Αποφαση Γενικης Συνελευσης Δικτυων

Βρισκόμαστε πλέον σε μια μακρά περίοδο που χρωματίζεται έντονα από τη παγκόσμια οικονομική κρίση, την μεγαλύτερη του καπιταλιστικού συστήματος εδώ και δεκαετίες. «Η κρίση του αιώνα», όπως ονομάστηκε από τον ΟΗΕ, έχει ως επίκεντρο την καρδιά του «ανεπτυγμένου» καπιταλιστικού κόσμου (ΗΠΑ,ΕΕ κλπ) και είναι αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της βάρβαρης για τον άνθρωπο και το περιβάλλον ανάπτυξης. Μιας ανάπτυξης που, με σημαίες της την «ελεύθερη αγορά» και την απόλυτη καπιταλιστική εκμετάλλευση, πήγε χέρι-χέρι με μια βάρβαρη εκστρατεία ισοπέδωσης εργασιακών, μορφωτικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Η κρίση η οποία ξεκινώντας από το χρηματοπιστωτικό σύστημα λαμβάνει τεράστιες διαστάσεις ανά τον κόσμο, οδηγώντας στην κατάρρευση μεγάλων τραπεζικών κολοσσών και στη ραγδαία πτώση στις χρηματιστηριακές αγορές. Με αφορμή την κρίση η κυβέρνηση προσπαθεί να νομιμοποιήσει έναν ακόμα προϋπολογισμό λιτότητας για τους εργαζόμενους, την ίδια στιγμή που χαρίζει 28 δις στους τραπεζίτες.
Όπως και σε άλλες χώρες έτσι και στην Ελλάδα, την κρίση του κεφαλαίου καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι, οι οποίοι έχουν ήδη δεχτεί μία άνευ προηγουμένου επίθεση στα ασφαλιστικά και εργασιακά τους δικαιώματα το προηγούμενο διάστημα. Η κυβέρνηση, με τη σύμφωνη γνώμη του ΠΑΣΟΚ και κάτω από τις κατευθύνσεις της ΕΕ, προχωράει σε μία ακόμα επιθετικότερη πολιτική. Ιδιωτικοποιήσεις σε ΔΕΚΟ (Ολυμπιακή, ΟΤΕ, ΟΣΕ, λιμάνια) στο δρόμο που χάραξε το ΠΑΣΟΚ, ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, φοροεπιδρομή, μαζικός αποχαρακτηρισμός στα βαρέα και ανθυγιεινά, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Και όλα αυτά με την ακρίβεια να καλπάζει και τη λιτότητα να εντείνεται, με τη χειροτέρευση των όρων ζωής για εργαζόμενους και νεολαία.

Επίθεση στην Εκπαίδευση
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση και το Υπ. Παιδείας προχώρησε το καλοκαίρι στην αναγνώριση ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα μέσω των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών (νόμος για τα κολέγια).Η ενέργεια αυτή έγινε με την συμπόρευση του ΠΑΣΟΚ και κατά παράβαση του άρ. 16 του Συντάγματος, ενώ και οι προσπάθειες για εφαρμογή του νέου Νόμου-Πλαίσιο (λίστα συγγραμμάτων, τετραετή αναπτυξιακά προγράμματα, εσωτερικοί κανονισμοί) εντείνονται.

Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ): Πριν δύο εβδομάδες και εν μέσω κινητοποίησης ενός μεγάλου αριθμού συλλόγων βγήκε η απόφαση του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου που όπως ήταν αναμενόμενο ήταν καταδικαστική για την Ελλάδα. Η απόφαση ορίζει πως η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καμία δικαιοδοσία στον τρόπο λειτουργίας και στην αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων των κολεγίων. Αυτή η απόφαση κινείται στην ίδια κατεύθυνση με το νόμο για τα κολέγια που ψηφίστηκε το καλοκαίρι (αναγνωρίζει άνευ όρων τα κολέγια ως εκπαιδευτικά ιδρύματα) και ανοίγει το δρόμο για την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 η οποία ισοτιμεί τα κολέγια με τα δημόσια βάσει ενός πλέγματος κατάρτισης που έχει παράλληλα ως στόχο την κατάργηση των ενιαίων γνωστικών αντικειμένων και των ενιαίων πτυχίων (εισάγοντας τους 2 κύκλους σπουδών), στα πλαίσια του ΚΕΧΑΕ και της Μπολόνια. Η επαγγελματική λοιπόν ισοτίμηση φέρνει την κατάργηση των συλλογικών εργασιακών δικαιωμάτων και την επιδείνωση των όρων εργασίας για το σύνολο των αποφοίτων. Η εκπαίδευση εξατομικεύεται, μετατρέπεται σε δεξιότητα και κατάρτιση και ταυτόχρονα η διεκδίκηση για καλύτερους όρους εργασίας γίνεται ατομική, με άμεση διαπραγμάτευση του καθένα με τον εργοδότη. Η παράλληλη λειτουργία δημοσίου και ιδιωτικού, με την ταυτόχρονη υποχρηματοδότηση του δημοσίου θα συμπαρασύρει όλη την εκπαίδευση στην παροχή κατάρτισης, σε κύκλους σπουδών, πιστωτικές μονάδες, εντατικοποιημένους ρυθμούς σπουδών και αυταρχικά πλαίσια λειτουργίας. Αυτό θα εξασφαλιστεί κυρίως μέσω της ενιαίας αξιολόγησης των ιδρυμάτων η οποία αποτελεί ‘μονόδρομο’ για την αποδοχή της κοινοτικής οδηγίας.

Το φοιτητικό κίνημα, εδώ και 3 χρόνια δίνει τη μάχη ενάντια τόσο στο νόμο-πλαίσιο όσο και στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να μην εφαρμόζεται με ενιαίο τρόπο η ουσία του νέου νόμου-πλαίσιο (προτεινόμενη δομή και τρόπος λειτουργίας για το ελληνικό πανεπιστήμιο) στο σύνολο των σχολών. Οι νέες ρυθμίσεις για την αναγνώριση και την επαγγελματική ισοτίμηση των κολλεγίων, αποτελούν πέραν των άλλων και πολιορκητικό κριό για την προώθηση της αναδιάρθρωσης στο δημόσιο πανεπιστήμιο και τελικά την επί της ουσίας εφαρμογή και του νέου νόμου-πλαίσιο. Ένα νόμος που με την λίστα συγγραμμάτων καταργεί την δωρεάν διανομή των βιβλίων, εισάγει ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια με των Εσωτερικό Κανονισμό και τα Επιχειρησιακά Τετραετή Προγράμματα. Ένα νόμο που προωθεί την Εσωτερική και Εξωτερική Αξιολόγηση βάζοντας ανταποδοτικά κριτήρια στην εκπαιδευτική διαδικασία. Σε ίδια κατεύθυνση είναι και τα νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά που έρχεται να επιδεινώσει την κατάσταση με επιβολή διδάκτρων, αφού καθιστά υποχρεωτική τη δημόσια χρηματοδότηση μόνο για ένα σε κάθε τμήμα. Παράλληλα το νομοσχέδιο για την έρευνα έρχεται να προσαρμόσει περαιτέρω την έρευνα στις ανάγκες της αγοράς και σύμφωνα με τα συμφέροντα του κεφαλαίου.


Συνολικά η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση εισάγει την λογική:
• Της απαξίωσης των πτυχίων, της αποσύνδεσης πτυχίων – επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων και της συνολικής αλλαγής στον χαρακτήρα των προπτυχιακών σπουδών. Μέσα από την αναθεώρηση του άρθρου 16, την άμεση αναγνώριση των ΚΕΣ – ΚΕΚ – ΙΕΚ ενισχύεται η πολιτική του κατακερματισμού των πτυχίων, των πιστωτικών μονάδων, της δια βίου συσσώρευσης πιστοποιητικών. Με την τελευταία απόφαση της Συνόδου του Λονδίνου, οι εργαζόμενοι τυποποιούνται ανάλογα τις Πιστωτικές Μονάδες σε 8 κατηγορίες και πλαίσια προσόντων.
• Της εισαγωγής ανταποδοτικής και επιχειρηματικής λειτουργίας. Η πολιτική αυτή σήμερα προωθείται μέσω των επιχειρησιακών σχεδίων και των μάνατζερ, μέσω των μη-κρατικών πανεπιστημίων, μέσω του νομοσχεδίου για την έρευνα και τελικά θέλουν να φέρουν ένα σκληρό ανταποδοτικό πλαίσιο λειτουργίας και διαχείρισης οικονομικών πόρων για το πανεπιστήμιο.
• Της εντατικοποίησης των φοιτητών και της πειθάρχησης του φοιτητικού κινήματος, της αντιδραστικοποίησης του πλαισίου λειτουργίας των σχολών. Το σύνολο των μέτρων της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης σκοπεύουν στη διαμόρφωση φοιτητών χωρίς συλλογικές αναπαραστάσεις, στη βάση των απάνθρωπων ρυθμών σπουδών όπως φαίνεται και μέσα από την προσπάθεια για ουσιαστική κατάργηση του ασύλου και ίδρυσης πειθαρχικών – πανεπιστημιακών δικαστηρίων για «απείθαρχους» φοιτητές.

Επίθεση σε Εργασία και Δημοκρατικά δικαιώματα:
Είναι αυτή η πολιτική που ως στόχο έχει τη διαμόρφωση ενός μοντέλου εργαζομένου ο οποίος θα λειτουργεί με τις πλέον ελαστικές σχέσεις εργασίας (Πράσινη Βίβλος), θα είναι απασχολήσιμος, θα πληρώνει ο ίδιος την ασφάλισή του (νέο Ασφαλιστικό) και τελικά θα είναι συνολικά πιο παραγωγικός για τις ανάγκες τους. Ένας εργαζόμενος χωρίς διαπραγματευτική ισχύ και με απουσία συλλογικών αναπαραστάσεων οι οποίες θα μπορούσαν να του δείξουν το δρόμο της αγωνιστικής υπεράσπισης των αναγκών του. Προϋπόθεση βέβαια για όλα αυτά αποτελεί η παράλληλη συντριβή των οποιονδήποτε αντιδράσεων, το τσάκισμα του κινήματος και η επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Με χαρακτηριστικό παράδειγμα την ποινικοποίηση των μαθητικών κινητοποιήσεων και καταλήψεων, την δολοφονία μεταναστών από τις δυνάμεις της καταστολής, και την παραβίαση στοιχειωδών δικαιωμάτων των φυλακισμένων.

ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ!

Όλα αυτά μπορούν να εμπνεύσουν: Οι αγώνες του σήμερα, οι αναζητήσεις και οι διεκδικήσεις μας για μια καλύτερη ζωή συνολικά οπού ο ελεύθερος χρόνος θα είναι όντως ο πραγματικός πλούτος του ανθρώπου και το δικαίωμα στη τέχνη στον αθλητισμό στον έρωτα στην προσωπική ολοκλήρωση θα είναι αναφαίρετα. Οι πρόσφατοι αγώνες μας έδειξαν ότι τα κινήματα μπορούν να νικούν. Οι αγώνες των φοιτητών που τσάκισαν και τσακίζουν τον τσαμπουκά της κυβέρνησης, οι αγώνες των δασκάλων και των καθηγητών που διεκδικούν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και οι αγώνες των μαθητών που απαιτούν ένα άλλο σχολείο είναι ο οδηγός μας για τις μέρες που είναι να έρθουν.
Οι αλλαγές που προωθούνται σε εκπαίδευση και εργασία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους και χρίζουν κοινής απάντησης από τον κοινό αγώνα της νεολαίας και των εργαζομένων. Το επόμενο διάστημα αποτελεί στοίχημα για το φοιτητικό κίνημα να μπορέσει να ανατρέψει τις επιλογές της κυβέρνησης. Είναι σαφές πως το ζήτημα της αναγνώρισης των ΚΕΣ, των αντιεκπαιδευτικών και αντεργατικών μεταρρυθμίσεων συνολικά, αφορά όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Η γενιά των 700 ευρώ απέδειξε ότι μπορεί μέσα από μαζικές διαδικασίες και μαχητικές κινητοποιήσεις να προτάξει τα συμφέροντά της και να διεκδικήσει καλύτερους όρους φοίτησης, εργασίας, συνολικά καλύτερους όρους ζωής. Τώρα είναι η ώρα να αποδείξουμε ότι είναι ζήτημα όλου του λαού και να εναντιωθούμε απέναντι στα αντιδραστικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση. Μέσα από τις μορφές συντονισμού και οργάνωσης του κινήματος που ανέδειξαν οι πρόσφατοι αγώνες, θα κινηθούμε στην κατεύθυνση συγκρότησης μετώπου παιδείας- εργασίας με όλα τα πληττόμενα κομμάτια της εκπαίδευσης και της εργασίας, για την απόκρουση και την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ σε εκπαίδευση, εργασία, δημοκρατικά δικαιώματα.
Σήμερα , οι ευκαιρίες που ανοίγονται στο κίνημα την εποχή της οικονομικής κρίσης καθώς και η άνοδος των αγώνων τα τελευταία χρόνια μας δείχνουν ότι ο δρόμος του αγώνα είναι αυτός που οδηγεί στη νίκη. Η νεολαία και οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν από τίποτε άλλο παρά από τους αγώνες που οι ίδιοι θα κάνουν.




Απαιτούμε:
• Να αποσυρθεί τώρα ο νέος ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ
• Να αποσυρθεί η οδηγία 36/05 και το προεδρικό διάταγμα για την αναγνώριση των ΚΕΣ
• Να καταργηθούν τα ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ
• Καμία αναθεώρηση του άρθρου 16 και του Συντάγματος συνολικά
• Άμεση κατάργηση των νόμων για ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ
• Να μην εφαρμοστούν οι αποφάσεις Μπολόνια, Πράγα, Βερολίνο, Λονδίνο. Να γίνει η Ελλάδα ο σπασμένος κρίκος του Κοινού Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης. Ρήξη και Ανυπακοή στην ΕΕ και την πολιτική της.
• Να καταργηθεί η βάση του 10 για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

Παλεύουμε για:
• Ενιαίο 12χρονο σχολείο. Χωρίς διαχωρισμούς σε Ενιαίο Λύκειο – ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ.
• Ελεύθερη πρόσβαση στην γνώση και την έρευνα, χωρίς οικονομικούς και ταξικούς φραγμούς, σε ένα ενιαίο και δημόσιο φορέα σπουδών, που δεν θα διαχωρίζεται σε ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΚΕΣ-ΚΕΚ-ΙΕΚ.
• Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο χωρίς ειδικεύσεις και κατατμήσεις που θα κατοχυρώνουν εργασιακά δικαιώματα. Με όλα τα εργασιακά δικαιώματα πάνω σε αυτό. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά χωρίς καμιά διαδικασία πιστοποιήσεων μετά απ’ αυτό. Ισχυρά επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. Όλα τα δικαιώματα στο πτυχίο. Ενιαίες και αδιάσπαστες προπτυχιακές σπουδές σε κάθε σχολή. Όχι στους 2 κύκλους προπτυχιακών σπουδών του συστήματος της Μπολόνια.
• Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών. Όχι στην εντατικοποίηση
• ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, μια μόνιμη και σταθερή με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και αύξηση των αποδοχών – όχι στη μερική απασχόληση και στις ελαστικές σχέσεις εργασίας. 1400 ευρώ κατώτατο μισθό για όλους τους εργαζομένους
• Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη ή σύνταξη σε κάθε πολίτη, Έλληνα ή μετανάστη, νέο ή ηλικιωμένο. Άμεση αντιμετώπιση της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας. Πλήρης και αυτοδίκαια δημόσια και δωρεάν ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε νέο πτυχιούχο και για κάθε άνεργο μέχρι να βρουν δουλειά. Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και μισθό για κάθε μορφή επιμόρφωσης, για την πρακτική των ΑΕΙ, ΤΕΙ και ΙΕΚ
• Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις κοινωνικές ανάγκες.
• Κάτω τα χέρια από το άσυλο. Διεύρυνσή του σε εργασιακούς και άλλους χώρους
• Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ:
• Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου, 12.00, Θόλος.
• Τριήμερες καταλήψεις σε όλες τις σχολές, Τρίτη 25, Τετάρτη 26, Πέμπτη 27 Νοεμβρίου
• Λειτουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού Συντονιστικού των Γενικών Συνελεύσεων όπου οι ανοιχτές Συντονιστικές Επιτροπές φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων θα πρέπει να συντονίζονται στη βάση της λογικής της Γενικής Συνέλευσης. Το συντονιστικό να προτείνει, να συνδιαμορφώνει και να αποφασίζει στη βάση των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων και των Συντονιστικών Επιτροπών.
• Δημιουργία ανοιχτής συντονιστικής επιτροπής κατάληψης. Η συντονιστική επιτροπή να έχει όλη την ευθύνη των εκδηλώσεων. Να μην έχει μόνο το ρόλο της εφαρμογής της απόφασης αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να είναι χώρος πραγματικής πολιτικής ζύμωσης και αντιπαράθεσης. Αποτέλεσμα αυτού μπορεί να είναι η κοινή δράση, ο περαιτέρω σχεδιασμός, ακόμα και μία πρόταση σε επόμενη Γ. Σ . και σε ένα Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων. Σε καμία περίπτωση δεν θα αντιτίθεται στην απόφαση της Γ.Σ. του Συλλόγου.
• Συντονισμό με όλα τα πληττόμενα-αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας
• Εξωστρεφείς παρεμβάσεις στην πόλη καθ’ όλη την διάρκεια του τριημέρου
• Νέες Γενικές Συνελεύσεις σε όλους τους Συλλόγους