Εκδήλωση με αφορμή την συμπλήρωση 3 χρόνων από την ισραηλινή εισβολή και σφαγή στη Γάζα
Σήμερα 27 Δεκεμβρίου 2011 συμπληρώνονται 3 χρόνια από την έναρξη των ισραηλινών σφαγών στη Λωρίδα της Γάζας, τη χειρότερη ίσως επίθεση που δέχτηκε ο παλαιστινιακός λαός μετά την εθνοκάθαρση του 1948. Επί τρεις βδομάδες οι Ισραηλινές Δυνάμεις Κατοχής σφυροκοπούσαν από ξηρά, θάλασσα και αέρα την αποκλεισμένη Λωρίδα της Γάζας δολοφονώντας πάνω από 1400 Παλαιστίνιους, εκ των οποίων οι 1167 άμαχοι (ανάμεσά τους 318 παιδιά, 111 γυναίκες), τραυματίζοντας πάνω από 5.300 άτομα. Όποιος όμως κι αν ήταν ο σκοπός των Ισραηλινών, απέτυχε: η Γάζα δεν καταλήφθηκε, η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Χαμάς δεν ανατράπηκε, η ένοπλη αντίσταση αύξησε τους μαχητές και τις ρουκέτες της, τα τούνελ προς την Αίγυπτο συνέχισαν το ρόλο τους ως ο ομφάλιος λώρος επιβίωσης για το 1,5 εκατομμύριο αποκλεισμένου πληθυσμού (στην πλειονότητα παιδιά), ο ισραηλινός στρατιώτης παρέμεινε αιχμάλωτος (για να ανταλλαχθεί πρόσφατα με 1027 Παλαιστίνιους κρατούμενους-ες).
Ο Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό ΛαόΙντιφάντα τιμά τα θύματα των σφαγών και την ηρωική παλαιστινιακή αντίσταση και έτσι την Πέμπτη 29/12, στις 7.30 μ.μ., στο Χώρο Κινημάτων - Στέκι Μεταναστών, Ιωλκού 33 στο Βόλο, διοργανώνει προβολή του συγκλονιστικού ντοκιμαντέρ «To shoot an elephant» των Alberto Arce και Mohammad Rujailah. Πρόκειται για μια συγκλονιστική μαρτυρία των γεγονότων μέσα από τα μάτια των ξένων ακτιβιστών του ISM (InternationalSolidarityMovement) που συνόδευαν τους ηρωικούς Παλαιστίνιους διασώστες και τον άμαχο πληθυσμό. Ένα μοναδικό ντοκουμέντο των ισραηλινών εγκλημάτων πολέμου με τα δολοφονημένα παιδιά, τη χρήση λευκού φωσφόρου ως εμπρηστικού όπλου σε κατοικημένες περιοχές, τις επιθέσεις σε ασθενοφόρα, νοσοκομεία, κηδείες, εγκαταστάσεις του ΟΗΕ.
Το ντοκιμαντέρ έχει βραβευτεί στο 12ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου FIPRESCI. Στην προβολή θα παραβρίσκεται και θα ανοίξει τη συζήτηση που θα ακολουθήσει, μέλος του Συλλόγου Ιντιφάντα που συμμετείχε τότε στην ομάδα του ISM.
Αμέσως μετά την τραγωδία που προκάλεσε η ισραηλινή επιδρομή στο Στολίσκο της Ελευθερίας δρομολογήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση μια μάλλον αναπάντεχη αλλαγή προσανατολισμού στην εξωτερική πολιτική της χώρας. Ενώ θα περίμενε κανείς ότι ο αποτροπιασμός που προκάλεσε η δολοφονία των διεθνών ακτιβιστών, σε συνδυασμό μάλιστα με την πειρατεία των υπό ελληνική σημαία πλοίων, θα οδηγούσαν στην (προσωρινή έστω) ψύχρανση των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων, τελικά συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Σε μια συγκυρία όπου Ισραήλ χάνει ερείσματα στη διεθνή διπλωματική σκηνή, η Αθήνα ανακαλύπτει στο Τελ Αβίβ το βασικό γεωπολιτικό παρτενέρ της στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης μαζί με τη Χαμάς, την Ισλαμική Τζιχάντ, το Δημοκρατικό Μέτωπο και 7 άλλες παλαιστινιακές παρατάξεις εξέδωσαν κοινή δήλωση στη Δαμασκό αντιτιθέμενες στην επανάληψη των διαπραγματεύσεων άμεσων ή έμμεσων, με το Ισραήλ στις 15 Αυγούστου 2010. Η κοινή δήλωση, την οποία διάβασε σε συνέντευξη Τύπου ο σύντροφος Δρ Maher al-Taher, μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και επικεφαλής του τμήματος του στην εξορία, προειδοποίησε για τις «σοβαρές συνέπειες της συνέχισης της πολιτικής του παραχωρήσεων και συμβιβασμών των παλαιστινιακών εθνικών δικαιωμάτων».
Η Πρωτοβουλία «Ένα Καράβι για τη Γάζα», ο Δήμος Βόλου και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας την Τετάρτη 14 Απριλίου, στις 8μμ, στον κινηματογράφο «Αχίλλειο» συνδιοργανώνουν εκδήλωση.
Θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ «Γάζα Ερχόμαστε» των Γ. Αυγερόπουλου και Γ. Καρυπίδη. Το ντοκιμαντέρ, που απέσπασε το βραβείο κοινού στο φετινό φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, καταγράφει το ιστορικό και ριψοκίνδυνο ταξίδι 44 ακτιβιστών απ' όλο τον κόσμο που τον Αύγουστο του 2008, με δύο μικρά ελληνικά ψαροκάικα, έσπασαν για πρώτη φορά, μετά από 41 χρόνια, τον ισραηλινό ναυτικό αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας και απέδειξαν ότι «συχνά η ιστορία γράφεται από αυτούς που οι σοφοί και οι συνετοί της μοιρολατρίας ονομάζουν εξωπραγματικούς».
Με αφορμή την συμπλήρωση ενός χρόνου από το τέλος της ισραηλινής εισβολής στη Γάζα , ο Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ διοργανώνει προβολή για την Παλαιστίνη, την Κυριακή 17/1/2010, στις 7.30 μμ, στο «Χώρο Κινημάτων-Στέκι Μεταναστών».
27 Δεκέμβρη 2008, 11:30 το βράδυ...ξεκινούν οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί Για 22 αδιάκοπα μερόνυχτα η σιωνιστική πολεμική μηχανή σφυροκοπά αδιάκοπα από αέρα, γη και θάλασσα έναν άμαχο στην πλειοψηφία του λαό, ήδη εξαντλημένο από τον δίχρονο δολοφονικό αποκλεισμό.
1.419 νεκροί, στην συντριπτική τους πλειοψηφία άμαχοι, ανάμεσά τους 318 παιδιά και 111 γυναίκες.
Τουλάχιστον 5.300 τραυματίες ανάμεσά τους 1600 παιδιά και 830 γυναίκες
Ξεκληρίστηκαν ολόκληρες οικογένειες και άμαχοι χρησιμοποιήθηκαν ως ανθρώπινες ασπίδες από τις ισραηλινές δυνάμεις εισβολής.
Βομβαρδίστηκαν ασθενοφόρα και νοσοκομεία (8 νεκροί, 5 τραυματίες υγειονομικοί), δημοσιογράφοι (4 νεκροί, 9 τραυματίες), ανθρωπιστικές οργανώσεις και σχολεία (χτυπήθηκαν τα 150 από τα 384 σχολεία της Γάζας, ανάμεσά τους σχολεία της UNRWA στα οποία είχαν βρει καταφύγιο άμαχοι), τόποι προσευχής και κρατικά κτίρια κοινής ωφελείας.
Χρησιμοποιήθηκαν από το Ισραήλ κάθε είδους όπλα, ανάμεσά τους και απαγορευμένα όπως βόμβες λευκού φωσφόρου, ενάντια σε πυκνοκατοικημένες από άμαχους περιοχές.
Περισσότερα από 15.000 σπίτια ολοσχερώς κατεστραμμένα. 58.000 με σοβαρές ζημιές. Πάνω από 100.000 κάτοικοι της Γάζας έμειναν και παραμένουν ως σήμερα άστεγοι.
Καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς ολόκληρη η πολιτική υποδομή της Γάζας (δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης, δίκτυο ηλεκτροδότησης)
Διπλή η επιτυχία για το 4ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Βόλου
Η εξαγγελία και μόνο μηχανοκίνητης πορείας για σήμερα Κυριακή στις 4μμ από το δημαρχείο του Βόλου μέχρι το Κέντρο Κράτησης («Φιλοξενίας» κατά τις αρχές) Προσφύγων στην βιομηχανική περιοχή, έφτανε για να μεταβληθεί η μέχρι χτες αυταρχική στάση της αστυνομίας. Τριάντα επτά πρόσφυγες από τη Σομαλία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές, ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά, που κρατούνταν από τις αρχές του μήνα σε μεταλλικό κλωβό, αφέθηκαν σήμερα ελεύθεροι. Από το πρωί της Κυριακής αξιωματικοί της Αστυνομικής Διεύθυνσης Μαγνησίας, προφανώς θορυβημένοι από την δημόσια καταγγελία για την παράνομη στάση της και το ταυτόχρονο κάλεσμα του Συντονιστικού του 4ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ για την σημερινή μηχανοκίνητη πορεία, μετέβησαν στο Κέντρο Κράτησης, όπου παράνομα κρατούνταν ακόμα πρόσφυγες -λόγω του ανέφικτου απέλασής τους στις χώρες τους θα έπρεπε ήδη να είχαν αφεθεί ελεύθεροι από τα μέσα του μήνα- και με συνοπτικές διαδικασίες τους άφησαν όλους ελεύθερους. Βέβαια στη συνέχεια έπρεπε να επιστρατευτεί η αλληλεγγύη και ο ανθρωπισμός για να μπορέσουν οι πρόσφυγες να συνεχίσουν το ταξίδι αναζήτησης μιας καλύτερης τύχης. Μέλη του 4ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ μετέβησαν στο χώρο κράτησης, με τα αυτοκίνητά τους τούς μετέφεραν στο σταθμό των λεωφορείων και με έξοδα που ανέλαβε το Φεστιβάλ, πληρώθηκαν τα εισιτήρια που χρειαζόντουσαν οι πρόσφυγες για να φτάσουν μέχρι την Αθήνα. Η κρατική μνεία, για άλλη μια φορά, ανύπαρκτη. Ερωτάται ο Νομάρχης Μαγνησίας, ως πολιτικός προϊστάμενος της Υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας που χειρίζεται τα ζητήματα προσφύγων, αν οι πόροι που εισρέουν ακριβώς για αυτά τα θέματα από την ΕΕ είναι ανεπαρκείς, και αν τυχόν απαιτείται η οικονομική συνδρομή των αντιρατσιστικών οργανώσεων, ώστε να μπορέσει η Νομαρχία επιτέλους να επιτελέσει επαρκώς τις θεσμικές της υποχρεώσεις!! Οι προγραμματισμένες εκδηλώσεις του 4ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Βόλου ολοκληρώθηκαν με μεγάλη επιτυχία το Σάββατο βράδυ. Παρά τον άστατο καιρό και την ψιλή βροχή που είχε σαν αποτέλεσμα την ακύρωση του θεατρικού δρώμενου «Ω τι κόσμος μπαμπά!» από τη θεατρική ομάδα ΑμεΑ «Έκφραση» του ΔΟΥΚ Δήμου Βόλου, στο χώρο του Φεστιβάλ κατά το διήμερο των εκδηλώσεων συνέρρευσαν εκατοντάδες συμπολίτες μας, πρόσφυγες, μετανάστες και Έλληνες. Η παραλία του Βόλου για δύο ημέρες γέμισε με συζητήσεις, χρώματα, γεύσεις και μουσικές από διάφορες χώρες που μαζί με τον παιδότοπο δημιούργησαν μια έξοχη αντιρατσιστική ατμόσφαιρα, προβάλλοντας αιτήματα ισότητας και αλληλεγγύης, διεκδικώντας ίσα δικαιώματα για πρόσφυγες, μετανάστες και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Προσπαθήσαμε και φέτος το φεστιβάλ να αποτελέσει μια δυνατή φωνή διαμαρτυρίας και αντίστασης όλων εκείνων που δεν μπορούν να ακουστούν: των μεταναστών, των προσφύγων, των ομοφυλόφιλων, των Ρομά, των φυλακισμένων, των ψυχικά πασχόντων, όλων των κοινωνικών ομάδων που υφίστανται εκφάνσεις κοινωνικού ρατσισμού. Έλληνες και ξένοι δείξαμε την θέλησή μας να υπερασπιστούμε μαζί τα δικαιώματά μας, τη ζωή μας και την αξιοπρέπειά μας. Γιατί ο ρατσισμός δεν πλήττει μόνο όσους τον υφίστανται, θίγει εξίσου και όσους τον ανέχονται. Το κυνήγι των μεταναστών και των προσφύγων δεν βελτιώνει τη ζωή των ντόπιων, αντίθετα προετοιμάζει την ακύρωση δικαιωμάτων όλων μας, αποκτηνώνει τις κοινωνίες και οπλίζει τη ρατσιστική ακροδεξιά. Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες δεν είναι πρόβλημα, έχουν προβλήματα. Πάνω τους οι κυρίαρχοι μεταθέτουν τα βάρη της δικής τους κρίσης, όπως κάνουν με τους εργαζόμενους και τους φτωχούς, εξαπολύοντας αστυνομίες και στρατούς ενάντια στα θύματα της δικής τους πολιτικής. Μαζί, λοιπόν, Έλληνες και μετανάστες, σε κοινούς αγώνες διεκδίκησης, στο δρόμο που άνοιξε η Κωνσταντίνα Κούνεβα, στο δρόμο της ενότητας όλων των εργαζομένων και ανέργων, στο δρόμο της διεκδίκησης των δικαιωμάτων, στο δρόμο της ζωής με αξιοπρέπεια. Γιατί πατρίδα μας είναι όλη η Γη, γλώσσα μας η ισότητα και όπλο μας η αλληλεγγύη!
Τους τελευταίους μήνες παρακολουθήσαμε να εξαπολύεται από την απελθούσα κυβέρνηση της ΝΔ, με τη συναίνεση της μέχρι πρόσφατα αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ, αλλά και κυρίως την ηχηρή ενθάρρυνση του ακροδεξιού ΛΑΟΣ, μια πρωτοφανής σε αγριότητα επίθεση εναντίον των μεταναστών και των προσφύγων. Οι πολιτικές αυτές δυνάμεις, με τη βοήθεια της τηλε-προπαγάνδας των αστικών ΜΜΕ, θέλουν να μας πείσουν ότι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες είναι η κύρια αιτία για μια σειρά προβλημάτων της κοινωνίας μας, όπως η φτώχεια, η ανεργία και η εγκληματικότητα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και «απαντούν» στα προβλήματα κηρύσσοντας πόλεμο στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Με μαζικές επιχειρήσεις-«σκούπα», με πογκρόμ και αθρόες συλλήψεις, με παρακρατικές επιθέσεις δήθεν επιτροπών πολιτών υπό την απροσχημάτιστη κάλυψη της αστυνομίας, με την κατασκευή ναζιστικού τύπου στρατοπέδων «φιλοξενίας», με τη διάλυση καταυλισμών προσφύγων (όπως στην Πάτρα), με άρνηση σε αιτήσεις ασύλου, με μαζικές απελάσεις, η μέχρι πριν λίγες ημέρες κυβέρνηση της ΝΔ με τις πρακτικές της, αλλά και η μέχρι πριν λίγο αξιωματική αντιπολίτευση με τις διακηρύξεις του αρχηγού της περί «μηδενικής ανοχής», υψώνουν ψηλά τη σημαία του ρατσισμού και της καταστολής. Υλοποιούν τις αποφάσεις της ΕΕ για μια Ευρώπη-φρούριο, εδραιώνοντάς τις στις δολοφονικές περιπολίες των πλοίων της FRONTEX –ένα «ανεξάρτητο» σώμα της ΕΕ για τη φύλαξη των εξωτερικών της συνόρων- που πολύ συχνά οδηγούν σε βύθιση σκαφών προσφύγων δολοφονώντας έτσι ανήμπορους ανθρώπους. Αυτό που «ξεχνιέται» είναι ότι οι εξαθλιωμένοι πρόσφυγες βρίσκονται στις πόλεις δυτικών κρατών, όχι επειδή οι ίδιοι το διάλεξαν, αλλά επειδή αναγκάστηκαν να φύγουν από τις χώρες τους λόγω φτώχειας, πολέμων, δικτατοριών, διώξεων και οικολογικών καταστροφών που προκάλεσαν και συνεχίζουν να προκαλούν με την πολιτική τους οι ισχυροί του πλανήτη. Για τη διάλυση των χωρών της Ασίας, της Αφρικής, της Ανατολικής Ευρώπης ευθύνονται οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η Ε.Ε., καθώς και περιφερειακά ιμπεριαλιστικά κράτη, όπως η Ρωσία και το Ισραήλ. Στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ενάντια στους λαούς της γης εμπλέκεται ενεργά και η ελληνική άρχουσα τάξη, συμμετέχοντας στις κατοχικές δυνάμεις που βρίσκονται σε χώρες, όπως το Αφγανιστάν και το Κόσσοβο, στέλνοντας φρεγάτες στη Σομαλία, μετατρέποντας τη Σούδα στον κυριότερο σταθμό ανεφοδιασμού των ΝΑΤΟικών φονιάδων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Είναι οι στρατοί κατοχής στο Αφγανιστάν, και ανάμεσά τους και ο ελληνικός στρατός κατοχής, αυτοί που ξερίζωσαν από τα σπίτια τους τούς Αφγανούς που κοιμούνται στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα και στο λιμάνι της Πάτρας. Η επίθεση των ελληνικών κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υπό την υψηλή εποπτεία της ΕΕ ενάντια στους πρόσφυγες και στους μετανάστες είναι παλιά τακτική. Επί μια σειρά ετών όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις με τους μεταναστευτικούς νόμους τους, όχι μόνο δεν θέσπισαν ένα νομικό πλαίσιο προστασίας των προσφύγων και των μεταναστών, αλλά τους δημιούργησαν νέα προβλήματα. Ο κρατικός μηχανισμός εξωθεί τους μετανάστες στην παρανομία, μην επιτρέποντας ουσιαστικά την ομαλή ένταξή τους στην κοινωνία: Με την επαίσχυντη ομηρία των 150 ενσήμων, για να μπορέσουν να παραμείνουν στη χώρα άνθρωποι οι οποίοι ζουν και εργάζονται εδώ για χρόνια. Με το να αρνείται να δώσει νομική υπόσταση στα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται και μεγαλώνουν εδώ. Με το να σπρώχνει έξω από το σχολείο τους «αλλοδαπούς» και να διώκει εκπαιδευτικούς που, παλεύοντας με μεράκι και σύμφωνα με το παιδαγωγικό τους καθήκον, προσπαθούν να δώσουν ό,τι καλύτερο στους μαθητές τους, ανεξαρτήτως της καταγωγής τους. Με το να συντηρεί τα εγκληματικά κυκλώματα δουλεμπορίου, ναρκωτικών και πορνείας τροφοδοτώντας τα με απελπισμένους ανθρώπους που ζουν καθημερινά με το φόβο της σύλληψης και της απέλασης. Ακόμα χειρότερα, ο ρατσισμός δεν έχει μόνο ένα πρόσωπο, δεν είναι μόνο φυλετικός. Κοινωνικές διακρίσεις υφίστανται άτομα ή ομάδες λόγω καταγωγής, φύλου, ηλικίας, σεξουαλικού προσανατολισμού, θρησκευτικών πεποιθήσεων και σωματικής ή πνευματικής ικανότητας. Στην σύγχρονη εποχή όπου τα σύνορα είναι ανοιχτά για τις επιχειρήσεις και τις τράπεζες, καθημερινά ορθώνονται αδιάβατα σύνορα μισαλλοδοξίας μπροστά σε όλες τις κοινωνικές ομάδες που δεν εντάσσονται στο κυρίαρχο κοινωνικό μοντέλο. Άνθρωποι αναγκάζονται να αποκρύπτουν σεξουαλικές επιλογές διαφορετικές από αυτές που ορίζουν οι κοινωνικές συμβατικές νόρμες, προκειμένου να μη βιώσουν την επιφυλακτικότητα και την απόρριψη των άλλων. Άνθρωποι με αναπηρία δεν αντιμετωπίζονται ως ισότιμοι πολίτες με σεβασμό στις ανάγκες τους και στα προβλήματά τους. Συνάνθρωποί μας ασθενείς από AIDS αντιμετωπίζονται με φόβο, κοινωνική απόρριψη και αποξένωση, παρόλο που είναι γνωστό ότι η μετάδοση του ιού δεν γίνεται με κοινωνική συναναστροφή. Φυλακισμένοι διεκδικούν τα αυτονόητα, στερούνται βασικά τους δικαιώματα, αντιμετωπίζονται από το σωφρονιστικό σύστημα με τυφλή, εκδικητική αντίληψη, συνεχίζουν δε και μετά την αποφυλάκισή τους να τιμωρούνται, αφού δεν προσλαμβάνονται σε εργασίες. Τοξικομανείς αντί να εκλαμβάνονται ως ασθενείς, αντιμετωπίζονται ως δυνάμει εγκληματίες, με καχυποψία από μέρος του κοινωνικού περίγυρου. Άνθρωποι με διαφορετική θρησκευτική ταυτότητα βρίσκουν μπροστά τους προβλήματα ακόμα και στην δημιουργία τόπων λατρείας για την άσκηση των θρησκευτικών τους τελετών. Οι Ρομά, ακόμα και σήμερα, αποκλείονται από βασικά αγαθά και υπηρεσίες, τα οποία για όλους τους υπολοίπους αποτελούν απλή διαδικασία. Γυναίκες υφίστανται άνιση μεταχείριση στους εργασιακούς χώρους, ενδοοικογενειακή βία, επιβολή προτύπων ομορφιάς μαζί με την εμπορευματοποίησή της. Νέοι άνθρωποι βιώνουν με τον χειρότερο τρόπο την ανεργία ή, στην «καλύτερη» περίπτωση, την ανασφάλιστη επισφαλή εργασία. Ηλικιωμένοι πετιούνται στο περιθώριο προσπαθώντας να επιβιώσουν με συντάξεις ντροπής κάτω από το όριο της φτώχειας. Το 4ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Βόλου – συνέχεια της προσπάθειας των προηγούμενων χρόνων – έρχεται να φωνάξει απερίφραστα ότι οι πρόσφυγες, οι μετανάστες, οι κοινωνικές ομάδες που υφίστανται κοινωνικό ρατσισμό δεν αποτελούν πρόβλημα, αντίθετα έχουν προβλήματα. Σήμερα η κρίση του καπιταλισμού χτυπάει όλους τους εργαζόμενους, μετανάστες και ντόπιους. Οι 200.000 νέοι άνεργοι μέσα στο 2009 δεν οφείλονται στους μετανάστες, αλλά στους καπιταλιστές που κλείνουν τα εργοστάσια στη χώρα και τα μεταφέρουν σε άλλους «παράδεισους εκμετάλλευσης» εργαζομένων, αφήνοντας απλήρωτους τους εδώ εργαζόμενους. Για το σύστημα εκμετάλλευσης οι μετανάστες είναι χρήσιμοι όταν αποδέχονται τις πιο βαριές, βρώμικες, επισφαλείς και προσωρινές δουλειές, αλλά όχι όταν διεκδικούν το δικαίωμα σε ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Είναι βολικοί, όταν τρέχουν από πόλη σε πόλη, σε εποχιακές δουλειές για να καλύψουν τις ανάγκες των εργοδοτών με το λιγότερο κόστος. Είναι απαραίτητοι για να φουσκώνουν με τις εισφορές τους τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων, αλλά δεν μπορούν να έχουν αντίστοιχη πρόσβαση σε υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας, ούτε να μεταφέρουν συνταξιοδοτικά δικαιώματα στις χώρες τους. Οι ελληνικοί «εθνικοί στόχοι», όπως η ένταξη στην ΟΝΕ και η Ολυμπιακοί Αγώνες 2004, πραγματοποιήθηκαν χάρη στην εκμετάλλευση της κακοπληρωμένης, ανασφάλιστης εργασίας του πρώτου κύματος των μεταναστών, που πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος, καθώς πολλαπλασιάστηκαν τα εργατικά ατυχήματα. Η πολιτική της ΕΕ που υλοποιούν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ θέλει να θεσμοποιήσει ως παράνομους ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, για να χτυπήσει τα δικαιώματα όλων μας. Δεν αναγνωρίζουν εργασιακά δικαιώματα στους μετανάστες, για να χτυπήσουν τα μεροκάματα, τα ωράρια και τα ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους. Όπως και οι μετανάστες, έτσι και χιλιάδες Έλληνες που δουλεύουν με «μπλοκάκι» ή «μαύρα» βρίσκονται εκτός των όποιων διασφαλίσεων της εργατικής νομοθεσίας. Επιδιώκουν τελικά να μας κάνουν όλους πιο κακοπληρωμένους, ανασφάλιστους, χωρίς δικαιώματα και κυρίως χωρίς το δικαίωμα του συλλογικού αγώνα για μια καλύτερη ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Το 4ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Βόλου έρχεται να θυμίσει στην τοπική κοινωνία ότι η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη στους κατατρεγμένους αυτού του κόσμου είναι υποχρέωση από ένα λαό που έζησε την προσφυγιά το ’22. Έρχεται να θυμίσει επίσης τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες μετανάστες που αναγκάστηκαν να πάνε στη Γερμανία, στην Αμερική και στην Αυστραλία για να επιβιώσουν αυτοί και οι οικογένειές τους. Για μας, ο πόνος της προσφυγιάς αποτελεί ένα από τα πιο όμορφα κομμάτια της ταυτότητας του ελληνικού λαού. Το 4ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Βόλου εντάσσεται στα πλαίσια μιας συλλογικής αντίστασης απέναντι στον κοινωνικό κανιβαλισμό που προωθούν οι ιδεολογικοί κήρυκες, οι πολιτικές δυνάμεις και οι (παρα)κρατικοί μηχανισμοί της εκμετάλλευσης, της ξενοφοβίας, του κοινωνικού αποκλεισμού, του ρατσισμού. • Κάτω τα χέρια από τους μετανάστες. Να μην περάσουν τα φασιστικά μέτρα για απελάσεις, φυλακίσεις, στρατόπεδα συγκέντρωσης. • Νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα σε μετανάστες/ριες και πρόσφυγες. Δικαίωμα πολιτικού ασύλου σε όσους πρόσφυγες κινδυνεύουν στη χώρα τους. Ελληνική υπηκοότητα σε όλους όσους έχουν γεννηθεί και ζουν στη χώρα μας. • Η ελεύθερη μετακίνηση αποτελεί δικαίωμα για όλους. Κατάργηση του Συμφώνου Μετανάστευσης της Ε.Ε. και της Συνθήκης Σένγκεν. Να δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα και δικαίωμα μετακίνησης στην Ε.Ε. σε όσους μετανάστες το θέλουν. • Αξιοπρεπή δουλειά για κάθε εργαζόμενο. Ίση αμοιβή για ίση δουλειά. Όχι στην τρομοκρατία του κεφαλαίου. Όχι άλλες Κούνεβες. Να τιμωρείται σκληρά κάθε εργοδότης που χρησιμοποιεί μαύρη εργασία μεταναστών ή Ελλήνων. Να ανοίξουν τα συνδικάτα σε κάθε εργαζόμενο, Έλληνα ή μετανάστη. • Κατοχύρωση όλων των κοινωνικών, πολιτικών, πολιτιστικών και θρησκευτικών δικαιωμάτων των μεταναστών. Βοήθεια στην εκπαίδευση, τάξεις υποδοχής για μαθητές και ενήλικες, κάθε τι που θα τους βοηθήσει να ενταχθούν ισότιμα στην κοινωνία μας. • Καμία ρατσιστική αντιμετώπιση, καμιά διάκριση σε βάρος οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας. Ίσα δικαιώματα για όλους και όλες.
Συντονιστικό μεταναστευτικών, κοινωνικών, πολιτικών οργανώσεων και πολιτών Βόλου
1. Προφεστιβαλική εκδήλωση «Ρατσισμός και εκπαίδευση», Δευτέρα 19/10, Μεταξουργείο • η εκδήλωση αφιερώνεται στη μνήμη της σ. Ελένης Παπαδημητρίου • δίδεται συνέντευξη τύπου την Πέμπτη 15/10, 5μμ, στο Στέκι, από τους Γιάννη Τζήκα, Κώστα Μιχαλάκη, Αρανίτ Σπάτα • ο Ενιαίος Σύλλογος Διδασκόντων του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας και το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας υποστηρίζουν την εκδήλωση (αναμένονται σχετικές απαντήσεις από την ΕΛΜΕ Μαγνησίας και τον Σύλλογο Δασκάλων Μαγνησίας) και εκπρόσωποί τους μπορούν να απευθύνουν σύντομο χαιρετισμό
2. Συζητήσεις • Πολιτικά, κοινωνικά, εργασιακά δικαιώματα μεταναστών, Παρασκευή 23/10 o εκκρεμεί να βρεθεί η 4η ομιλήτρια (καθαρίστρια μετανάστρια από ΠΘ).
3. Προβολή/Θεατρικό • ντοκιμαντέρ «Τσιγγάνοι: Ο κόσμος που ταξιδεύει ανάμεσα σε μύθος και αλήθειες» θα προλογίζουν για 10’ Κώστας Δημόπουλος και 2 μικροί Ρομά
4. Μουσικά συγκροτήματα • Παρασκευή, 9.30-12.00 a. εθνικ συγκρότημα (αλβανικό ή βουλγαρικό) b. ελληνικό ροκ (Βουβή Όπερα ή Zed is dead) c. μπλουζ (Blues trackers) • Σάββατο, 10.00-12.30 a. εθνικ συγκρότημα (βουλγαρικό ή αλβανικό) b. ελληνικό ροκ (Zed is dead ή Βουβή Όπερα) c. ρεμπέτικο (Ρεμπέτικη Κομπανία)
5. Προφεστιβαλική μουσική εκδήλωση «Οι μαθητές τραγουδάνε κατά του ρατσισμού», Σάββατο 17/10 ή Πέμπτη 22/10, πλ. Αγ. Νικολάου, • τοπικά μαθητικά συγκροτήματα
Tο Στέκι μεγάλωσε, άλλαξε διεύθυνση (Ιωλκού 33 και Τάκη Οικονομάκη) και απέκτησε ονοματεπώνυμο («Χώρος Κινημάτων – Στέκι Μεταναστών»). Οι συλλογικότητες που το στηρίζουν αυξήθηκαν. Μέχρι στιγμής, συγκάτοικοι στο «Στέκι» είναι το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, το Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, η δημοτική κίνηση Παρέμβαση Πολιτών Βόλου, ο Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ, τα συνδικαλιστικά σχήματα Εργατική Ταξική Αλληλεγγύη Μαγνησίας, Ταξική Πορεία Μαγνησίας και Αγωνιστική Κίνηση Εκπαιδευτικών Μαγνησίας, η φοιτητική παράταξη Αριστερή Ενότητα, η μηνιαία εφημερίδα «Ο Εργάτης» καθώς και κοινότητες Αλβανών, Αράβων, Βουλγάρων, Νιγηριανών και Αφγανών μεταναστών στην Μαγνησία. Κάθε άλλη κινηματική συλλογικότητα που θάθελε να μοιραστεί μαζί μας την προσπάθεια, είναι ευπρόσδεκτη. Ήδη άρχισαν να γίνονται μαθήματα ελληνικών σε πρόσφυγες και μετανάστες, καθώς και μαθήματα αλβανικών σε μικρά παιδιά Αλβανών που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα και δεν μιλάνε τη γλώσσα των γονιών τους. Ευελπιστούμε ότι σύντομα θα είναι έτοιμη και η αίθουσα υπολογιστών με πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Το καφενείο/μπαρ θέλουμε να λειτουργεί -ει δυνατόν- καθημερινά 7-11 (ή περίπου) έτσι ώστε το «Στέκι» να αποκτήσει καθημερινή ζωντάνια, να γίνει σημείο συνάντησης και συναναστροφής για νέους, φοιτητές, ενεργούς πολίτες, μετανάστες. Για να πετύχει αυτό, χρειάζονται και διαθεσιμότητες, αλλά και διάθεση από όλους και όλες να περνάμε όλο και συχνότερα από Ιωλκού 33. Υπάρχουν ιδέες που μένει να συζητηθούν ακόμα, πριν μπουν στη φάση της υλοποίησης: εβδομαδιαία προβολή ταινιών είναι μια από αυτές τις ιδέες. Εκθέσεις φωτογραφίας, βιβλιοπαρουσιάσεις, συζητήσεις, θεατρικά δρώμενα είναι μερικές ακόμα από τις ποικίλες δραστηριότητες που μπορούν να υλοποιηθούν στο Στέκι. Ας ξεκινήσουμε να συζητάμε πως θα υλοποιήσουμε κάποια από τα παραπάνω, πως μπορούμε να οργανώσουμε καλύτερα τις διαθεσιμότητές μας για να πετύχουμε κάτι που να μας ικανοποιεί όλους και όλες.
Τρίτη 13 Οκτώβρη, 8μμ, ανοικτή συνέλευση Στεκιού. Να είμαστε όλοι και όλες εκεί!!!
3. Προβολή/Θεατρική παράσταση c. Παρασκευή 23/10, 8.30μμ «Τσιγγάνοι: Ο κόσμος που ταξιδεύει ανάμεσα σε μύθος και αλήθειες» Ντοκιμαντέρ της Οικοκοινωνίας, σε σκηνοθεσία Χρύσας Τζελέπη Προλογίζουν: Κώστας Δημόπουλος και 2 μικροί Ρομά
d. Σάββατο 24/10, 8μμ «Ω τι κόσμος μπαμπά!» κοινωνική σάτιρα του Γ. Μουρσελά, διάρκεια: 45’ Παράσταση από τη θεατρική ομάδα ΑμεΑ «Έκφραση» του ΔΟΥΚ Δήμου Βόλου Προλογίζει: Αλίκη Κουκουμβρή
4. Συμμετοχές Εγκρίθηκε η συμμετοχή των ΜΚΟ «Κέντρο Ημέρας: Κήπος» (συμμετέχει για πρώτη φορά, αφορά ψυχικά ασθενείς) και One Earth (συμμετείχε και στα 3 προηγούμενα Φεστιβάλ). Αυτονόητη είναι και η συμμετοχή του ΔΟΥΚ Δήμου Βόλου (έχοντας εγκριθεί ομόφωνα από την ολομέλεια της 16/9 η θεατρική παράσταση να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ)
Εκκρεμούν θέματα συζήτησης για επόμενη ολομέλεια (κατάλογος ανοικτός): 1. Μουσικά συγκροτήματα (η ομάδα εργασίας που έχει αναλάβει να καταθέσει πρόταση) 2. Ζητήματα υποδομής 3. Ζητήματα προβολής (πανώ, συνέντευξη τύπου, καταχωρήσεις στον τοπικό τύπο)
Επόμενη ολομέλεια: Τετάρτη 7 Οκτώβρη, 7μμ, Στέκι (Ιωλκού 33)
- Τι συμβαίνει; Τι συμβαίνει; - Επέστρεψε τους την μπάλα. - Πάμε αγόρια. Η μπάλα επιστρέφει στους Ισραηλινούς. - Θα σπάσουμε πλάκα! - Τρεις στρατιώτες να πάρουν θέση… Μάτς σε εξέλιξη! - Τέλεια!
Τελικά τι ζητάτε; Λίγη διασκέδαση! Cellcom media, ένας κόσμος διασκέδασης: μουσική, βίντεο, ίντερνετ. Ελάτε σε μας. Θα διασκεδάσουμε! Είναι τέλειο!
«Στα σοβαρά πήραν» τη διαφήμιση ισραηλινής εταιρίας τηλεπικοινωνιών κάποιοι Παλαιστίνιοι και «κάλεσαν» τους Ισραηλινούς στρατιώτες στην άλλη πλευρά του τείχους που περικλείει τους οικισμούς τους σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Μόνο που αντί για τη μπάλα, δέχθηκαν «πάσα» από δακρυγόνα.
Πρόκειται για μία διαφήμιση, όπου οι στρατιώτες που φυλάνε το διαχωριστικό τείχος από την πλευρά του Ισραήλ, δέχονται μία μπάλα από τα παλαιστινιακά εδάφη. Τη στέλνουν πίσω και έτσι ξεκινάει ένα παιχνίδι με τη μία ομάδα (τους Παλαιστίνιους) να είναι αόρατη, αλλά παρόλα αυτά να συνεχίζει την ανταλλαγή πασών.
Οι Παλαιστίνιοι, που «είδαν» κυριολεκτικά τη διαφήμιση, οργάνωσαν έναν αγώνα ποδοσφαίρου κοντά στα σύνορα νότια της Ιερουσαλήμ. Έστειλαν τη μπάλα στο απέναντι γήπεδο, όμως η απάντηση δεν ήταν η συνέχεια του παιχνιδιού: ήταν δακρυγόνα.
Πέρα από το γεγονός ότι η ιστορία που παρουσιάζει δεν αντιστοιχεί σε καμιά περίπτωση με την πραγματικότητα, η διαφήμιση κατηγορήθηκε και ως ρατσιστική. Υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταγγέλλουν πως ο φόβος του «καλού» ισραηλινού στρατιώτη πως «το τέρας της απέναντι πλευράς» θα κλέψει τη μπάλα είναι άκρως προσβλητικός, ενώ εξίσου ρατσιστικό είναι και το γεγονός ότι οι Παλαιστίνιοι συμπαίχτες μένουν αόρατοι.
Το μεσημέρι της Τρίτης 30 Ιούνη, δυνάμεις του Ισραηλινού Πολεμικού Ναυτικού επιτέθηκαν με πειρατικό τρόπο στο πλοίο «Spirit of Humanity» του Free Gaza Movement που είχε αναχωρήσει από τη Λάρνακα της Κύπρου, φορτωμένο με 3 τόνους φάρμακα, παιδικά παιχνίδια και οικοδομικά υλικά για τους χιλιάδες άστεγους κατοίκους της Γάζας που λόγω της απαγόρευσης από το Ισραήλ εισόδου οικοδομικών υλικών στην περιοχή, δεν μπορούν να ξαναχτίσουν τα σπίτια τους που καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης στις αρχές του χρόνου, όπως καταγγέλλει και η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού.
Για αρκετές ώρες 6 ισραηλινά πλοία είχαν περικυκλώσει το «Spirit of Humanity» απειλώντας να ανοίξουν πυρ εναντίον του. Παρά τις απειλές και τις παρεμβολές στα ηλεκτρονικά του πλοίου που εμπόδιζαν τις επικοινωνίες και την ασφαλή πλεύση του οι ακτιβιστές συνέχισαν την πορεία τους. Τελικά 23 μίλια πριν τις ακτές της Γάζας – σε διεθνή χωρικά ύδατα (!) – οι ισραηλινοί επιβιβάστηκαν και κατέλαβαν το πλοίο. Απήγαγαν πλήρωμα και επιβάτες, συνολικά 21 άτομα από 11 διαφορετικές χώρες, (ανάμεσά τους η νομπελίστρια του 1977 Mairead Maguire για τη ειρηνευτική δράση της στη Βόρεια Ιρλανδία και η Cynthia McKinney πρώην μέλος του Κογκρέσου και υποψήφια του «Πράσινου Κόμματος» το 2008 για την προεδρεία των ΗΠΑ) και τους οδήγησαν στο λιμάνι Ashdod του Ισραήλ, όπου κρατούνται χωρίς να μπορούν να δουν δικηγόρους, όπως καταγγέλλουν οι διοργανωτές της αποστολής.
Οι ισραηλινές αρχές ήταν ενήμερες πως το «Spirit of Humanity» εκτελούσε ανθρωπιστική αποστολή και το πλήρωμά του ήταν άοπλο καθώς είχε ελεγχθεί από τις Κυπριακές Λιμενικές Αρχές πριν την αναχώρησή του. Πρόκειται αναμφισβήτητα για μια ακόμα σκανδαλώδη παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Κι αν – ευτυχώς – οι 21 διεθνείς ακτιβιστές βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην πρώτη γραμμή της δημοσιότητας, δεν συμβαίνει το ίδιο με τους 11.000 Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους που λιώνουν στις Ισραηλινές φυλακές.
Να υπενθυμίσουμε πως η προσπάθεια του Free Gaza Movement να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας δεν είναι καινούργια. Στις 15 Αυγούστου του 2008 η πρώτη του αποστολή αποτέλεσε μια ιστορική επιτυχία του παγκόσμιου κινήματος αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη. Τους επόμενους μήνες έγιναν τέσσερα ακόμα ταξίδια, ενώ κατά τη διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης τον Δεκέμβρη, η αποστολή με το πλοίο «Dignity» εμβολίστηκε από ισραηλινά πολεμικά και κατέφυγε στον Λίβανο με σοβαρές ζημιές.
Τέλος να σημειώσουμε πως το «Spirit of Humanity» φέρει ελληνική σημαία πράγμα που σύμφωνα με το ναυτικό δίκαιο σημαίνει πως αποτελεί «ελληνικό έδαφος». Με αυτή την έννοια η χαλαρή διαμαρτυρία του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών «Οπως έχουμε πει και στο παρελθόν κάθε νόμιμη δραστηριότητα μη κυβερνητικών οργανώσεων πρέπει να είναι ελεύθερη» η οποία όμως ταυτόχρονα επισημαίνει πως «είχαμε ενημερώσει για τους σοβαρούς κινδύνους ασφαλείας που ενέχει η σχεδιαζόμενη προσπάθεια διέλευσης από τη θαλάσσια κλειστή στρατιωτική ζώνη που έχει καθορίσει το Ισραήλ στα ανοιχτά της Γάζας» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί παρά μια απαράδεκτη τοποθέτηση που προσπαθεί να κρατήσει ίσες αποστάσεις και αναγνωρίζει άμεσα το δικαίωμα του Ισραήλ να ορίζει απαγορευμένες ζώνες και να κρατά υπό απάνθρωπο ναυτικό αποκλεισμό τη Λωρίδα της Γάζας.
Το βίντεο που ακολουθεί είναι από την αναχώρηση του "Spirit of Humanity" από την Κύπρο.
Περισσότερα και πιθανόν νεώτερα στο http://freegaza.org/
23 μίλια από τις ακτές τις Γάζας οι Ισραηλινές Κατοχικές Δυνάμεις επιτέθηκαν και ανέβηκαν στο πλοίο Spirit of Humanity του Free Gaza Movement, και απήγαγαν 21 ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων από 11 χώρες… Οι επιβάτες και το πλήρωμα μεταφέρθηκαν βιαίως στο Ισραήλ. «Πρόκειται για εξωφρενική παραβίαση του διεθνούς δικαίου εις βάρος μας. Το πλοίο μας δεν βρίσκονταν σε ισραηλινά χωρικά ύδατα, και εμείς ήμασταν σε μια αποστολή για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Λωρίδα της Γάζας» δήλωσε η Cynthia McKinney, πρώην μέλος του Κογκρέσου των ΗΠΑ και υποψήφια πρόεδρος. «Ο πρόεδρος Ομπάμα μόλις είπε στο Ισραήλ να επιτρέψει στην ανθρωπιστική και κατασκευαστική βοήθεια να περάσει, και αυτό ακριβώς προσπαθήσαμε να κάνουμε. Ζητάμε από τη διεθνή κοινότητα να απαιτήσει την απελευθέρωσή μας για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε το ταξίδι μας.» ... «Η βοήθεια που μεταφέραμε είναι ένα σύμβολο ελπίδας για τους ανθρώπους στη Γάζα, ελπίδα ότι ο θαλάσσιος δρόμος θα ανοίξει για αυτούς, και ότι θα μπορούν να μεταφέρουν τα δικά τους υλικά για να αρχίσουν να ξαναχτίζουν τα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα εκατοντάδες σπίτια που καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια της ισραηλινής εισβολής. Η αποστολή μας είναι μια χειρονομία προς στους ανθρώπους της Γάζας ότι βρισκόμαστε στο πλευρό τους και ότι δεν είναι μόνοι» είπε η επιβάτης Mairead Maguire, κάτοχος του Νόμπελ Ειρήνης για τη δουλειά της στη Βόρεια Ιρλανδία. Μόλις πριν ξεκινήσει η απαγωγή από τους Ισραηλινούς, ο Huwaida Arraf, πρόεδρος του Free Gaza Movement, και συντονιστής της αποστολής σε αυτό το ταξίδι, δήλωσε ότι: «Κανένας δεν μπορεί να πιστέψει ότι το μικρό μας πλοίο αποτελεί οποιουδήποτε είδους απειλή για το Ισραήλ.. Μεταφέρουμε ιατροφαρμακευτικό υλικό και οικοδομικά υλικά, και παιδικά παιχνίδια. Μεταξύ των επιβατών είναι μια κάτοχος του Νόμπελ Ειρήνης και ένα πρώην μέλος του Κογκρέσου των ΗΠΑ. Το πλοίο μας ερευνήθηκε και έλαβε πιστοποιητικό τελωνειακού ελέγχου από της Κυπριακές Λιμενικές Αρχές πριν αποπλεύσει. Και σε καμία στιγμή δεν θα πλησιάσουμε τα ισραηλινά χωρικά ύδατα.».....................
Τα 21 μέλη του πληρώματος
Khalad Abdelkader, Bahrain Khalad is an engineer representing the Islamic Charitable Association of Bahrain.
Othman Abufalah, Jordan Othman is a world-renowned journalist with al-Jazeera TV.
Khaled Al-Shenoo, Bahrain Khaled is a lecturer with the University of Bahrain.
Mansour Al-Abi, Yemen Mansour is a cameraman with Al-Jazeera TV.
Fatima Al-Attawi, Bahrain Fatima is a relief worker and community activist from Bahrain.
Juhaina Alqaed, Bahrain Juhaina is a journalist & human rights activist.
Huwaida Arraf, US Huwaida is the Chair of the Free Gaza Movement and delegation co-coordinator for this voyage.
Ishmahil Blagrove, UK Ishmahil is a Jamaican-born journalist, documentary film maker and founder of the Rice & Peas film production company. His documentaries focus on international struggles for social justice.
Kaltham Ghloom, Bahrain Kaltham is a community activist.
Derek Graham, Ireland Derek Graham is an electrician, Free Gaza organizer, and first mate aboard the Spirit of Humanity.
Alex Harrison, UK Alex is a solidarity worker from Britain. She is traveling to Gaza to do long-term human rights monitoring.
Denis Healey, UK Denis is Captain of the Spirit of Humanity. This will be his fifth voyage to Gaza.
Fathi Jaouadi, UK Fathi is a British journalist, Free Gaza organizer, and delegation co-coordinator for this voyage.
Mairead Maguire, Ireland Mairead is a Nobel laureate and renowned peace activist.
Lubna Masarwa, Palestine/Israel Lubna is a Palestinian human rights activist and Free Gaza organizer.
Theresa McDermott, Scotland Theresa is a solidarity worker from Scotland. She is traveling to Gaza to do long-term human rights monitoring.
Cynthia McKinney, US Cynthia McKinney is an outspoken advocate for human rights and social justice issues, as well as a former U.S. congressperson and presidential candidate.
Adnan Mormesh, UK Adnan is a solidarity worker from Britain. He is traveling to Gaza to do long-term human rights monitoring.
Adam Qvist, Denmark Adam is a solidarity worker from Denmark. He is traveling to Gaza to do human rights monitoring.
Adam Shapiro, US Adam is an American documentary film maker and human rights activist.
Kathy Sheetz, US Kathy is a nurse and film maker, traveling to Gaza to do human rights monitoring.
Δελτίο Τύπου του Free Gaza Movement (βιαστική μετάφραση των βασικών σημείων)
Ο Χώρος ¨Free Palestine¨ του Resistance Festival 2009 ζητάει την συμβολή σας στην καμπάνια ‘ Δικαίωμα στο Διάβασμα ’ (http://freegaza.org/right-to-read?lang=en) που διοργανώνεται από το Free Gaza Movement (Kίνημα Ελεύθερη Γάζα) σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο της Γάζας, Al-Aqsa.
Στόχος της καμπάνιας είναι η μεταφορά εκπαιδευτικού υλικού στη Λωρίδα της Γάζας με την αποστολή “Καλοκαίρι της Ελπίδας”, που προγραμματίζεται για τον Ιούλιο, και τη διανομή του σε πανεπιστήμια και σχολεία. Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της καμπάνιας: “Αυτό δεν είναι μία ενέργεια φιλανθρωπίας. Είναι μία πράξη αλληλεγγύης και αντίστασης στο ‘μπλοκάρισμα των κιμωλιών’ στη Γάζα και της προσπάθειας του να αρνηθεί-εμποδίσει την εκπαίδευση στους Παλαιστίνιους. Σύμφωνα με την UNWRA (ο οργανισμός του ΟΗΕ στη Γάζα), το μπλοκάρισμα του Ισραήλ εμποδίζει μελάνι, χαρτί και άλλο εκπαιδευτικό υλικό να εισέλθει στη Γάζα.”
Στα πλαίσια αυτά ο Χώρος ¨Free Palestine¨ αναλαμβάνει την πρωτοβουλία για την συγκέντρωση εκπαιδευτικού υλικού για τους μαθητές της Παλαιστίνης και ζητάει την υποστήριξη και την συμβολή σας.
Σας καλούμε να προσφέρετε : σχολικά είδη και γραφική ύλη καθημερινής χρήσης (από μολύβια και τετράδια μέχρι μπογιές και μπλοκ ζωγραφικής) και εικονογραφημένα βιβλία (χωρίς ή με ελάχιστο κείμενο λόγω γλώσσας).
Οι πιο μικροί μας φίλοι ( που θα φιλοξενηθούν στον παιδότοπο του φεστιβάλ , αλλά ακόμη κι αυτοί που δεν θα έρθουν ) θα μπορούσαν επίσης να συμβάλουν στην καμπάνια αυτή στέλνοντας ζωγραφιές ή μία επιστολή σε έναν μαθητή ή μια μαθήτρια στη Γάζα. Η επικοινωνία με τον ‘έξω κόσμο’ είναι η καλύτερη απόδειξη ότι ‘η Γάζα δεν είναι μόνη’ και η μεγαλύτερη εμψύχωση του λαού της Γάζας και της Παλαιστίνης και ειδικότερα των παιδιών της στον δύσκολο αγώνα τους.
Σας καλούμε να φέρεται την όποια συνδρομή σας στον Χώρο ¨Free Palestine¨ του Resistance Festival 2009, καθ’ όλη την διάρκεια του τριημέρου 26-27-28 Ιουνίου, στην Αθήνα, Γεωπονική Σχολή (Ιερά Οδός). Στο χώρο αυτό επίσης θα έχετε την ευκαιρία να δείτε εκθέσεις φωτογραφίας και εικαστικών, να μιλήσετε με νέους από την Δ. Όχθη και την ιστορική Παλαιστίνη του 1948 ( προσκεκλημένους του φεστιβάλ ) και να έρθετε σε επαφή με το ελληνικό κίνημα αλληλεγγύης.
Η ομιλία του ισραηλινού πρωθυπουργού Ehud Olmert στις 17 του Γενάρη για «εκεχειρία» αποτελεί δήλωση ήττας, αναφέρει δελτίο τύπου του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Σημειώνει επίσης πως η διακοπή των αεροπορικών επιδρομών και η παραμονή των ισραηλινών κατοχικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Λωρίδα της Γάζας δεν αποτελεί «εκεχειρία» και τονίζει πως για την αντίσταση οι κατοχικές δυνάμεις θα αποτελούν διαρκή στόχο, όσο βρίσκονται στη γη της Γάζας.
Ο σύντροφος Δρ. Maher Al-Taher, μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Λαϊκού Μετώπου και επικεφαλής του κλάδου του που βρίσκεται στην εξορία, ανέφερε σε συνέντευξή του στο Al Jazeera πως «ο λόγος του εγκληματία Όλμερτ, είναι ένας λόγος ήττας και μια μεγάλη νίκη για την αντίσταση και την ακλόνητη στάση του λαού της Λωρίδας της Γάζας». Τόνισε πως πρόκειται για ένα ιστορικό επίτευγμα του Παλαιστινιακού λαού και κάλεσε να στηριχτεί σ’ αυτή τη νίκη η επόμενη φάση του αγώνα ενάντια στον κατακτητή.
Ο σύντροφος Taher ανέφερε, πως ο εχθρός κατέλαβε τη γη μας μέσα σε 6 μέρες το 1967, αλλά σήμερα απέτυχε να καταλάβει αυτήν εδώ τη γωνιά, τη Λωρίδα της Γάζας, κι αυτό αποτελεί ένα νέο στάδιο και τιμή για την ακλόνητη στάση του λαού και της αντίστασής μας. Πρέπει να διδαχτούμε από τέτοια κατορθώματα πως η ξεκάθαρη πολιτική μας γραμμή και η εθνική ενότητα μπορούν να κερδίσουν, στη βάση της συνέχισης της αντίστασης και μιας πολιτικής στρατηγικής που να μην έχει καμιά εμπιστοσύνη στις ΗΠΑ, την Ανάπολη, τον Οδικό Χάρτη και το Όσλο, και όλες τις παράνομες και κενές συμφωνίες με τον κατακτητή. Ο λαός μας χρειάζεται μια ξεκάθαρη στρατηγική που να βασίζεται στις εθνικές Παλαιστινιακές αρχές όπως έχουν τεθεί από τους Παλαιστίνιους φυλακισμένους στο ντοκουμέντο εθνικής συμφιλίωσης που έχουν καταθέσει.
Σημείωσε ακόμα πως η οικοδόμηση μαζικής διεθνούς λαϊκής αλληλεγγύης και υποστήριξης του Παλαιστινιακού λαού, βοήθησε να αποκαλυφθούν οι βαρβαρότητες και τα εγκλήματα του κατακτητή και αποτέλεσε μια σημαντική δύναμη υποστήριξης του Παλαιστινιακού λαού και τόνισε πως οι λαοί του κόσμου, αποδοκιμάζουν τον κατακτητή και τον σιωνισμό ως σύστημα απαράδεκτο, παράνομο και εγκληματικό.
Κλείνοντας τη συνέντευξη δήλωσε πως η ακλόνητη στάση του λαού της Γάζας στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους ηγέτες της σιωνιστικής τρομοκρατίας, τα επίσημα αραβικά καθεστώτα και ολόκληρο τον κόσμο. Το μήνυμα πως η θέληση του λαού μας δεν έχει τσακιστεί, πως ο λαός μας είναι αήττητος και δεν θα εγκαταλείψει την αντίσταση κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Τέλος, το Λαϊκό Μέτωπο καταδικάζει το αποκαλούμενο «μνημόνιο συμφωνίας» μεταξύ ΗΠΑ και Ισραήλ, δηλώνοντας πως πρόκειται για μια «συμφωνία» ανάμεσα σε στρατηγικούς συμμάχους του εχθρικού στρατοπέδου. Μια συμφωνία που αποτελεί νέα επίθεση ενάντια στον Παλαιστινιακό και τους άλλους αραβικούς λαούς, αρνείται το δικαίωμά τους να υπερασπίζονται τους εαυτούς τους, να αντιστέκονται στην κατοχή και τις επιθέσεις, μια συμφωνία που αρνείται την αραβική κυριαρχία των συνόρων και της γης μας.
Αναρτήσεις
