Δεν θα μας διώξουν οι Τροϊκάνοι-θα τους διώξουμε εμείς!
ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΣΑΣ ΚΟΕ
Στην Ελλάδα του Μνημονίου, η Παιδεία για την Τρόικα και την παράνομη κυβέρνηση Παπανδρέου, δεν επιτρέπεται να είναι η εξαίρεση στη σφοδρή επίθεση ενάντια σε δικαιώματα και κατακτήσεις του λαού και της νεολαίας που έχουν εξαπολύσει το τελευταίο 6μηνο. Από το Δημοτικό μέχρι τα ΑΕΙ-ΤΕΙ προωθείται η συνολική μετάλλαξή της. Διπλός ο στόχος της κυβέρνησης και ξεκάθαρος: απαλλαγή από τη συνταγματική υποχρέωση κρατικής χρηματοδότησης της εκπαίδευσης και δημιουργία πειθαρχημένων και ευέλικτων μελλοντικών εργαζόμενων. Το νέο νομοθέτημα που εξαγγέλθηκε έρχεται να επικαιροποιήσει το νόμο πλαίσιο της Γιαννάκου που σε αρκετές πλευρές του παραμένει ανεφάρμοστος, να στοιχίσει το εκπαιδευτικό μοντέλο στα καλλικρατικά πλαίσια, να θέσει με έναν επίπλαστο τρόπο την κυβέρνηση σε θέση ισχύος, να ορίσει την απαρχή μίας επίθεσης στο χώρο της Παιδείας στην οποία, όπως δηλώνουν δεν θα κάνουν βήμα πίσω.
«Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε με επιδερμικές αλλαγές. Οι αλλαγές πρέπει να αφορούν το DNA της λειτουργίας των ΑΕΙ και ΤΕΙ» Α. Διαμαντοπούλου στους Δελφούς 26/9/2010
Οι προθέσεις του πρωθυπουργού και της υπουργού παιδείας φάνηκαν ξεκάθαρα με τις τοποθετήσεις τους σε εκδήλωση στους Δελφούς. Σχεδιάζουν ένα νέο νόμο-πλαίσιο που θα τεθεί προς ψήφιση το Γενάρη και εξήγγειλαν διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους. Παράλληλα, δημιούργησαν επιτροπή σοφών αποτελούμενη από ξένους πανεπιστημιακούς οι οποίοι θα έχουν την ευθύνη της διαμόρφωσης της νέας αρχιτεκτονικής της ανώτατης εκπαίδευσης.
Να μειώνεται το έλλειμα και ας μην έχουν ρεύμα οι σχολές...
Σημ. Το έλλειμα παραμένει στο 15% και συνεχώς αυξάνεται παρά τα μέτρα της κυβέρνησης
Η κεντρική φιλοσοφία του νομοσχεδίου είναι η εξοικονόμηση πόρων και θα προσανατολίζεται σε δύο επίπεδα. Από τη μια ιδιωτικοποίηση-εμπορευματοποίηση και από την άλλη εντατικοποίηση-πειθάρχηση.
«Οι παροχές προς τους φοιτητές θα πρέπει να δίνονται αποκλειστικά από τα ίδια Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, αλλά πρέπει να δούμε πιο από όλα τα μοντέλα είναι το πιο κατάλληλο, ώστε να παρέχουν τα Πανεπιστήμια και τα Τεχνολογικά Ιδρύματα αυτές τις υπηρεσίες και με τη συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα» Γ. Παπανδρέου στους Δελφούς 26/9/2010
Η μείωση της χρηματοδότησης από πλευράς κράτους θα επιτευχθεί κυρίως με το προβλεπόμενο κλείσιμο έως το τέλος του 2011 των μισών από τα 40 ΑΕΙ και ΤΕΙ που υπάρχουν σήμερα αλλά και από τη μετατόπιση της ευθύνης έυρεση πόρων στα ίδια τα ιδρύματα που θα παζαρεύουν χρήματα από τις νέες καλλικρατικές περιφέρειες και τους ιδιώτες. Η λεγόμενη «οικονομική αυτοτέλεια» είναι στην ουσία οικονομικός στραγγαλισμός για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ.
Η υποχρηματοδότηση στα εναπομείναντα ιδρύματα θα έχει ως μοχλό την περίφημη Αξιολόγηση που θα θέτει ως κριτήρια τον αριθμό των σπουδαστών και το επίπεδο σπουδών που θα αξιολογείται με ακαθόριστο (άρα αγοραίο) τρόπο. Οι εξωτερικοί αξιολογητές, που θα είναι ο κανόνας πλέον και θα προέρχονται κυρίως από άλλες χώρες, θα βγάζουν πορίσματα για τα προγράμματα σπουδών, τα ερευνητικά προγράμματα, κτλ και η κυβέρνηση θα καθορίζει την “οικονομική ενίσχυση” των ιδρυμάτων. Η πρόβλεψη ότι αρκετά ΑΕΙ-ΤΕΙ θα υπολειτουργούν ή θα κλείσουν λόγω έλλειψης πόρων δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Ήδη, το πανεπιστήμιο Αθηνών συνέταξε προϋπολογισμό μειωμένο κατά 50% από τον περσινό, το ΑΠΘ κατά 40% ενώ η διοίκηση του ΤΕΙ Θεσ/νίκης προαναγγέλει την παύση λειτουργίας του στα τέλη Οκτώβρη διότι δεν είναι σε θέση να καλύψει βασικές ανάγκες.
Δημιουργούνται έτσι πολλαπλών ταχυτήτων σχολές και προγράμματα σπουδών , και άρα πολλαπλών ταχυτήτων απόφοιτοι, αυξάνοντας ακόμη περισσότερο την ταξικότητα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Κατά το παράδειγμα λοιπόν των ΗΠΑ και Αγγλίας θα υπάρχουν ιδρύματα που θα παρέχουν υψηλού επιπέδου μόρφωση και περισσότερα επαγγελματικά δικαιώματα με το αντίστοιχο τίμημα φυσικά, και άλλα που θα απευθύνονται στους πολλούς που μην έχοντας την οικονομική δυνατότητα θα εγκλωβίζονται σε ένα συνεχές κυνήγι διπλωμάτων χωρίς αξία, που η μόνη θέση που θα τους εξασφαλίζουν είναι στις λίστες ανεργίας του ΟΑΕΔ.
Αυτοτέλεια με το μαστίγιο...
Για να διασφαλιστεί, όμως, η ομαλή αποδοχή της συγκεκριμένης ασφυκτικής κατάστασης, θα πρέπει ο κυβερνητικός έλεγχος επί των ιδρυμάτων να είναι απόλυτος και να έχει δύο πλευρές. Η πρώτη αφορά τον έλεγχο των διοικήσεων και η δεύτερη τον έλεγχο των φοιτητών.
Καταργούνται οι πρυτανικές και προεδρικές (σε επίπεδο ΤΕΙ) εκλογές που ως ένα βαθμό καθόριζαν τη στάση των εκάστοτε διοικήσεων, οι οποίοι υπολόγιζαν εν μέρει το πολιτικό και ακαδημαϊκό κόστος των επιλογών τους. Θεσμοθετείται ο διεθνής διαγωνισμός για την επιλογή πρύτανη καθώς και ο απ’ ευθείας διορισμός από το υπουργείο παιδείας, πράγμα που θα καταργήσει την όποια αυτονομία υπήρχε μέχρι σήμερα. Τέλος, καταργείται το πρυτανικό συμβούλιο και αντικαθίσταται από διοικητικό συμβούλιο στα πρότυπα των επιχειρήσεων.
Η σχολειοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης υλοποιείται με την εμπέδωση της φοιτητικής καθημερινότητας ως ένα ατέλειωτο κυνήγι διδακτικών ή πιστωτικών μονάδων, εξετάσεων παντός είδους, προαπαιτούμενων μαθημάτων, κτλ. Η συρρίκνωση των εξεταστικών περιόδων, η εισαγωγή αλυσίδων, η αξιολόγηση καθ' όλη τη διάρκεια του εξαμήνου, η διαγραφή σε περίπτωση υπέρβασης του ορίου επανεξέτασης σ' ένα μάθημα αλλά και του γενικού χρονικού ορίου φοίτησης (με πρόσχημα την καταπολέμηση του φαινομένου “αιώνιοι φοιτητές”) έχουν τη δικιά τους ξεχωριστή συμβολή στην κυοφορούμενη τερατογέννεση του υπουργείου παιδείας. Παράλληλα, η διάσπαση του πτυχίου με την εισαγωγή μεθόδων τύπου Αγγλίας (βλέπε μονοετή, διετή, κλπ. “πτυχία”) αλλά και οι αλχημείες στα προγράμματα σπουδών (αφού η έννοια Τμήμα δε θα έχει ουσία) θα θέτει τη δια βίου επανακατάρτιση ως αναγκαία συνθήκη για την παραμονή σε μια επισφαλή θέση εργασίας.
Υπάρχει άλλος δρόμος...
«Η παιδεία είναι ο πυρήνας των αλλαγών, όχι μόνο για το αύριο αλλά και για το σήμερα. Είναι βασικό ζητούμενο για την επιβίωση της χώρας. Ένα στοίχημα ζωής για τη νέα γενιά, που έχει ως επιλογή ή τη φυγή ή την αλλαγή» Γ. Παπανδρέου στους Δελφούς 26/9/2010
Αλλαγή ή φυγή, είναι το δίλλημα που θέτει ο πρωθυπουργός του ΔΝΤ. Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε είχε πεί προεκλογικά, εξαπατώντας τον ελληνικό λαό με ένα ψεύτικο πρόγραμμα, για να έρθει μετά τις εκλογές με τις «αλλαγές» του να βουλιάξει όλη τη χώρα στην ανεργία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση. Η νέα έκδοση του διλλήματος, αλλαγή ή φυγή, αντηχεί σαν απειλή στα αυτιά της νέας γενιάς αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας. Ήδη ένα κύμα μετανάστευσης νέων στο εξωτερικό για σπουδές και δουλειά έχει αρχίσει να μεγαλώνει και αιτία γι’ αυτό είναι πάλι οι «αλλαγές» του Παπανδρέου. Είναι το ξερίζωμα της ελπίδας πως μπορεί κανείς να σπουδάσει, να εργαστεί και να ζήσει με αξιοπρέπεια στο τόπο του που ξεριζώνει τη νεολαία από τη χώρα. Είναι τα αδιέξοδα που βιώνουμε μέσα στο αδιέξοδο, σάπιο, καταστροφικό τους σύστημα. Είναι το στρίμωγμα στα αμφιθέατρα για ένα πτυχίο χωρίς αξία, οι ουρές των ανέργων έξω από τον ΟΑΕΔ για μια δουλειά των 500 ευρώ χωρίς ασφάλιση.
Αυτό που χρειάζεται σήμερα η χώρα είναι η απαλλαγή από το στενό κορσέ του Μνημονίου. Όλες οι κινήσεις, οι πρωτοβουλίες και οι σκέψεις πρέπει να προσανατολίζονται γύρω απ' αυτό το καθήκον. Όλες οι επιμέρους μάχες πρέπει να εντοπίζονται μέσα απ' αυτό το πρίσμα. Όλες οι διεκδικήσεις θα προσκρούουν σ' αυτό το εμπόδιο. Επομένως, είναι ανάγκη να συγκροτηθεί ένα παρατεταμένο πολιτικό λαϊκό κίνημα με νικηφόρα προοπτική που θα στοχοποιεί το νέο καθεστώς και θα σχηματοποιεί την εναλλακτική λύση. Το φοιτητικό κίνημα δε μπορεί παρά να είναι βασικό κομμάτι του ή ακόμα και πυροδότης του. Η νεολαία που σπουδάζει μπορεί να βρεί συμμάχους στον αγώνα της, τους μαθητές που ήδη καταλαμβάνουν τα σχολεία τους, τους δασκάλους που εναντιώνονται στις αντιπαιδαγωγικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης, τους συμβασιούχους καθηγητές που πετιούνται στο δρόμο, τους πανεπιστημιακούς που συνεχίζουν να υπερασπίζονται το δημόσιο και δωρεάν αγαθό της Παιδείας, την κοινωνία ολόκληρη που αντιλαμβάνεται πως δεν υπάρχει μέλλον στη χώρα δίχως τη νεολαία να ζεί, να δημιουργεί, να ονειρέυεται, να αγωνίζεται.
Να αξιοποιήσουμε την εμπειρία του νικηφόρου κινήματος απέναντι στην αναθεώρηση του άρθρου 16, προωθώντας την πολιτική ανασυγκρότηση του φοιτητικού και νεολαιίστικου κινήματος. Σκιαγραφώντας κομμάτια του άλλου δρόμου να ξαναδώσουμε ελπίδα σε μια κοινωνία που της έχουν κλέψει κάθε συλλογικό όραμα και προοπτική. Με συμμετοχικές δομές, πρωτοβουλίες, συνελεύσεις να οργανώσουμε και να προετοιμάσουμε το μεγάλο ξέσπασμα που θα’ ρθεί. Να τολμήσουμε να αλλάξουμε, να τολμήσουμε να απαντήσουμε θετικά στο κάλεσμα της ιστορίας, να τολμήσουμε να γίνουμε η γενιά που αρνούμενη την πραγματικότητα του μνημονίου θα αλλάξει ριζικά την πραγματικότητα της ελληνικής κοινωνίας.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου