Για την παιδεία στον καιρό του ΔΝΤ

Αναδημοσιευση απο το 3ο τευχος της Propaganda

Η παιδεία σαφώς δεν θα μπορούσε μην προσπαθηθεί να εναρμονιστεί με την υπόλοιπη κατάσταση σε ολόκληρη την χώρα και την κοινωνία. Στην Ελλάδα του μνημονίου, της τρόικας και του ΠΑΣΟΚ, η παιδεία, της οποίας ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας έχει προασπιστεί με φοβερούς αγώνες και κινήματα, δεν μπορεί να αποτελεί εξαίρεση. Η ανορθογραφία που λέγεται ελληνικό πανεπιστήμιο οφείλει να εναρμονιστεί με την κοινωνία που πυρπολείται, οφείλει να ξεκινήσει επιτέλους να παράγει κέρδος, να μπει και αυτή στην λογική του χρέους και του ελλείμματος, να απολέσει κάθε έννοια αγώνων και κινήματος και να συμβάλει στην υποτέλεια της κοινωνίας. Αυτή την βίαιη αναδιάρθρωση καλείται λοιπόν να επιβάλει το ΠΑΣΟΚ, και έχει θέσει σε εφαρμογή κάθε τρόπο ώστε να ψηφιστεί ένα τέτοιο νομοσχέδιο

Εδώ και δύο μήνες λοιπόν έχει αρχίσει ένας κύκλος εξαγγελιών και προσχηματικών διαβουλεύσεων σχετικά με την αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.Το κείμενο διαβούλευσης ουσιαστικά πιστοποιεί με επίσημο, πλέον τρόπο την μετάλλαξη του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του ελληνικού πανεπιστημίου. Αυτό το νέο πανεπιστήμιο δεν θα παράγει ολοκληρωμένους ανθρώπους και επιστήμονες αλλά τους μελλοντικούς εργαζόμενους ακριβώς όπως επιτάσσει το νεοφιλελεύθερο μοντέλο κοινωνικοοικονομικής οργάνωσης. Εργαζόμενους χωρίς ενιαία επαγγελματικά δικαιώματα, χωρίς συλλογικές διεκδικήσεις, με ελαστικές σχέσεις εργασίας και αναλώσιμους στις ανάγκες της αγοράς και της εργοδοσίας. Το πανεπιστήμιο που θέλουν να δημιουργήσουν θα είναι ένα πανεπιστήμιο χωρίς ακαδημαϊκή αυτοτέλεια πλήρως εξαρτημένο οικονομικά από επιχειρηματικούς φορείς που στόχο θα έχουν την υποταγή της εκπαίδευσης στις ανάγκες της αγοράς. Θα είναι ένα πανεπιστήμιο μη δημοκρατικό, αυταρχικό, με απάνθρωπα εντατικοποιημένους ρυθμούς φοίτησης που θα διαμορφώνουν ένα αποστειρωμένο πλαίσιο φοιτητικής καθημερινότητας όπου οποιαδήποτε δραστηριότητα παρεκκλίνει της αυστηρής εκπαιδευτικής διαδικασίας θα καταστέλλεται.

Η παιδεία όμως που χρειάζεται και απαιτεί ο λαός και οι φοιτητές είναι άλλη. Είναι αυτή που αποτελεί βασικό πυλώνα μια κοινωνίας των πολλών, της γνώσης και των δικαιωμάτων. Είναι αυτή που δημιουργεί άτομα και επιστήμονες ολόπλευρα μορφωμένους, που έχουν μάθει να συζητούν και να αγωνίζονται. Είναι αυτή που δεν δέχεται την εξαθλίωση της κοινωνίας και την αντιπαλεύει. Αυτή είναι η παιδεία που θέλουμε και αυτή θα βγούμε στους δρόμους να παλέψουμε, οι φοιτητές και οι πανεπιστημιακοί μαζί με όλο τον λαό. Γιατί έτσι έχουμε μάθει να νικάμε.

Συγκεκριμένα οι αλλαγές:

ΚΟΥΠΟΝΙ: Με το κουπόνι καθιερώνεται η κατά φοιτητή χρηματοδότηση και καταργείται η κατά ίδρυμα. Μεταφέρεται πίστωση στο ίδρυμα που εγγράφεται, ανοίγοντας το δρόμο για την καθιέρωση των διδάκτρων, αφού παροχές όπως σίτιση, στέγαση, μεταφορές ή ακόμα και η δυνατότητα που έχει ο φοιτητής να εξετάζεται όσες φορές χρειαστεί, θα απαιτεί χρηματικό αντίτιμο. Ο φοιτητής μετατρέπεται σε πελάτη που αγοράζει υπηρεσίες εκπαίδευσης από το πανεπιστήμιο-επιχείρηση αλλά και από κάθε «πιστοποιημένο ιδιώτη», αφού με το σύστημα πιστοποίησης και τυποποίησης σπουδών-προσόντων μέσω πιστωτικών μονάδων θα είναι ισοδύναμες οι «διαδρομές σπουδών».

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑ: Θα περιλαμβάνει τη μισθοδοσία και τις δαπάνες για τη φοιτητική μέριμνα. Επιβάλλονται κανόνες ανώνυμης εταιρίας, τα πανεπιστήμια αναζητούν πόρους από χορηγούς και ιδιώτες, πωλούν υπηρεσίες εκπαίδευσης και έρευνας, αναγκάζονται να πωλήσουν τους τίτλους τους σε επιχειρήσεις franchising για να επιβιώσουν. Όσον αφορά την φοιτητική μέριμνα θα είναι πλέον είδος πολυτελείας για ένα ίδρυμα.

ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ: Τη διοίκηση των πανεπιστημίων αναλαμβάνουν τα περιφερειακά συμβούλια. Επιβάλλεται η συγχώνευση και η κατάργηση πανεπιστημίων και τμημάτων(στόχος είναι τα 40 συνολικά ΑΕΙ και ΤΕΙ να μειωθούν στο μισό). Ως συνέπεια θα δημιουργηθούν ιδρύματα πολλών ταχυτήτων και θα πεταχτούν στο δρόμο το προσωπικό και οι φοιτητές που «περισσεύουν».

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ-MANAGER: Αντί της Συγκλήτου και των γενικών συνελεύσεων των τμημάτων. Καθηγητές και φοιτητές δεν θα έχουν καθοριστικό λόγο στη λήψη αποφάσεων για τον τρόπο λειτουργίας του πανεπιστημίου και για τα προγράμματα σπουδών. Έχει στόχο να ακυρώσει το «εμπόδιο» των συλλογικών οργάνων, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την δημιουργία ιδρυμάτων- επιχειρήσεων που θα λειτουργούν με τους κανόνες της αγοράς και στα πρότυπα της Μπολόνια.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΧΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ:Το κράτος αποσύρεται από την υποχρέωσή του να χρηματοδοτεί κεντρικά από τον προϋπολογισμό την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η χρηματοδότηση θα καθορίζεται από συμφωνηθέντα «κριτήρια απόδοσης» και από την κατάταξη κάθε ιδρύματος από τους «διεθνείς οίκους αξιολόγησης». Με λίγα λόγια όποιο πανεπιστήμιο δεν παράγει κέρδος και δεν ακολουθεί την πολιτική της κυβέρνησης, δε θα χρηματοδοτείται.

ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΣΠΟΥΔΩΝ: . Το κείμενο προβλέπει έναν κανονισμό εσωτερικής λειτουργίας-δεοντολογίας, ο οποίος θα καθορίζεται από το συμβούλιο διοίκησης, και θα διαμορφώνει ένα «βάρβαρο» περιβάλλον φοίτησης. Ουσιστικά θεσμοθετούνται φίλτρα τα οποία θα έχουν ως στόχο την περεταίρω εντατικοποίηση των σπουδών ώστε να «εκδιώκονται» από το πανεπιστήμιο οι φοιτητές που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε αυτούς τους ρυθμούς σπουδών. Μιλάμε λοιπόν για κατάργηση εξεταστικών, καθολική επιβολή μαθημάτων αλυσίδας, διαγραφές φοιτητών, μηδενισμό των επιπλέον ετών φοίτησης. Αυτό σημαίνει ότι οι φοιτητές οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να εργάζονται (και σε περίοδο κρίσης δεν είναι λίγοι αυτοί) δεν έχουν θέση στο πανεπιστήμιο που οραματίζεται η κυρία Διαμαντοπούλου.