Σήμερα Παρασκευή 26/2, προχωρήσαμε σε παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία του ΣΕΒ στο Βόλο σαν ένδειξη αντίστασης στο καθεστώς δημοσιονομικής και οικονομικής τρομοκρατίας που βρίσκεται η χώρα μετά τις 100 συν κάτι πρώτες μέρες διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Φαίνεται πια ξεκάθαρα ότι βρισκόμαστε υπό μία κατοχή που θυμίζει άλλες εποχές αφού κουμάντο στην οικονομική πολιτική δεν κάνει ο Παπακωνσταντίνου αλλά ο Μπαρόζο και ο Τρισέ.
Πρίν απο 4 μήνες τα πράγματα φαινόντουσαν διαφορετικά. Οι προεκλογικές εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ μιλούσαν για αυξήσεις των μισθών πάνω από το πληθωρισμό, κοινωνικές δαπάνες (σε παιδεία υγεία κτλ), διατήρηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, δίκαιη αναδιανομή του πλούτου και όλα στη βάση ότι λεφτά υπάρχουν. Όμως από την πρώτη κιολας μέρα «ξαφνικά» ανακάλυψαν πως «λυπούνται» αλλά δεν μπορούν γιατι υπάρχει οικονομική κρίση και η χώρα βρίσκεται σε άσχημη οικονομική κατάσταση. Οι ίδιες πολιτικές των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων, πάντα πιστές στις κατευθύνσεις της Ε.Ε. έφεραν τη χώρα σε αυτή την κατάσταση. Τώρα μας καλούνε να πληρώσουμε με το ίδιο νόμισμα. Με περισσότερο νεοφιλελευθερισμό.
Το Σύμφωνο Σταθερότητας και η ελληνική του εκδοχή το Πρόγραμμα Σταθερότητας ορίζουν ότι για να μειωθεί το έλλειμμα της Ελλάδας πρέπει να περάσουν μια σειρά μέτρων για άλλη μια φορά εις βάρος των εργαζόμενων και της νεολαίας. Έχουν βάλει ξεκάθαρα στο στόχαστρο την Ελλάδα και εκτός από μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, “παγώνουν” κάθε ελπίδα του κόσμου για καλύτερες μέρες. Δεν ακουμπούν ούτε ένα ευρώ από την τεράστια κερδοφορία των τραπεζών και των off shore εταιριών, δεν αυξάνουν τον φορολογικό συντελεστή των μεγάλων επιχειρήσεων. Ρίχνουν τις ευθύνες στον καθηγητή που φοροδιαφεύγει με τα ιδιαίτερα, στον υδραυλικό και το μανάβη που δεν κόβουν απόδειξη, στον «προνομιούχο» δημόσιο υπάλληλο των 1200 ευρώ.
Μέσα σε όλα αυτά η νεολαία συνεχίζει να δέχεται την σφοδρότερη επίθεση. Το αίτημα του 5% για την παιδεία φαντάζει πλέον άπιαστο όνειρο αφού παγώνουν όλες οι δαπάνες για τις κοινωνικές παροχές. Η ήδη επιβαρυμένη καθημερινή ζωή των φοιτητών επιβαρύνεται ακόμα παραπάνω με τη χειρότερη οικονομική κατάσταση των οικογενειών τους αλλά και την ακρίβεια. Όσον αφορά το άμεσο εργασιακό μας μέλλον η κατάσταση χειροτερεύει. Η ανεργία αυξάνεται με εκθετικούς ρυθμούς και τα νούμερα αυτή τη φορά λένε την αλήθεια. 1 στους 6 βρίσκει δουλειά σχετική με αυτό που σπούδασε, 1 στους 4 νέους είναι άνεργος.
Η Ελλάδα μαζί με τις χώρες της περιφέρειας της Ευρώπης προσπαθούν να μετατραπούν σε πειραματόζωα εφαρμογής των νέων μέτρων. Είναι χαρακτηρηστικό και αντιπροσωπευτικό το παράδειγμα των απολύσεων στην ΜΕΤΚΑ στον Βόλο. Τριών ξεκάθαρα εκδικητικών απολύσεων απέναντι σε εργαζόμενους συνδικαλιστές την ίδια ώρα που η εταιρεία κερδοσκοπεί απρόσκοπτα, κλείνοντας συμφωνίες γιγαντιαίων μεγεθών. Είναι μια από τις πρώτες προσπάθειες να τσακιστεί το εργατικό και λαϊκό κίνημα και μια κατάφωρη απειλή προς όποιον τολμά να αγωνίζεται. Οι πολίτες του Βόλου πρέπει να δώσουν μέχρι τέλους την μάχη για να ανακληθούν αυτές οι απολύσεις και να δωθεί στο θέμα πανελλαδική ακόμα και πανευρωπαική έκταση.
Υπάρχει μια ενορχηστρωμένη εκστρατεία από ΜΜΕ, ειδικούς, αναλυτές και το πολιτικό προσωπικό του δικομματισμού ότι πρέπει να συναινέσουμε, ότι πρέπει να κάνουμε όλοι θυσίες, ότι για να μη χρεοκοπήσουμε πρέπει να χάσουμε τα δικαιώματά μας. Κάθε κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας οφείλει να αντισταθεί στο Σύμφωνο και το Πρόγραμμα Σταθερότητας.Είναι ψέμα ότι δεν μπορούμε να το παραβούμε. Ήδη η Πορτογαλία που πάνω κάτω βρίσκεται στην ίδια μοίρα με την Ελλάδα δεν ψήφισε το αντίστοιχο πρόγραμμα σταθερότητας υπό την πίεση του πορτογαλικού λαού. Το Σύμφωνο σταθερότητας είναι το σημείο κλειδί για μία άλλη πολιτική για τη νεολαία τους εργαζόμενους και την κοινωνία. Είναι η σειρά της Ελλάδας να απαντήσει. Να δώσουμε το μήνυμα πως δεν τρομοκρατούμαστε και θα ανατρέψουμε αυτούς και την πολιτική τους.
Νεοι/νεες ΣΥΡΙΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου