ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΦΣ ΒΟΛΟΥ 29/9/2011

Μετά από 5 εβδομάδες το φοιτητικό κίνημα βρίσκεται ακόμα εδώ, στο αγώνα για δημόσια και δωρεάν παιδεία αλλά και για να ανατραπεί αυτή η κυβέρνηση και η πολιτική της . Ενάντια στην προπαγάνδα ΜΜΕ και κυβέρνησης , ενάντια στην διάχυτη τρομοκρατία. Με χιλιάδες φοιτητές να δίνουν το παρόν στις άμεσα δημοκρατικές  διαδικασίες των συλλόγων και στις δυναμικές κινητοποιήσεις. Μαζί με τους μαθητές που μαζικά καταλαμβάνουν τα σχολεία τους, με πάνω από 600 καταλήψεις. Στο πλευρό του δοκιμαζόμενου  λαού και των πολύμορφων αγώνων του.

ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ...

Εδώ και 1,5 χρόνο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, του μνημονίου και της τρόικας, στο βωμό του ξεπεράσματος της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου, έχει υποχρεώσει την ελληνική κοινωνία σε ελεύθερη πτώση. Ένα ενισχυμένο αντιδραστικό μέτωπο από τις  μνημονιακές δυνάμεις (ΠΑΣΟΚ ,ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ), όπως φάνηκε και από την ευρεία συναίνεση στην ψήφιση του νόμου-πλαίσιο,  έχει συνειδητά επιλέξει  την πορεία του λαού και της χώρας προς το βαθύ πολιτικό αδιέξοδο και  την  πλήρη οικονομική και κοινωνική κατάρρευση.

Κυβέρνηση και τρόικα έχουν συνειδητά επιλέξει να διαλύσουν το κοινωνικό κράτος καταργώντας την δημόσια παιδεία, την υγεία και όλα τα κοινωνικά αγαθά. Τσακίζουν τα δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα( άγρια μείωση μισθών, εφεδρεία, καταστολή). Προχωρούν με ζήλο στην εκποίηση του δημόσιου πλούτου, ξεπουλώντας στρατηγικούς δημόσιους πυλώνες της ελληνικής κοινωνίας(βλ. ΔΕΗ, ΟΣΕ κα). Έχουν επιλέξει την εισαγωγή των εργαζομένων και της νεολαίας σε ένα φαύλο κύκλο φτώχιας, ανεργίας, εξαθλίωσης.

ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Είναι εμφανές οτι στα πλαίσια του μνημονίου, της κυβέρνησης και της ΕΕ που επιβάλλουν στη χώρα όλα τα παραπάνω, η δημόσια παιδεία και η εκπαιδευτική πολιτική πρέπει να είναι εναρμονισμένη με αυτές τις επιλογές. Η κυβέρνηση αφού φρόντισε να το υποβαθμίσει και να το απαξιώσει έρχεται να δώσει το τελειωτικό χτύπημα με το νέο νόμο-πλαίσιο στο  μαζικό πανεπιστήμιο της μεταπολίτευσης  που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.

Η αντιμετώπιση της κρίσης στο πεδίο της εκπαίδευσης είναι ανάγκη και ευκαιρία για το κεφάλαιο.

Ανάγκη καθώς περικόπτει «άχρηστα» έξοδα, όπως η χρηματοδότηση του πανεπιστημίου από το κράτος, τα δωρεάν συγγράμματα που καταργούνται, η δωρεάν σίτιση και στέγαση των φοιτητών. Είναι ανάγκη επιβεβλημένη από το μνημόνιο η απαλλαγή του κράτους από την αποκλειστική ευθύνη του να χρηματοδοτεί την δημόσια παιδεία.

Ευκαιρία να αυξήσει τα περιθώρια κερδοφορίας του από το πανεπιστήμιο, επιβάλλοντας ένα πανεπιστήμιο που δεν θα προωθεί τη γνώση και την έρευνα, αλλά θα αποτελεί στρατηγικό σύμμαχο στις βάρβαρες επιλογές του κεφαλαίου. Ο νέος νόμος αποτελεί ευκαιρία για το κεφάλαιο καθώς του δίνεται η δυνατότητα να προσαρμόσει πλήρως τον αυριανό εργαζόμενο, στις ανάγκες τις αγοράς.

Η εποχή της οικονομικής κρίσης έχει ανάγκη από ημιμαθείς εξειδικευμένους εργαζομένους χωρίς επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, εργαζομένους με γνώσεις που θα έχουν ημερομηνία λήξης, γι αυτό έχει ανάγκη από ιδρύματα τα οποία θα υπηρετούν αυτό τον σκοπό. Σύμφωνα με το νέο νόμο επιβάλλονται οι 2 κύκλοι προπτυχιακών σπουδών 3 και 2 χρόνων αντίστοιχα, και οι πιστωτικές μονάδες σύμφωνα με τη συνθήκη της Μπολόνια. Πρόκειται για την κατάτμηση των ενιαίων προγραμμάτων σπουδών και την αποδιάρθρωση των γνωστικών αντικειμένων σύμφωνα με τις επιταγές των επιχειρήσεων. Γιαυτό επιχειρείται και η διάλυση των τμημάτων και οι συγχωνεύσεις αυτών σε σχολές με πολλαπλές κατευθύνσεις. Ο φοιτητής υποχρεούται να τρέχει σε ένα ατέρμονο κυνήγι πιστωτικών μονάδων  από παντού (κολλέγια, ΚΕΣ, ΙΕΚ κ.α.), διαρκώς θα επανακαταρτίζεται  και στο τέλος δε θα του παρέχει καμία γνωστική επάρκεια επί του αντικειμένου του, αλλά μία πρόσκαιρη πιστοποίηση της ικανότητάς του να εργάζεται πάνω σε ένα πολύ συγκεκριμένο αντικείμενο.

Το πανεπιστήμιο μετατρέπεται, σε ένα νέο πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο, μιλάμε λοιπόν για πανεπιστήμια που θα λειτουργούν σαν επιχειρήσεις ιδρύοντας Ν.Π. ιδιωτικού δικαίου. Τα ιδρύματα θα διοικούνται από 15μελές Συμβούλιο Διοίκησης με πλήρη οικονομικό και ακαδημαϊκό έλεγχο, που θα συγκροτείται με 8 μέλη που θα είναι καθηγητές, ενώ τα υπόλοιπα 7 θα είναι «κοινωνικοί» φορείς (επιχειρηματίες, εκπρόσωποι εταιριών, επιφανή στελέχη των «αγορών» κ.ά.). Αυτό θα εμπορεύεται τη γνώση και την έρευνα και θα διαχειρίζεται τους πόρους. Παράλληλα με τη υποχρηματοδότηση τα πανεπιστήμια θα αξιολογούνται με βάση τη προσέλκυση πόρων από την αγορά ενώ ιδιώτες θα έχουν το δικαίωμα να χρηματοδοτούν μαθήματα και να καθορίζουν αυτοί την παρεχόμενη γνώση, ενώ ταυτόχρονα θα βγάζουν κέρδος εκμεταλλευόμενοι την άμισθη εργασία φοιτητών, μεταπτυχιακών κ.α.  Ένα πανεπιστήμιο που χάνει το μαζικό χαρακτήρα του καθώς εντείνονται σε αυτό οι ταξικοί φραγμοί (διαγραφές φοιτητών, μετακύληση του κόστους φοίτησης στους φοιτητες, δίδακτρα).

Για να σφραγιστεί αυτή η μεταρρύθμιση αυταρχικοποιείται η ίδια η λειτουργία των ιδρυμάτων. Στο νέο πανεπιστήμιο επιχείρηση δε χωράνε δημοκρατικές διαδικασίες. Για αυτό και η κατάργηση του ασύλου. Το άσυλο δεν είναι μόνο ένα άσυλο ιδεών, όπως πολύ έντεχνα αναφέρεται στο νέο νομοσχέδιο. Το πανεπιστημιακό άσυλο είναι από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του φοιτητικού και λαϊκού κινήματος, μέσα από αγώνες που δόθηκαν με αίμα. Ανέκαθεν αποτελούσε χώρο αντίστασης όπου πολιτικές και κινηματικές διεργασίες διαμόρφωναν το έδαφος για τη διεξαγωγή γενικών συνελεύσεων, την ανάδειξη σημαντικών αποφάσεων και την ελεύθερη δράση και κινητοποίηση των φοιτητών.

ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΡΙΞΟΥΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΕΕ-ΔΝΤ

Η διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα του Μνημονίου συνιστά την ολοκληρωτική υποθήκευση του μέλλοντος μιας γενιάς που οδηγείται στην αμάθεια και την ανεργία. Είμαστε η νεολαία που της στερείται το δικαίωμα να σπουδάσει, να δουλέψει, να ζήσει με αξιοπρέπεια. Το σύνθημα που φώναζε ο κόσμος που γέμισε τις πλατείες της χώρας το τελευταίο διάστημα ήταν ξεκάθαρο: ”Δεν φεύγουμε αν δεν φύγετε!”. Όσο το μέλλον μας ορίζεται από την ήδη χρεοκοπημένη πολιτική του Μνημονίου και όσους την εφαρμόζουν δεν υπάρχει διέξοδος άλλη από την κατάρρευση. Υπάρχει όμως και άλλος δρόμος που χαράσσεται από τη μαχητική πάλη των εργαζομένων και της νεολαίας που αναδεικνύουν την αναγκαιότητα ο λαός να εξεγερθεί για να ανατρέψει την πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Το φοιτητικό κίνημα μπορεί να αποτελέσει οργανικό κομμάτι ενός ευρύτερου λαϊκού ξεσηκωμού στο έδαφος μιας κοινωνίας που βράζει, να θέσει την αναγκαιότητα του συντονισμού στην βάση των συμφερόντων του κόσμου της σύχρονης εργασίας, να συγκροτηθούν τα όργανα που θα βοηθήσουν το κίνημα να επιβάλλει τις διεκδικήσεις μας, θα ανατρέψουν την κυβέρνηση και οποιοδήποτε διαχειριστή και θα απαιτήσουν άμεση, πραγματική δημοκρατία. Δεν χρωστάμε στις τράπεζες και στους τοκογλύφους, δεν πουλάμε την παιδεία και τη ζωή μας, δεν πληρώνουμε για τα χαράτσια και δεν αναγνωρίζουμε το χρέος ως χρέος των εργαζομένων και της νεολαίας, ερχόμαστε σε ρήξη με τους ενορχηστρωτές της επίθεσης, την κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ. Το μέλλον της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που ετοιμάζουν δεν μας χωρά!

Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να συνδεθεί με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια της εκπαίδευσης, με τους μαθητές που μαζικά κλείνουν τα σχολεία τους, τους καθηγητές που απεργούν και το σύνολο των εργαζομένων στην εκπαίδευση. Παλεύουμε για τη συγκρότηση ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου που θα παλέψει κόντρα στη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Η μάχη που θα δώσουμε δεν είναι απλά για το δημόσιο πανεπιστήμιο, καλούμαστε να παλέψουμε για το δικαίωμα μας στην μόρφωση, την εργασία αλλά και την αξιοπρεπή ζωή. Το φοιτητικό κίνημα να αποτελέσει κομμάτι του κόσμου που αγωνίζεται στα κινήματα ανυπακοής ενάντια στους κεφαλικούς φόρους και στα χαράτσια, τους εργαζόμενους που καταλαμβάνουν τα υπουργεία, τις ΔΕΚΟ που απεργούν, τον κόσμο των πλατειών. Στον αγώνα για να ανατραπούν κυβέρνηση και τρόικα. Στην επόμενη περίοδο που θα ενταθούν οι κοινωνικές διεργασίες το φοιτητικό κίνημα θα πρωτοστατήσει σε κάθε μάχη που θα προκύψει. Μαζί με τους εργαζόμενους, κόντρα στην ξεπουλημένη ηγεσία  των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.  Δίχως να κάνουμε βήμα πίσω από τους δίκαιους αγώνες μας και στηρίζοντας μέχρι τέλους τις μορφές πάλης(καταλήψεις, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, συντονισμός, πολύμορφες δράσεις) που επιλέγουμε, θα νικήσουμε.

Αυτόν τον αγώνα είτε θα τον κερδίσουμε όλοι μαζί ή θα τον χάσει ο καθένας μόνος του!

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

• Κάτω η κυβέρνηση, το μνημόνιο, η πολιτική ΕΕ-ΔΝΤ-Κεφαλαίου και κάθε επίδοξος διαχειριστής. Έξω η τρόικα από  την χώρα.

• Ανατροπή του νόμου-πλαίσιο Διαμαντοπούλου και όλων των αντι-εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων

•  Πραγματική δημοκρατία τώρα!

•  Όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Όχι στην ιδιωτικοποίηση παιδείας,υγείας, ΔΕΗ, ΟΤΕ κλπ.

• Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία για όλους. Δημόσια και δωρεάν σίτιση-στέγαση-μετακίνηση-συγγράμματα.

• Κάτω το «σύμφωνο πρώτης απασχόλησης» για την νεολαία που μας αναγκάζει να ζούμε με 592 ευρώ.

• Ενιαία πτυχία με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα-Το πτυχίο η μόνη προϋπόθεση για να βρούμε δουλειά.

• Καμία κατάργηση του ασύλου- Το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό.

• Εργαζόμενοι και νέοι να μην φορτωθούν το βάρος της αποπληρωμής του χρέους.

• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Απαγόρευση απολύσεων.

• Μαζικές προσλήψεις σε σχολεία και πανεπιστήμια.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

• Συνέχιση των καταλήψεων για την επόμενη βδομάδα. Πολύμορφες δράσεις για άνοιγμα στη κοινωνία.

• Διενέργεια Γενικών Συνελεύσεων σε όλα τα τμήματα του Π.Θ.

• Συμετοχή στην απεργία της Τετάρτης 5/10 με φοιτητική προσυγκέντρωση στον Θόλο.

• Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Πέμπτη 6/10 17:00.

• Διενέργια και δημοκρατική συγκρότηση του Συντονιστικού Γενικών Συνελέυσεων στη βάση των αποφάσεων των φοιτητικών συλλόγων.

• Συντονισμό με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια στην εκπαίδευση και την κοινωνία.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΤΩΝ ΦΣ ΒΟΛΟΥ