πρόκληση για τους φορολογούμενους πολίτες και αίσχος για τους υπουργούς Μεταφορών κ. Ρέππα και Προστασίας (των Εταιριών) κ. Παπουτσή.
2. Καταδικάζουμε την προσπάθεια τρομοκράτησης των πολιτών και του κινήματος κατά των διοδίων, που εκφράζεται με τον πρόσφατο πολλαπλασιασμό των μηνύσεων, ακόμη και συλλήψεων! Διαβεβαιώνουμε την κυβέρνηση και τους μεγαλοεργολάβους ότι το κίνημα κατά των διοδίων δεν θα πτοηθεί και θα συνεχίσει τις μαζικές κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα, ως την καταγγελία των χαριστικών συμβάσεων παραχώρησης και την κατάργηση όλων των διοδίων. Επιπλέον, επιβεβαιώνουμε τη θέλησή μας να περιφρουρήσουμε το μαζικό και συλλογικά αποφασισμένο χαρακτήρα των δράσεών μας, χωρίς παραχωρήσεις σε ενέργειες που είναι ξεκομμένες από τη βούληση των χιλιάδων πολιτών οι οποίοι συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις μας.
3. Ρωτάμε τον κ. Ρέππα: Πρώτον, τι απέγινε με την έρευνα που είχε εξαγγείλει για απόδοση ευθυνών στην «Νέα Οδός ΑΕ» σχετικά με την πρωτοφανή διακοπή της κυκλοφορίας και την ταλαιπωρία χιλιάδων πολιτών την Καθαρά Δευτέρα στην Εθνική Οδό Αθηνών-Λαμίας; Δεύτερον, έχουν σταματήσει τα έργα στην καρμανιόλα Κορίνθου-Πατρών, και αν ναι, γιατί δεν επιβάλει στην «Ολυμπία Οδός ΑΕ» όσα προβλέπονται από τη σύμβαση παραχώρησης; Ή μήπως προτιμά απλώς να εισπράττει η εταιρία το χαράτσι των διοδίων χωρίς να κουνάει, έστω και για τα μάτια, μια μπουλντόζα; Τέλος, γιατί η πλήρως τεκμηριωμένη καταγγελία από το κίνημα της Β.Α. Αττικής περί πολλαπλής αθέτησης των συμβατικών υποχρεώσεων της «Νέα Οδός ΑΕ» δεν έχει επιφέρει τις προβλεπόμενες ποινικές ρήτρες πολλών δεκάδων εκατομμυρίων και την καταγγελία της σύμβασης παραχώρησης από πλευράς του Δημοσίου;
4. Σχετικά με την εξαγγελλόμενη μείωση του αντιτίμου των διοδίων, καταρχήν τονίζουμε ότι είναι ελάχιστο μεν, προφανές δε αποτέλεσμα της πίεσης που ασκεί το κίνημά μας και οι μυριάδες πολίτες, που δίκαια και εύλογα δεν καταβάλλουν το χαράτσι στους νταβατζήδες ιδιώτες. Δεύτερον, αυτή η μερική υποχώρηση της κυβέρνησης κάθε άλλο παρά θα μας κάνει να απεμπολήσουμε το στόχο μας, ιδίως αφού ως προϋπόθεση για τη μείωση είναι νέα δάνεια των εργολάβων με εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου! Πρόκληση αποτελεί και το σχέδιο της κυβέρνησης να χρησιμοποιήσει έσοδα από τα διόδια για την κάλυψη του… χρέους. Η μοναδική δίκαιη λύση είναι: καταγγελία των συμβάσεων και κατάργηση των διοδίων. Τίποτα λιγότερο!
15/4/2011
Το Πανελλαδικό Συντονιστικό Επιτροπών Αγώνα Κατά των Διοδίων

Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Στο στόχαστρο του ΔΝΤ και η Ειδική Αγωγή . . .

 
Είναι πλέον εμφανές οτι η πολτική φάση του μνημονίου και της ιδιότυπης συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ ήρθε για να μείνει και να απειλήσει κάθε έννοια δικαιώματος. Να συνεχίσει την άγρια επίθεση στον λαό αυτής της χώρας, ώστε να ξεπεραστεί αυτή η κρίση και να μετακυληθεί το βάρος του ληστρικού χρέους στις πλάτες των εργαζόμενων και της νεολαίας.
Σε μία χώρα που καθημερινά διαλύεται από την χούντα ΕΕ-ΔΝΤ-ΠΑΣΟΚ το δικαίωμα των ειδικών παιδαγωγών στην εργασία αλλά και η ίδια η ειδική αγωγή θεωρούνται προφανώς πολυτέλεια. Η διεξαγωγή του ΑΣΕΠ παγώνει ενώ η ελάχιστη υποχρέωση της Πολιτείας απέναντι στους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής με προϋπηρεσία 30-40-50, μέχρι και 80 μήνες, αναιρείται.

!!!Χαρακτηριστικό είναι το σχέδιο νόμου που συζητείται αυτές τις μέρες στη Βουλή («Θεσμικό πλαίσιο των πρότυπων πειραματικών σχολείων, ίδρυση Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, οργάνωση ινστιτούτου τεχνολογίας, υπολογιστών και εκδόσεων ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ και λοιπές διατάξεις»),  το οποίο στις «λοιπές διατάξεις» (ως συνήθως) νομιμοποιεί τη χορήγηση της Παράλληλης Στήριξης μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων (ΕΣΠΑ), αφαιρεί το δικαίωμα μετάθεσης στους εκπαιδευτικούς ΠΕ71-ΠΕ61 στα Τμήματα Ένταξης και την Παράλληλη Στήριξη (και ενώ αντιφατικά βαπτίζει όλες τις θέσεις Ειδικής Αγωγής ως ΠΕ71-ΠΕ61) και στην ουσία υποβαθμίζει την προώθηση της ΣΥΝΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ στη χώρα μας αφού αυτή θα παρέχεται από περιστασιακά ευρωπαϊκά προγράμματα με μη εξειδικευμένο προσωπικό.


Υπάρχει η ανάγκη να αντιληφθεί ο κάθε φοιτητής του ΠΤΕΑ και ο κάθε απόφοιτος του ΠΤΕΑ τον εαυτό του ως κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που δέχεται την  ολομέτωπη επίθεση ΕΕ-ΔΝΤ-ΠΑΣΟΚ. Απέναντι στην πολιτική που μας στερεί το δικαίωμα στην εργασία που ακυρώνει αγώνες και θυσίες ,πρέπει να απαντήσουμε . . .

ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΕ-ΔΝΤ-ΠΑΣΟΚ.

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ.

Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Παρτυ ΑΡΕΝ Τριτη 12/4 23:00 Θολος


Εκδηλωση ΑΡΕΝ Μηχανολογων Μηχανικων


Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΚΝΕ

(Μια αναγκαία συζήτηση για τον προσανατολισμό του φοιτητικού κινήματος που αρχίζει με ανάποδο τρόπο)

Το τελευταίο διάστημα οι δυνάμεις της ΚΝΕ στις σχολές δοκιμάζουν ένα βηματισμό, γύρω από τη δημιουργία
του φοιτητικού …Π.Α.ΜΕ. (Μ.Α.Σ.) και τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών σε διαφορετικές ημερομηνίες σε
κάθε σύλλογο. Θεωρώντας ότι ανοίγει με εγκληματικό τρόπο η συζήτηση για τον προσανατολισμό του
φοιτητικού κινήματος, έχουμε να κάνουμε ορισμένες παρατηρήσεις:

1. Εδώ και ένα χρόνο, ο ελληνικός λαός έχει παραδοθεί από την κυβέρνηση στη θηλιά του μνημονίου.
Η χειροτέρευση των συνθηκών διαβίωσης, η εκχώρηση των όποιων κυριαρχικών δικαιωμάτων της
χώρας, η πλήρης παράδοση στις ορέξεις της τρόικα, των Βρυξελλών, του ΔΝΤ και του αμερικάνικου
και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, μαζί με την αντιδημοκρατική εκτροπή και τη μετατροπή της βουλής
σε απλό πρωτοκολλητή ξενόφερτων οδηγιών, συνιστούν μια νέα καθεστωτική φάση για την Ελλάδα.
Σε αυτή τη νέα καθεστωτική φάση, καθήκον για την αριστερά, είναι η απλή επιβίωσή της; Για την
ΚΝΕ, η ακόμη μεγαλύτερη περιχαράκωσή της; Η οικοδόμηση σχημάτων γύρω από τον εαυτό της και
το ΚΚΕ; Για εμάς, καθήκον είναι η έμπρακτη αμφισβήτηση των μονόδρομων που προβάλλονται από
το σάπιο σύστημά τους και τα υπαλληλικά ΜΜΕ, η ανάδειξη ενός άλλου δρόμου, αυτού της
πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής διεξόδου. Μαζί με το λαό και τη νεολαία, όχι με ένα τάχα…
πρωτοπόρο τμήμα της. Αυτό προϋποθέτει την καθημερινή αναμέτρηση με τον αρνητικό συσχετισμό,
που εδραίωσαν χρόνια τώρα οι παρατάξεις του δικομματισμού, τη συγκέντρωση δύναμης γύρω από
συγκεκριμένες, επικίνδυνες για το σύστημα αιχμές και όχι τη γενική ζύμωση για τη «λαϊκή εξουσία -
λαϊκή οικονομία», μετά από 10-20 χρόνια μνημονίου...

2. Εδώ και ένα χρόνο, ένα υπαρκτό ρεύμα αμφισβήτησης μέσα στην ελληνική κοινωνία, που
στοχοποιεί το πολιτικό σύστημα συνολικά, που διαλέγει νέες και δυναμικές μορφές πάλης, ραγίζει το
κλίμα συναίνεσης και σιωπής που τόσο λυσσαλέα προσπαθεί να επιβάλλει η κυβέρνηση. Το
παράδειγμα της Κερατέας, τα αλλεπάλληλα γιουχαΐσματα στο πολιτικό προσωπικό που ρήμαξε και
κατάκλεψε τον τόπο επί δεκαετίες, οι μεγάλες απεργίες σε μαζικότητα, ένταση και επιμονή,
αποδεικνύουν μια ορατή στροφή στο κοινωνικό επίπεδο. Πού καλούμε να ακουμπήσει πολιτικά αυτό
το κοινωνικό υποκείμενο, ώστε η επόμενη μέρα για το μνημονιακό μπλοκ να μην κυλήσει γραμμικά;
Στο Π.Α.ΜΕ. των ξεχωριστών πορειών; Στο ΚΚΕ των εκλογικών αναμετρήσεων και των συμμαχιών με τον εαυτό του; Ή σε ένα πλατύ πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο ενάντια στην εξαθλίωση και την
κατοχή, ενάντια στο χρεωκοπημένο σύστημά τους; Το ΚΚΕ μιας άλλης –ένδοξης- εποχής και μιας
άλλης ηγεσίας, επέλεξε το δεύτερο και έθεσε τις δυνάμεις του στην υπηρεσία αυτής της υπόθεσης...
3. Εδώ και ένα χρόνο, «το σπουδαστικό – φοιτητικό κίνημα είναι πολύ πίσω από τις σημερινές
ανάγκες», όπως σωστά διαπιστώνετε. Το πρόβλημά του όμως είναι κύρια πολιτικό. Όσες φορές αυτό
μπήκε στην πρώτη γραμμή του λαϊκού κινήματος, δεν ήταν επειδή λειτουργούσε ή όχι η Ε.Φ.Ε.Ε.,
επειδή ήταν εκφυλισμένα ή δημοκρατικά τα Δ.Σ., ούτε επειδή εξεγέρθηκαν οι φοιτητές εναντίον τους.
Το έκανε επειδή είχε τον πολιτικό προσανατολισμό να το κάνει. Αυτό μάθαμε από το Νοέμβρη του ’73
μέχρι και το κίνημα ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16. Πού μπλοκάρει σήμερα η διάθεση του
κόσμου να αγωνιστεί; Στα Δ.Σ. που πολεμούν τους φοιτητές; Στη διάλυση της Ε.Φ.Ε.Ε.; Ή στην
ανικανότητα της πολυδιασπασμένης αριστεράς να κερδίσει ξανά την αξιοπιστία της και να ορίσει
έναν αντιμνημονιακό, αντικυβερνητικό, αντιιμπεριαλιστικό, αντικαπιταλιστικό πολιτικό
προσανατολισμό; Το σύστημα δε φοβάται τους συλλόγους που θα πάρουν αποφάσεις… υπέρ του
ΚΚΕ! Φοβάται όσους θα χτίσουν μια αντικυβερνητική, αντιμνημονιακή, αντισυστημική πλειοψηφία,
με μαζικές διαδικασίες και ενιαία έκφραση. Και προϋπόθεση για αυτό είναι η κεντρική πολιτική
αντιπαράθεση με το πολιτικό σύστημα και τους εκφραστές του στις σχολές, τη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ. Η
αλλαγή του τρόπου διεξαγωγής των φοιτητικών εκλογών και ο κατακερματισμός ανά σύλλογο, δεν
βοηθάει το φοιτητικό κίνημα, αφαιρεί ακόμα ένα στοιχείο (από τα λίγα που έχουν απομείνει) από την
πανελλαδική και με ενιαίο τρόπο συγκρότησή του. Αντίθετα, τι θα μπορούσε να καταγράψει μια
πλατιά λίστα υποψηφίων σε αντικυβερνητική, αντιμνημονιακή πλατφόρμα που θα έδινε σήμα
αλλαγής της τελματωμένης κατάστασης στους φοιτητικούς χώρους; Θα το τολμήσουμε;

4. Εδώ και ένα χρόνο, ένα σύνθημα έπρεπε να καθοδηγεί τη σκέψη και τη δράση της αριστεράς: Να
πέσει η κυβέρνηση – να ανατραπεί το μνημόνιο! Γιατί όποιος δεν το βλέπει και μιλά για τη «διάλυση,
τον εκφυλισμό και την ανυπαρξία οργάνων που έχουν επιβάλει οι δυνάμεις της υποταγής»,
αδιαφορεί για το μεγαλύτερο πολιτικό θέμα της χώρας. Γιατί το να πέσει η κυβέρνηση και να φύγουν
τρόικα-μνημόνιο, θα ήταν μια σπουδαία κατάκτηση για το λαϊκό κίνημα. Θα ήταν επιβεβαίωση της
δύναμης του λαού να γκρεμίζει σχεδιασμούς και κυβερνήσεις, κάτι που μας θύμισαν πρόσφατα οι
αραβικές εξεγέρσεις. Γιατί το να πέσει η κυβέρνηση, θα εμπόδιζε ή έστω θα καθυστερούσε την
απρόσκοπτη εφαρμογή των επιδιώξεων της άρχουσας τάξης και θα κλυδώνιζε ολόκληρο το
ευρωενωσιακό, ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα. Γιατί η ανατροπή –εδώ και τώρα- του μνημονίου, είναι
όρος αναγκαίος για να ικανοποιηθεί οποιοδήποτε αίτημα του λαού και της νεολαίας. Όσο η αριστερά
εξαντλείται σε τσιτάτα ή περιφέρεται γύρω από την εφαρμογή του μνημονίου αποκλειστικά στην
εκπαίδευση, το φοιτητικό κίνημα θα παραμένει χωρίς προοπτική. Ας πάρουμε, συναγωνιστές της
ΚΝΕ, μια πλατιά ενωτική πρωτοβουλία γύρω από αυτές τις δυο-τρεις βασικές αιχμές, κι εκεί να
μετρήσουμε και την πορεία του φοιτητικού κινήματος προς την οργανωτική ανασυγκρότησή του.

5. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι ανάγκη να οριστούμε με βάση την πραγματικότητα και την
ανάγκη ανατροπής της. Να πασχίσουμε για τη δημιουργία ενός μετώπου στις σχολές ενάντια στο
ΔΝΤ, την ΕΕ, την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Για μια πολιτική και κοινωνική διέξοδο της χώρας, του λαού,
της νεολαίας. Να επαναφέρουμε τον πολιτικό αγώνα στις σχολές, στοχοποιώντας τώρα την
κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα, ξεφεύγοντας από τα κίτρινα όρια του φοιτητικού συνδικαλισμού.
Ενός μετώπου, που θα ορίσει όργανα και διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος με πραγματικό
νόημα. Που θα θέσει αντίπαλο το σάπιο πολιτικό σύστημα και όποιον επίδοξο διαχειριστή του. Που
θα μπει μπροστάρης ενός μεγάλου λαϊκού ξεσηκωμού σαν απαραίτητο όρο για μια πολιτική αλλαγή
που θα αλλάξει συνειδήσεις μαζικά και θα απελευθερώσει δυνάμεις στην κατεύθυνση οικοδόμησης
του νέου κόσμου, του σοσιαλισμού.


Οργανωσεις Σπουδαζουσας
Create your own banner at mybannermaker.com!
Καντε copy τον html κωδικα γιανα μεταφερετε το banner!